بزرگنمايي:

ایران پرسمان - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
وبسایت حق‌العمل‌کار و غربگرای عصر ایران می‌گوید اگر روند توسعه در کشور ادامه پیدا می‌کرد، ترامپ نمی‌توانست در سفر به عربستان به ایران طعنه بزند!
بازار
این وبسایت در یادداشتی با عنوان«مرثیه‌ای برای انحراف از مسیر توسعه به بهانۀ زخم ‌زبان‌های ترامپ» نوشت: چهارمین سالگرد درگذشت اکبر ترکان از مدیران ارشد توسعه‌گرا که در قالب همایش «توسعه و تدبیر» در محل کتابخانۀ ملی ایران برگزار شد، در عمل به نشستی برای درددل مدیران ارشد سابق بدل شد که در واکنش به طعنه‌ها و زخم زبان‌های دونالد ترامپ در همایش ریاض کارنامه تلاش برای توسعه ایران از پایان جنگ در سال 68 تا نیمه دهه80 را بازخوانی کردند و با تأسف از این که بعدتر با ادعای عدالت‌گستری و مبارزه با فساد، توسعه به محاق رفت و مسیر دیگری گشوده شد و به این نقطه رسیدیم.
ترامپ در همایش ریاض ادعاهایی را درباره ایران مطرح کرد که جدای دروغ‌ها و جعلیات، موجب حسرت توسعه‌گرایان به خاطر فرصت‌های از دست رفته در 20 سال گذشته شد.
بیش از همه سخنان بیژن نامدار زنگنه وزیر پیشین نفت در مراسم چهارمین سالگرد درگذشت مرحوم اکبر ترکان انعکاس یافت که گفت ما اولین نسل مدیرانی بودیم که از خانواده‌های معمولی و بی ‌آنکه از اشراف و ملاکان باشیم به اعتبار تحصیلات در دانشگاه‌ها و بعد هم وقوع انقلاب به مدیریت رسیدیم و با عشق و علاقه برای توسعه ایران کوشیدیم. او گفت و گفت تا به این‌جا رسید که شخص امیر قطر در سال82 (دولت دوم خاتمی) به او گفته بود: من هرگاه از روی عسلویه (‌منطقه آزاد پارس جنوبی) عبور می‌کنم غبطه می‌خورم یا حسادت می‌کنم. 
زنگنه می‌خواست بگوید اگر آن مسیر ادامه یافته بود اکنون شاید ترامپ جرأت نمی‌کرد طعنه بزند. اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری در سال‌های 92 تا 1400 هم گفت: من از سخنان ترامپ در عربستان هم زجر کشیدم هم خجالت. می‌توانستیم امروز مطابق سند چشم‌انداز 20 ساله قدرت اول منطقه باشیم نه آن که دشمن این‌گونه ما را قضاوت کند». 
درباره این تحلیل غلط‌انداز چند نکته شایان ذکر است. اولاً وبسایت عصر ایران یکی از ده‌ها روزنامه و سایت و خبرگزاری کاسبکاری است که هفته گذشته آگهی تبلیغاتی یک شرکت پتروشیمی را به عنوان گزارش اقتصادی خود (و نه آگهی) منتشر کردند تا این شرکت را جذاب برای سرمایه‌گذاری وانمود کنند و حال آن که رپرتاژ آگهی را گزارش اقتصادی تحقیقی مستقل جا زدن، خیانت به مخاطبان است.
ثانیاً بخش مهمی از ناترازی‌ها و کسری‌ها که موجب زبان‌درازی دشمنان بی‌سروپایی مثل ترامپ می‌شود، محصول عملکرد ولی‌نعمتان همین رسانه‌های شبه اصلاح‌طلب در دولت روحانی است. این رسانه‌ها که حالا طعنه و زخم زبان ترامپ را به رخ می‌کشند و روی آن مانور می‌دهند، همان‌هایی هستند که تا پیش از این تصویری واژگونه از ترامپ ترسیم می‌کردند و او را تاجری مشتاق احترام و تعامل با ایران وانمود می‌کردند و قبل از آن به بزک اوباما و جان کری کلاهبردار در جریان مذاکرات برجام پرداخته و وعده‌های نسیه طرف مقابل در مقابل ستاندن امتیازات نقد را فتح‌الفتوح دولت روحانی جا زدند.
ثالثاً حتماً صلاح نیست که واقعیت را بگویند وگرنه کسی مثل زنگنه را بازخواست می‌کردند که قرارداد‌های خسارتباری مانند کرسنت و توتال و استات اویل را برای ایران تدارک کرد و موجب عقب‌ماندگی ایران در حوزه‌هایی مثل پارس جنوبی شد. 
آقای زنگنه همان کسی است که گفته بود: «من به ظریف به شوخی گفتم اگر ‎برجام را امضا بکنی به ازای هر کلمه، نه، بلکه هر حرف، بهت 1000 دلار پول می‌دم، هرچی دوست داری بنویس، اضافه بنویس، اصلاً مهم نیست! من باورم نمی‌شد برجام امضا شد». اما با همین برجام نه تنها تحریم‌ها نرفت بلکه در همان دوره اوباما تشدید شد تا جایی که ظریف گفت بعد از بیست ماه نمی‌توانیم یک حساب بانکی در لندن باز کنیم و به هواپیمای او در مونیخ سوخت ندادند و حتی آمریکا حاضر نشد به معاون دفتر روحانی برای تصدی نمایندگی ایران در سازمان ملل ویزا بدهد.
زنگنه همان کسی است که با وقاحت گفته بود پالایشگاه کثافتکاری است و بنابراین موجب عقب‌ماندگی در این حوزه شد.
آقای جهانگیری هم که با عنوان ارز جهانگیری (ارز 4200 تومانی) در دولت روحانی شناخته می‌شود، در جلسه آخر دولت روحانی با شهید رئیسی به نوعی کارنامه و میراث دولت متبوع خود را این‌گونه گزارش داد: اسحاق جهانگیری در این جلسه می‌‌گوید:«واقعاً شرایط کشور دشوار است. ما تقریباً کم‌ سابقه‌‌ترین دوران 40 ساله را داشتیم. با اینکه جنگ تحمیلی را هم داشتیم. توی شرایطی که به ‌هرحال با فشار خارجی، آمریکایی‌ها و مسائل ما در منطقه، مسائل داخلی بسیار سخت شده بود. این شرایط کرونا، این شرایط خشکسالی، منابع کشور هم که ته کشیده، این هم شرایط دشوار بودجه، شرایط اقتصاد دشوار شده، بالاخره آقای رئیسی در چنین شرایطی مسئولیت اداره کشور را بر‌عهده گرفته‌‌اند.»
آنها دولت را در حالی تحویل شهید رئیسی دادند که در اثر تمسخر پالایشگاه‌سازی و نیروگاه‌سازی و خودکفایی گندم، رشد اقتصادی بشدت سقوط کرده بود، خاموشی و قطع برق در تابستان و زمستان تبدیل به رویه شده بود، چرخ هشت هزار کارخانه از حرکت بازمانده بود، کشور مجدداً به وارد‌کننده بیش از هفت تن گندم تبدیل شده بود. در این دوره ادعا شد «پالایشگاه‌سازی، کثافتکاری است» و احداث نیروگاه، رفتن زیر بار مافیای نیروگاه‌سازی است!
 اما با همت دولت شهید رئیسی در کمتر از دو سال و نه ماه، بخش مهمی از این کاستی‌ها و کمبودها جبران، و زبان دشمنان کوتاه شد. مدیریت تولید و مصرف برق و کاهش چشمگیر قطعی برق، رشد اقتصادی پنج درصد، چند برابر کردن صادرات نفت، بازگرداندن کارخانه‌های تعطیل شده به چرخه تولید، بهره‌برداری از چند هزار پروژه عمرانی و صنعتی، کاهش دوازده درصدی تورم و رونق بخشیدن به دیپلماسی عزتمندانه در منطقه و جهان بار دیگر ثابت کرد که هرگاه غربگرایان مدعی و ناکارآمد کنار رفته‌اند، امید و نشاط و تکاپوی سازنده و رونق فعالیت و تولید به فضای عمومی بازگشته است.