يکشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۴
تحلیل روز

سرمقاله خراسان/ سندی بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی

سرمقاله خراسان/ سندی بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی
ایران پرسمان - خراسان / « سندی بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم دکترسیدرضی عمادی است که ...
  بزرگنمايي:

ایران پرسمان - خراسان / « سندی بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم دکترسیدرضی عمادی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
اکنون با گذشت 50 روز از جنگ اخیر غزه بین حماس و رژیم صهیونیستی، در روزهای آتش بس موقت به سر می بریم اما این مکث کوتاه مدت پشت پرده خیلی از مسائل را در درگیری‌های اخیر آشکار کرد. در این دو روز تصاویر نشان می‌دهد آوارگان به صورت دسته‌جمعی در حال بازگشت به شمال غزه و منازل خود هستند. مهم‌ترین معنای این اقدام این است که فلسطین متعلق به فلسطینی‌هاست. مردم فلسطین صاحبان اصلی سرزمین فلسطین هستند و رژیم اشغالگر صهیونیستی طی 75 سال با حمایت قدرت‌های غربی، سرزمین آن‎ها را غصب کرده است. اکنون در حالی که جنگ 50 روزه، بیش از 20 هزار شهید که 70 درصد آن‎ها کودکان و زنان هستند، برجای گذاشته و حدود 35 هزار زخمی داشته است، منازل، مراکز درمانی و مدارس و به طور کلی زیرساخت‌های شهری نابود شده است، اما مردم از فرصت حتی چهار روزه آتش‌بس برای بازگشت استفاده کردند. این اقدام زمانی معنادارتر می‌شود که درنظر داشته باشیم آتش‌بس تنها چهار روزه است و بعد از این مدت ممکن است بار دیگر رژیم صهیونیستی حملات علیه غزه را از سر گیرد. بازگشت دسته‌جمعی به شمال غزه با وجود چنین شرایطی، تأکیدی بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی و همچنین حمایت از مقاومت در مقابل رژیم اشغالگر است. این الگوی رفتاری فلسطینی‌ها از آن جهت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که با رفتار مردم در اراضی اشغالی مقایسه شود. پس از حمله 15 مهر - 7 اکتبر و در حالی که عملاً حملات حماس متوقف شده بود و یا شدت چندانی نداشته است، اما مردم در اراضی اشغالی پا به فرار گذاشتند. شبکه‌های تلویزیونی جهان گزارش‌های متعددی را ارسال کردند که نشان می‌داد فرودگاه‌های اسرائیل مملو از جمعیتی بود که قصد ترک اراضی اشغالی را داشتند. در واقع، پس از عملیات طوفان الاقصی مهاجرت معکوس از اراضی اشغالی افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. اگرچه نبود امنیت و به عبارتی تهدید شدن امنیت، عامل مهمی در مهاجرت معکوس است، اما بدون تردید، مهم‌ترین عامل در این خصوص نداشتن هویت ملی است. مردم در اراضی اشغالی اگرچه در فاکتور یهود بودن اشتراک دارند، اما هویت ملی آن‎ها متعلق به سرزمین واحدی نیست بلکه از کشورهای مختلف به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند تا شاید زندگی بهتری را تجربه کنند. نداشتن هویت و تعصب ملی عاملی است که سبب می‌شود مردم در اراضی اشغالی با هر تهدیدی پا به فرار بگذارند، اما قوی بودن هویت ملی فلسطینی سبب می‌شود با وجود نسل‌کشی صهیونیست‌ها و باقی ماندن سطح تهدید بالا، مردم ترجیح ‌دهند که در غزه باقی بمانند. تصاویر آزادی اسرای فلسطینی نیز سندی دیگر بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی است. ملتی که زنده باشد؛ یا به تعبیری زنده تر؛ برای همان چند زنی که دست دشمن در میان بیش از 5 هزار نفر اسیر دارد؛ چنین غرق در شعف و زیبایی است،ولو این که 75 سال است که دارد اسارت را تجربه می‌کند. اما طرفی که مرده است؛ استقبالش از زن هایش که تنها 50روز اسیر بودند و برای اولین بار هم زن هایش اسیر شده اند؛ حس شعف ندارد. رژیم صهیونیستی در صورتی که واقع‌بین باشد با در نظر گرفتن همین الگوی رفتاری متوجه خواهد شد که غزه لقمه آسانی برای آن نیست.


نظرات شما