ایران پرسمان - عصر ایران /متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
شبکه خبر در این ماجرا، با وجود انجام حرکت های حرفه ای مانند اعزام خبرنگار به محل جستجوی بالگرد رئیسی و مصاحبه های مستمر با او، تماس با وزیر کشور و رئیس هلال احمر اما برای ساعت های طولانی به پخش برنامه های کلیشه ای، تکراری و ملال آور روی آورد. برنامه هایی بدون خلاقیت و همراه با تک گویی گوینده خبر.

پوشش خبری شبکه خبر از عصر یکشنبه یعنی اعلام زمان مفقودی بالگرد رئیسی تا صبح دوشنبه یعنی اعلام پیدا شدن بالگرد، یک طرفه، خشک و کلیشه ای بود. محدودیت در دعوت و گفتگو با کارشناسنان و دعوت از چند میهمان کلیشه ای و ضعیف و ارائه برنامه های سخت و بی روح، در نهایت شرایطی را ساخت که دنبال کردن برنامه های زنده برخی شبکه های خبرهای جهانی درباره سقوط بالگرد در ایران را به مراتب جذاب تر کرد.
 بسیاری از شبکه های خبری جهانی، به دنبال انتشار خبر حادثه و مفقودی بالگرد رئیسی، به سرعت برنامه های عادی خود را قطع کردند و بر حادثه بالگرد متمرکز شدند. این شبکه ها با دعوت از میهمانانی از کشورهای مختلف از جمله ایران علاوه بر خبرنگاران خود در تهران، به بررسی ابعاد مختلف این حادثه پرداختند. بازسازی مسیر پروازی بالگرد و تجسم حرکت و سانحه آن انجام شد تا مخاطبان بهتر جزئیات حادثه و همه احتمالات را درک کنند. بررسی نوع بالگرد و وضعیت پروازی، بررسی شخصیت و عملکرد رئیسی و حال و آینده جایگاه ریاست جمهوری، از جمله ویژگی های این پوشش خبری بود. شبکه های خبری خارجی فعال، نه تنها خبرهای داخلی ایران را به صورت به روز و فوری، منتشر می کردند بلکه خبرها و موضع گیری های خارجی را نیز پوشش می دادند. این در حالی است که بسیاری از خبرهای مهم خارجی مربوط به حادثه بالگرد، در شبکه خبر، پوشش جدی داده نشد یا اصلا پخش نشد.
از دیگر ویژگی های پوشش خبری شبکه خبر، معلق بودن شبکه میان فعالیت اطلاع رسانی حرفه ای، تبلیغاتی و شبکه رسمی بود. در اطلاع رسانی حرفه ای، شبکه تلاش می کند همه جوانب و ابعاد موضوع را بررسی کند. همه خبرهای معتبر را پوشش دهد. نظرات مختلف را منتقل و قضاوت و نتیجه گیری را به مخاطب واگذار کند.
در اطلاع رسانی تبلیغاتی، خبرها مملو از قضاوت و اغراق و توصیفات نظرگونه هستند. در این شیوه، تنها بخشی از خبرها، نظرات و ابعاد ماجرا منتقل می شود و به جای مخاطب نیز نتیجه گیری می شود.
در شیوه رسمی علاوه بر ویژگی های بعد تبلیغاتی، شبکه تنها خبرها و مواضع رسمی دولت خود را بیان می کند و به دیگر بخش های اطلاع رسانی و نیازهای مخاطبان کاری ندارد.
انتشار خبرهای ضدونقیض و پراکنده و غیرمنسجم درباره حادثه از ابتدای اعلام حادثه تا یک روز بعد از آن، از ویژگی های دیگر پوشش خبری این حادثه در فضای کلی اطلاع رسانی ایران بود. میل به تبلیغات و اغراق به جای اطلاع رسانی یکی از ضعف های اساسی بود. با این حال باید به اطلاع رسانی مستمر و به روز رئیس هلال احمر از مسیر کشف بالگرد و سرنوشت سرنشینان آن به عنوان یک نقطه قوت اشاره کرد.
یکی از خبرگزاری های اصلی هم بدون اعلام منبع، از فرود بالگرد رئیسی در مسیر بازگشت به تبریز و ادامه مسیر به صورت زمینی خبر داد اما وقتی متوجه شد خبرش نادرست است بدون هیچ توضیحی و اعلام موضوع، خبر را حذف کرد. برخی رسانه ها هم این خبر را بدون منبع خبرگزاری، منتشر کرده بودند. آنها هم وقتی متوجه نادرست بودن خبر شدند مثل منبع اصلی بی سر و صدا، آن را حذف کردند. این رویه نادرستی است زیرا وقتی به هر دلیل رسانه ای مجبور به اصلاح یا تغییر بخشی از خبر یا حذف آن می شود باید با ذکر دلیل و جزئیات، این موضوع را به مخاطبان اعلام کند. این شیوه نادرست منجر به بی اعتمادی مخاطبان به رسانه و کاهش اعتبار رسانه نزد مخاطبان می شود.
چند رسانه هم از سلامت رئیسی بعد از حادثه بالگرد خبر دادند بدون اینکه به منبع خود اشاره کنند و البته در کمتر از 24 ساعت، نادرستی مطالب آنها مشخص شد اما این چند رسانه توضیحی درباره منبع و درستی مطالب خود اعلام نکردند.
اگر رادیو تلویزیون خصوصی در ایران وجود داشت قطعا شاهد پوشش خبری بهتری نسبت به صداوسیما، برای این حادثه بودیم. ضمن اینکه صداوسیما می توانست به پوشش رسمی بپردازد و پوشش اطلاع رسانی حرفه ای به رادیو تلویزیون های خصوصی داخلی واگذار می شد.