بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / گفته می‌شود داوینچی برای مشهورترین اثر خود با نام «مونالیزا» بیش از 10 سال زمان گذاشته است؛ منتقدان تلاش کردند به دلایل احتمالی این زمان طولانی پی ببرند که اولین مورد آشکار آن کمال‌گرایی نقاش عنوان می‌شود.
به نقل از مجله هنری «فار اوت»، نوشت: هر طرفدار هنر رنسانس یا باروک می‌داند که معروف‌ترین آثاری که در این دوره‌ها خلق شدند حاصل نقاشی‌های سریع و آسانی نبودند که فقط چند هفته زمان ببرد؛ برعکس، این نقاشی‌ها، توسط هنرمندانی که ما امروز آنها را «نقاشان کلاسیک» می‌دانیم، سال‌ها طول کشیده تا تمام شوند.
نه تنها به این دلیل که آن آثار با آن ظرایف به دقت بسیار زیادی نیاز داشت بلکه اغلب بر روی بوم های بسیار بزرگ نقاشی می شدند و مهمترین چالش آنها خشک شدن رنگ و روغن روی بوم بود که زمان زیادی طول می کشید و در برخی موارد یک نقاش چند کار دیگر را به طور همزمان آغاز می کرد و پیش می برد.
گفته می شود که داوینچی مشهورترین نقاشی خود را در سال 1503 آغاز کرد و در سال 1517 به پایان رساند.
جای تعجب نیست که لئوناردو یک کمال گرا بود. کافی است که به نقاشی های او نگاه کنید تا متوجه شوید. در آن زمان، این هنرمند به دلیل توجه به جزئیات شناخته شده بود و این در ظرافت های طراحی و رنگ‌آمیزی و طراحی تک تک تارهای موی مونولیزا قابل لمس است و مشهود است.
گفته می شود برای انجام این کار، او همان بخش های بوم را چندین بار و در مدت زمان طولانی بازبینی و اصلاح کرد.
علاوه بر این، در طول این زمان، تکنیک‌های نقاشی جدید را کشف کرد. به عنوان مثال، تکنیک محو کردن (اسفوماتو) و سایه و روشن(کیاروسکورو) برای ایجاد تضادهای چشمگیر نور و تاریکی بعد از کارهای داوینچی رایج شد. تسلط بر این تکنیک ها زمان بر بود، زیرا لئوناردو باید قبل از اعمال مهارت های خود در محصول نهایی، آنها را تمرین می‌کرد.
این درحالی است که سفارش‌های بسیاری توسط ثروتمندترین افراد به او می‌شد و خود را درگیر تعهدات مختلف می‌دانست که این امر جدول‌های زمانی پروژه‌های شخصی می‌توانست برای ماه‌ها متوقف کند.
همانطور که گفتیم، تکمیل نقاشی ها یک فرآیند خطی نبود که در آن یک هنرمند از ابتدا تا انتها یک بوم را نقاشی کند. اگرچه سال ها قبل از به ثمر نشستن مونالیزا نقاشی دیواری شام آخر لئوناردو تکمیل شد ولی اغلب به بازدیدهای مکرر برای بازسازی و تعمیر نیاز داشت.
لئوناردو فقط یک نقاش نبود، بلکه یک ریاضیدان مشتاق، دانشمند و متفکر خلاق بود. در طول زندگی، او به طور فزاینده ای به مطالعه آناتومی، مهندسی و گیاه شناسی علاقه مند شده بود و همین علاقه مندی های متعدد از او زمان زیادی می گرفت.
او در سال 1519 درگذشت یعنی 2 سال بعد از تکمیل نقاشی مونالیزا. مشاهدات دقیق نشان داد که چندین لایه از لعاب‌های روغنی نازک در زمان‌های مختلف بر روی بوم پخش شده‌اند، از این رو ترک‌های مختلف رنگ در سراسر بوم و بسیاری از نقاشی‌های آن زمان مشاهده می‌شود. این ترک‌ها نشان می‌دهد که در فواصل زمانی متعددی این نقاشی تکمیل شده است.