بزرگنمايي:

ایران پرسمان - همدلی / « تأملی برجنبش دانشجویی در غرب » عنوان سرمقاله روزنامه همدلی نوشته محمدرضا چمن نژادیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 فاجعه وحشتناک غم‌بار غزه و جنایات جنایتکاران جنگی با کشتارهای دسته‌جمعی 35 هزار نفر کودک، نوزاد، زن و مرد تاکنون دل هر انسان آزاده‌ای را به‌درد آورده و می‌آورد. بیش از 200 روز است که مجهز‌ترین ارتش منطقه با انواع پشتیبانی‌های دنیا غرب و بی‌تفاوتی سران کشورهای مسلمان و عربی غزه را با کشتار عادی شده روزانه دارد شخم می‌زند. سازمان‌های بین‌المللی، حقوق بشری و اسلامی هم کاری از دستشان برای بازدارندگی بر نمی‌آید؛ چون رژیم صهیونیستی اسرائیل مستظهر به حمایت بی‌چون و چرای آمریکا و غربیان با واسطه اهمال‌کاری و خیانت سران کشورهای عربی است. ارتش های تا دندان مسلح اسلامی و عربی با سربازان و فرماندهان بی‌عرضه آنان تحت اوامر سران وابسته هم کمترین تحرکی را به دلیل تعهدات مزدوری و وابستگی به جهان سلطه نداشته‌اند. ادامه این تراژدی خشونت خون‌بار و ماشین آدم کُشی چشم جهانیان را به پرده و چهره واقعی جهانخواران و جنایات فرزند ناخلف تاریخ بشریت گشود. رژیم کودکُش در پرتو افسانه شکست ناپذیری و قدرت نظامی بلامنازع توهمی خود دست به هر جنایات حتی در خارج از مرزهای جغرافیایی زد. شهید کردن فرزندان ایران اسلامی را به‌صورت عادی شده در سوریه از اهداف مشروع خود تا زمان زدن کنسولگری جمهوری اسلامی ایران می‌دانستند. افکار عمومی دنیا را هم اصلاً نادیده و هیچ به‌حساب می آورد. تا اینکه با جریحه دار شدن افکار عمومی ملت‌های آزاده جهان به‌خصوص در آمریکا و اروپا که از روزهای اول به مرور برانگیخت شده بود. با اعتراضات گسترده دانشگاهیان و دانشجویان آزاده آمریکایی و به تبع آن دانشگاه‌های بیشتر مناطق دنیا که در دفاع از مردم بی دفاع غزه و علیه جنایتکاران خروش آمدند و عرصه را بر حامیان رژیم کودک کُش به ویژه دولتمردان آمریکایی و علی الخصوص سیاستمداران لابی صهیونیزم در دنیا تنگ کردند. اینجا بود که با عملیات “وعده صادق” حباب‌های ساختگی از هیمنه نظامی ویران کننده با افسانه شکست و نفوذ ناپذیری سرزمین‌های اشغالی ترکیده شد. در ظل آن حرکت قاطع سخت بود، که حباب‌‌های نرم ادعایی حقوق بشری، آزادی‌های اساسی و حقوق شهروندی به اصطلاح جهان متمدن با بمب افکار عمومی و عصیان دانشجویان بهترین دانشگاه‌های شریک رژیم اسرائیل از طرف دیگر منفجر شدند. آنگاه که پوچی هیمنه پیکره معیارهای مترقیانه دنیا سلطه و غربیان عریان بی‌حیثیت شد. همان معیارها و استانداردهای دوگانه‌ای که همواره در درمانکده‌های غرب برای درمان دردهای ملل استعمار زده خودباخته و سران وابسته در طول تاریخ نسخه پیچی می‌شدند، در انظار جهانیان، نسل‌های تحصیلکرده پوشالی و دروغین از آب در آمدند. اینجا بود که شلاق خشم نظامی‌گری و خشونت نرم تحت عنوان قانون عریان سلاح سرکوب آزادی و آزادی‌خواهان با شکستن حریم دانشگاه و دانشگاهیان شد. اساتید و دانشجویان آزاده ضد آپارتاید در جهان غرب توسط حامیان نرم و سخت بی چون چرای جنایتکاران صهیونیزم مورد ضرب و شتم با تحقیر انسانی و تضییع حقوق اساسی قرار گرفتند. حال که بازتاب حرکت آگاهانه دانشگاهیان آمریکایی همراهی افکار عمومی دنیا، دانشگاه‌های جهان و ایران اسلامی را به‌دنبال داشته است، عده‌ای در داخل با افراط و تفریط در صدد مصادره به مطلوب ابزار‌گونه بازخوردها و برخوردها برآمدند آنچه خود می‌کنند توجیه کنند. در پاسخ و با تحلیل واقع‌بینانه هم می‌توان به وجود قدرتمند نهادهای مدنی و صنفی منسجم در آمریکایی و غرب به عنوان شمشیر دو لبه جوامع دانشجویی و دنیای مدرن با استانداردهای دوگانه اشاره کرد. تاکنون بیشتر برای دیگران تا سر حد انقلاب‌های رنگارنگ و براندازی تجویز و توصیه می‌گردید،اما در درون سقفی داشتکه سقف بالای تحمل آن معیارها و ارزش‌های غربی تا حد زیادی با حریم شکنی دانشگاهیان،برخورد حذفی عریان با اساتید و دانشجویان پوشالی از آب در آمد. اما از طرف دیگر کارآیی و کارآمدی نهادهای مدنی و دانشجویی به‌شکل منطقی به جهانیان صادر و نشان داده است. بنابراین هم بی‌قانونی، نبود نهادهای مدنی فراگیر، نبود فرصت برابر اعتراض مشروع با مصادره ابزاری به مطلوب برای توجیه برخی رفتارهای نامدنی و پوپولیستی ممنوع است.