ایران پرسمان - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
حمید شجاعی| نگاهی به عملکرد مجلس دوازدهم از ابتدا تاکنون به‌خوبی نشان می‌دهد که این مجلس تا چه میزان در مسیر حل و فصل مشکلات جامعه و کشور قدم برداشته و با دولت و سایر نهادها همکاری داشته است.
آنچه از عملکرد مجلس که متاسفانه همواره متاثر از تندروها و دلواپسان بوده و به‌رغم در اقلیت قرارداشتن همواره صدای بلندی داشته‌اند می‌توان دید اینکه بیش از در نظرداشتن مسائل کلان و اساسی کشور مشغول حواشی و طرح‌هایی نه چندان مهم بوده‌اند که در نهایت به التهابات اجتماعی دامن می‌زده است. مساله اینجا است که با وجود مشارکت حداقلی مردم در انتخابات مجلس دوازدهم باز هم این انتظار می‌رفت که با حضور مستقلین و معدود اصلاح‌طلبان حاضر و اصولگرایان میانه‌رو مجلس در حالتی از تعادل قرار گیرد؛ اما به تجربه ثابت شده هر چه رو به جلوتر می‌رویم این تندروها هستند که پارلمان را در اختیار گرفته‌اند تا جایی‌که حتی اخیرا محمدباقر قالیباف؛ رئیس مجلس نیز با آنها همراه شده و بر مبنای اهداف و منویات آنها پیش رفته است. واقعیت امر بر آن است که تندروهای بهارستان نه دغدغه مردم دارند و نه دغدغه کشور و نه حتی بر پایه منافع ملی پیش می‌روند. آنها صرفا بر پایه منویات جریانی و جناحی پیش می‌روند و حضور در مجلس در قامت نماینده نیز صرفا جایگاهی است می‌توانند از آن تریبون بتوانند بهتر مطالب مدنظر خود را بیان کنند. در همین راستا کافی است نگاهی به نطق‌ها و اظهارات تندروهای بهارستان نشین طی چند مدت اخیر داشته باشیم تا مشخص شود این افراد بیش از آنکه در مسیر حل مشکلات کشور و همکاری با دولت باشند بیشتر به رصد مواضع دیگران می‌پردازند تا در مجلس در مقام پاسخ به آنها بر آیند. برای عده‌ای از این افراد گویی صندلی نمایندگی مجلس جایی برای بازگوکردن مکنونات قلبی و بیان مطالب تفرفه‌افکنانه در جامعه است. روزی نیست که از تریبون مجلس صدای حمله به رئیس‌جمهور و دولتمردان یا مسئولان سابق و چهره‌های سیاسی را نشنویم. انگار تندروهای مجلس کاری جز پاسخ‌دادن به موضع‌گیری دیگران ندارند. شاید هم این نوع رویکردها و برخوردها جزو وظایف نمایندگی آنها محسوب می‌شود که هر روز قربه‌الی‌ا... یک نفر را در مظان حمله، تخریب و هجمه قرار می‌دهند. جالب اینکه این جماعت اظهار برخی مسئولان سابق یا چهره‌های سیاسی را برای کشور خسارت و هزینه‌ساز می‌دانند در حالی که این مواضع و تحرکات این افراد بوده که همواره برای کشور و جامعه خسارت‌بار و پرهزینه بوده است. واقعیت این است که اظهارات تندروها حاصلی جز ایجاد تنش و التهاب در جامعه ندارد و از همین رو میانه‌روهای اصولگرا و عقلای این قوم از آنها فاصله گرفته‌اند. چرا که می‌دانند آسیب این جریان بسیار بیش از آن چیزی است که تصور می‌شود و به نظر می‌رسد باید برخوردی قاطع و درست با اینها صورت گیرد تا اینگونه بی‌پروا به سخن پراکنی و تخریب و افترا به دولتمردان، مسئولان سابق و سیاسیون نپردازند.
توهین از تریبون مجلس!
انگار قرار گذاشته‌اند که هر روز یک نفر تریبون را در اختیار بگیرد و در مذمت و تخریب مسئولان فعلی، سابق یا چهره سیاسی اظهارنظر کند. سخن در باب تندروهای بهارستان است که گویی در توافقی نانوشته با یکدیگر هر روز از پی روز دیگر به تخریب و هجمه مشغولند. روزی امیرحسین ثابتی تریبون را در اختیار می‌گیرد و بدترین توهین‌ها را به حسن روحانی رئیس‌جمهور سابق کشور می‌کند، روز دیگر کوچک‌زاده، غضنفری، آقاتهرانی و... اما در آخرین مورد نوبت به حمید رسایی رسید تا از تریبون مجلس استفاده کرده و عده‌ای را مورد توهین و اهانت قرار دهد. جایی که در حمله‌ای ترکیبی رسانه‌های اصلاح‌طلب، آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات ایران و فائزه هاشمی فعال سیاسی را مورد هدف قرار داد. وی گفت: «برخی رسانه‌ها از یک جریان واداده تیتر زده‌اند که اینجا مجلس روسیه شده، مجلس را متهم به روس‌گرایی کردند. در عین حال به سرکوبگران روس در تاریخ ایران اشاره کردند و الگوی خودشان قرار دادند». رسایی در توهینی آشکار به آذر منصوری اظهار کرد: «یک خانم سگ‌بازی توئیت زدند که لیاخوف فقط یک اسم در تاریخ ایران نیست. بله لیاخوف نماد خیانت واداده‌های داخلی بود. نماد توسل خائنان به دخالت خارجی بود. این نماد شایسته کیست؟ اگر امروز با اینها برخورد قضایی نشود فردا فرزندان اینها دم در می‌آورند! دادستان محترم چرا برخورد نمی‌کنید؟» وی در حمله دیگری به دختر مرحوم آیت‌ا... هاشمی گفت: «فائره هاشمی ادعا کرده پدرم توسط داخلی‌ها کشته شده، دو سال قبل خواهرش چنین ادعایی مطرح کرده بود. من کار به ادعای بچه‌های آقای هاشمی ندارم، ادعا زیاد کرده‌اند. دادستان محترم اگر دوسال پیش بررسی کرده بودید امروز این ادعا تکرار نمی‌شد. چرا در دهان اینها زده نمی‌شود. چرا جمهوری اسلامی متهم به انواع و اقسام موارد می‌شود، اما چون از یک خانواده خاص هستند کسی رسیدگی نمی‌کند. مگر قانون اساسی نگفته همه با هم برابر هستند. اگر با این افراد امروز برخورد نشود، فردا فرزندانشان و پس‌فردا نوه و نتیجه‌هایشان اینطور نظام را متهم می‌کنند». گویا رسایی و همفکرانش در جای نمایندگی به‌جای اینکه فکری برای حل مشکلات مردم کنند و به دولت در این جهت کمک کنند، در فضای رسانه‌ای و مجازی پرسه می‌زنند تا ببینند چه کسی چه اظهارنظری کرده، تا روز بعد پاسخ او را از تریبون مجلس بدهند. آنچه از این جریان تا کنون به‌دست آمده اینکه اینها در فضای التهاب و تنش تنفس می‌کنند و تلاش دارند که همواره این شرایط را پایدار نگه دارند که بتوانند در آن تحرک و تنفسی داشته باشند. باید اذعان داشت در شرایط حساس کنونی دافعه پیش‌کش، بهتر است تندروها هزینه بیشتری برای کشور و نظام نیافرینند.
بازار ![]()
چرایی حملات تندروها
تحرکات اخیر تندروهای بهارستان در حمله به حسن روحانی و محمدجواد ظریف باعث واکنش‌های بسیاری از سوی سیاسیون شده است. چنانکه یک عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در خصوص اتفاقات اخیر مجلسی اظهار داشت: نقد و ادعای آقای قالیباف و فحاشی‌های عنصر معلوم‌الحالی که معلوم نیست با چه میزان آرایی وارد مجلس شده، محک و معیار داوری در حقانیت و یا عدم حقانیت ظریف و روحانی نیست. خبرآنلاین نوشت؛ محمد عطریانفر گفت: آنها احساسات شخصی و منفی خود را علیه مدیران ارشدی که در گذشته مطابق سلیقه‌شان نبوده، بروز می‌دهند. به‌نظر من، این رفتار بیشتر نوعی تسویه حساب از گذشته است. می‌خواهند با اظهارنظر ناصواب، فضای ذهنی جامعه را مشوش کنند. وی ادامه داد: هیچ‌یک از عقلای جریان اصولگرایی که پیشکسوتان و پدرخوانده‌های جریانات اکثریت مجلس فعلی هستند، رویکردهای تند، افراطی، بی‌ادبانه و مسئله‌دار این جدید‌الاسلام‌ها را تأیید نمی‌کنند. وی افزود: بعد از حادثه تلخ جنگ 12 روزه، در سطوح عالی قدرت سیاسی و نظام اجرایی کشور، حقیقتی مکشوف شده و آن دلالت دارد بر اینکه رفتارهای افراطی و تندروانه، سمّ مهلک سیاست‌اند. پیش از این رسول منتجب‌نیا دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی نیز در همین خصوص گفته بود: به هر حال، دیدگاه‌های محدودی درباره آینده آقای روحانی وجود دارد که آقایان می‌خواهند از همان ابتدا این مساله را خنثی و زمینه را برای خودشان فراهم کنند. ممکن است علت‌های دیگری هم باشد که به آینده مربوط می‌شود، یعنی یک احساس خطری نسبت به آینده آقای روحانی وجود دارد و به همین دلیل ایشان را مورد حمله قرار می‌دهند تا آن خطر را خنثی کنند. ممکن است بخشی از این موضوع هنوز مربوط به انتقام تبلیغات انتخاباتی یا سخنان ایشان در دوران ریاست جمهوری باشد، ولی همان‌طور که عرض کردم، آقایان با برنامه و هدفمند عمل می‌کنند. من نمی‌خواهم جزئیات بگویم، اما حس ششم هم حکایتی از پشت‌پرده نسبت به حال و آینده دارد که آینده روشن می‌کند چرا این برخوردها صورت می‌گیرد.