ایران پرسمان - ایسنا / دو ماهواره ناسا که قرار است در ماموریت جدید این آژانس فضایی پرتاب شوند، آب و هوای فضا را رصد خواهند کرد تا ما را از طوفان‌های خورشیدی در امان نگه دارند.
یک ماموریت جدید که قرار است به مدار پایین زمین پرتاب شود، طوفان‌های مغناطیسی اطراف زمین را مطالعه خواهد کرد و اطلاعات بیشتری را درباره چگونگی تأثیر آنها بر جو زمین و ماهواره‌ها به دست خواهد آورد.
بازار ![]()
به نقل از اسپیس، ماموریت «TRACERS» شامل دو ماهواره است که در مدار خورشیدهمگام پرواز خواهند کرد؛ به این معنی که همیشه بر فراز سمت روز زمین هستند و از حفره‌های قطبی عبور می‌کنند. این حفره‌ها در اصل در مگنتوسفر زمین و در قسمتی هستند که خطوط میدان مغناطیسی به سمت قطب‌های مغناطیسی می‌روند.
وقتی هجوم ذرات باد خورشیدی به مگنتوسفر زمین برخورد می‌کند، می‌تواند بار خطوط میدان مغناطیسی را بیش از اندازه افزایش دهد و باعث شود که آنها قطع شوند و سپس دوباره وصل شوند. اتصال مجدد مغناطیسی می‌تواند انرژی آزاد کند که ذرات باردار را به سمت پایین و به سمت جو زمین شتاب می‌دهد. ذرات در آنجا با مولکول‌ها برخورد می‌کنند و اگر طوفان خورشیدی به اندازه کافی شدید باشد، نورهای شفق قطبی را به وجود می‌آورند.
وقتی TRACERS در اواخر ماه ژوئیه پرتاب شود، به دنبال کسب اطلاعات بیشتر درباره فرآیند اتصال مجدد مغناطیسی و چگونگی تأثیر آب و هوای فضا بر سیاره ما خواهد بود.
«جو وستلیک»(Joe Westlake) مدیر بخش هلیوفیزیک ناسا گفت: آنچه از TRACERS خواهیم آموخت، برای درک و در نهایت پیش‌بینی چگونگی تأثیر انرژی خورشید نه تنها بر زمین، بلکه بر دارایی‌های فضایی و زمینی ما خواه GPS و خواه سیگنال‌های ارتباطی، شبکه‌های برق یا فضانوردانی که در فضا کار می‌کنند، بسیار مهم است.
مشکل مطالعه اتصال مجدد مغناطیسی همیشه این بوده که وقتی یک ماهواره از منطقه اتصال مجدد می‌گذرد و داده‌ها را ثبت می‌کند، تنها چیزی که می‌بیند یک تصویر لحظه‌ای است. سپس حدود 90 دقیقه بعد در مدار بعدی خود، تصویر لحظه‌ای دیگری را می‌گیرد. در آن زمان سپری‌شده ممکن است منطقه تغییر کرده باشد اما از روی آن تصاویر نمی‌توان فهمید که چرا متفاوت است. شاید دلیل تفاوت این باشد که خود سیستم در حال تغییر است یا فرآیند اتصال مجدد مغناطیسی بین باد خورشیدی و مگنتوسفر زمین در حال حرکت است یا شاید در حال روشن و خاموش شدن است.
«دیوید مایلز»(David Miles) پژوهشگر ارشد پروژه TRACERS از «دانشگاه آیووا»(University of Iowa) گفت: این موارد، نکات اساسی هستند که باید آنها را درک کنیم.
به همین دلیل است که ماهواره‌های TRACERS اهمیت دارند زیرا این دو ماهواره به جای یک کاوشگر مغناطیسی تنها، با هم کار می‌کنند. مایلز گفت: آنها با فاصله بسیار کمی از یکدیگر عبور خواهند کرد. بنابراین، پس از عبور یک ماهواره، ماهواره دوم ظرف دو دقیقه از آن عبور می‌کند و دو اندازه‌گیری نزدیک به هم را به ما می‌دهد.
این دو ماهواره با هم، قدرت میدان مغناطیسی و الکتریکی را در جایی که اتصال مجدد مغناطیسی در حال وقوع است و همچنین عملکرد یون‌ها و الکترون‌های محلی به‌دام‌افتاده در مگنتوسفر را بررسی خواهند کرد.
مایلز گفت: چیزی که ماهواره‌های TRACERS قرار است مطالعه کنند، این است که چگونه خروجی خورشید با فضای نزدیک زمین جفت می‌شود. چیزی که ما به دنبال درک آن هستیم، این است که چگونه جفت شدن بین این سیستم‌ها در فضا و زمان تغییر می‌کند.
ماهواره‌های TRACERS در آنجا تنها نخواهد بود و با سایر مأموریت‌های در حال اجرا مانند مأموریت «MMM» ناسا که اتصال مجدد را از فاصله دورتر از مدار پایین زمین بررسی می‌کند، همکاری خواهند کرد. همچنین، مأموریت «PUNCH» و «EZIE» ناسا نیز وجود دارند که هر دو تعاملات باد خورشیدی با سیاره ما را از مدار پایین زمین بررسی می‌کنند.
وستلیک گفت: ماهواره‌های TRACERS به ناوگان ماموریت‌های کنونی هلیوفیزیک می‌پیوندند که به طور فعال درک ما را از خورشید، آب و هوای فضا و چگونگی کاهش اثرات آن افزایش می‌دهند.
ماموریت 170 میلیون دلاری TRACERS قرار است در پایان ماه ژوئیه با موشک «فالکون 9»(Falcon 9) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) پرتاب شود. این موشک هم‌زمان چندین ماموریت کوچک دیگر را نیز به مدار زمین خواهد برد. پاسخ‌هایی که TRACERS می‌تواند درباره چگونگی عملکرد اتصال مجدد مغناطیسی ارائه دهد، به دانشمندان امکان خواهند داد تا از زیرساخت‌های حیاتی زمین در برابر طوفان‌های خورشیدی بهتر محافظت کنند. وستلیک گفت: این ماموریت به ما کمک خواهد کرد تا شیوه زندگی خود را روی زمین ایمن نگه داریم.