ایران پرسمان - ایران /متن پیش رو در ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
محمدرضا جلایی پور| در مجلس گذشته، قبل از اینکه کلیات طرح «صیانت از فضای مجازی» در مجلس تصویب شود، طیف بسیار وسیعی از کارشناسان، نهادهای مدنی، فعالان حقوق سایبری و هزاران شهروند در رسانه‌های اجتماعی معترض این لایحه و مفاد آن شدند. این اعتراض‌ها در قالب کارزارهای پرامضا، نظرسنجی‌های معتبر و تحلیل‌های تخصصی منعکس شد. اما مجلس وقت، بدون توجه به این صداها کلیات طرح را تصویب کرد. همان موقع نوشتم که این امر، یعنی تداوم رویکرد به رغم مخالفت جامعه، نشانه یک نارسایی است. اما درباره «لایحه مقابله با امر خلاف واقع در فضای مجازی» که از سوی دولت و با دو فوریت به مجلس ارسال شد، روند دیگری دنبال شد. به این معنی که امروز دولت چهاردهم با استرداد لایحه «مقابله با نشر خلاف واقع» که به «صیانت 2» شهرت یافته بود، تصویری متفاوت و امیدوارکننده ارائه کرد؛ یعنی تصویر یک «دولت شنوا». این اقدام دولت چهاردهم، نه تنها به منزله یک عقب‌نشینی فنی یا حقوقی نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از اینکه دولت صدای جامعه، افکار عمومی و کارشناسان را می‌شنود.
بازار ![]()
دولت با این تصمیم نشان داد نه‌تنها آمادگی پذیرش خطای خود را دارد، بلکه از شهامت و بلوغ سیاسی لازم برای اصلاح مسیر خود هم برخوردار است. مهم‌تر از آن، این اقدام تأییدی است بر اینکه «شنیدن» صرفاً محدود به پیش از ارسال یک لایحه یا اتخاذ یک تصمیم نیست؛ بلکه شنیدن فرآیندی دائمی و پویا است که حتی پس از ارسال یک لایحه هم می‌تواند جریان داشته باشد.
مقایسه تجربه طرح صیانت در مجلس گذشته با اقدام اخیر دولت درباره لایحه فضای مجازی، روشن‌تر می‌کند که مشارکت سیاسی و رأی به رئیس‌جمهوری واقعاً تفاوت معنادار ایجاد می‌کند. گام بعدی پس از شنیدن و پذیرش خطا، جدیت در شناسایی ریشه‌ها و فرآیندهای خطاپرور است تا از تکرار خطای مشابه پیشگیری شود.