ایران پرسمان - جمهوری اسلامی / «سه مقوّم برای اعتلای رسانه ملی» عنوان یادداشت روز در روزنامه جمهوری اسلامی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
تحقق عملی همبستگی ملی که بعد از جنگ تحمیلی 12 روزه قرار بود بیش از گذشته مورد توجه مسئولین نظام قرار گیرد، راهکارهائی دارد که یکی از آنها ایجاد تحول محتوائی در رسانه ملی است.
رسانه ملی اگر واقعاً مظهر اراده و خواست ملت باشد، می‌تواند بالاترین کارائی را در پیشبرد اهداف حاکمیتی بر مبنای مصالح عمومی و منافع ملی داشته باشد. این نقش را در سالهای اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تجربه کردیم و دیدیم که در بسیج عمومی برای رفتن مردم به جبهه و انجام اقدامات پشت جبهه برای پشتیبانی از رزمندگان در دفاع مقدس 8 ساله، رسانه ملی چه نقش مهمی ایفا کرد. در آن مقطع تاریخی، تمام رسانه‌های منطقه و جهان غرب علیه ایران فعال بودند و با توجه به کمبود رسانه‌های داخلی تنها رسانه گفتاری و شنیداری که در اختیار دفاع مقدس بود و رسالت مقابله با خیل عظیم رسانه‌های بیگانه را برعهده داشت، رسانه ملی آنهم با تعداد محدود شبکه‌ها بود. با اینحال، رسانه ملی توانست در دفاع مقدس کارنامه موفقی ارائه دهد و بطور کامل مورد اعتماد مردم باشد بطوری که رسانه‌های بیگانه بهیچوجه امکان مقابله با آن را نداشتند.
بازار ![]()
خوبست به همین مناسبت نگاهی داشته باشیم به دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و روزهای اوج تبلیغات و اظهارنظرها درباره این واقعه مهم که مردم ایران بشدت وابسته به انواع رسانه‌ها برای دریافت اخبار و گزارش‌های تحولات انقلاب و تحرکات امام خمینی در جایگاه رهبری بودند. در آن مقطع، علاوه بر اطلاعات و اخبار سینه به سینه و نوارهای کاست و تلفن که معدود رسانه‌های مردمی بودند، مردم به چند رادیوی بیگانه گوش می‌دادند و هیچ اعتنائی به رادیو و تلویزیون ایران نداشتند. علت این بود که رادیوتلویزیون رژیم پهلوی اخبار واقعی را پخش نمی‌کرد و علاوه بر سانسور، اقدام به تحریف نیز می‌کرد. بسیار طبیعی بود که مردم به آن دستگاه خبری اعتماد نکنند و برای به دست آوردن اخبار صحیح به رسانه‌های بیگانه روی‌آور شوند در حالی که می‌دانستند آنها خیرخواه ایران نیستند و اهداف استعماری خود را در لابلای اخبار و گزارش‌هایشان به اذهان مخاطبان تزریق می‌کنند.
شرایط اطلاعات و اخبار در مقطع زمانی کنونی کاملاً با دوران قبل از انقلاب اسلامی متفاوت است. امروز فضای مجازی در تمام زمینه‌ها حرف اول را می‌زند و از رسانه‌های بیگانه هم جلوتر حرکت می‌کند. خوشبختانه اهداف خائنانه رسانه‌های بیگانه برای مردم کاملاً ناشناخته شده است و آنها هر قدر هم برای جذب مخاطب تلاش کنند نمی‌توانند اعتماد مردم را جلب نمایند. رسانه ملی کشور ما هنوز فرصت دارد خود را بازسازی کند و با جلب اعتماد مردم به شرایط سالهای اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی برگردد و مهم‌ترین مرجع رسانه‌ای برای ملت ایران باشد. برای دستیابی به این هدف، لازم است در انتصاب مدیران ارشد رسانه ملی نکاتی رعایت شوند که مستقیماً در ایجاد تحول محتوائی این رسانه تأثیرگذارند.
اولین نکته اینست که رئیس رسانه ملی و مدیران ارشد آن باید افراد باسوادی باشند که بتوانند شرایط حساس معادلات جهانی را تشخیص بدهند. این سواد به معنای درک صحیح اقتضائات داخل کشور و فهم درست تحولات روز دنیاست. بدون برخورداری از چنین درک و فهمی نمی‌توان افکار عمومی یک ملت را در جهت منافع ملی شکل داد.
دوم، استقلال است. بسیاری از مشکلات امروز رسانه ملی ما ناشی از عدم استقلال فکری و سیاسی مدیران آن است بطوری که این رسانه اکنون در ارزیابی صاحبنظران یک رسانه ملی به معنای واقعی آن نیست. این، نقص بزرگی است که اگر برطرف نشود نمی‌توان انتظار هیچ تحولی را در رسانه ملی داشت.
و سوم، تفکر عمیق فرهنگی است. امام خمینی معتقد بودند رسانه ملی باید دانشگاه باشد. متأسفانه رسانه ملی در سطح مکتب‌خانه‌های قدیم عمل می‌کند. کار باید در دست مدیرانی باشد که همچون نخبه‌ترین اساتید دانشگاه بتوانند رسانه ملی را به یک دستگاه فرهنگ‌ساز تبدیل نمایند.
اگر این سه مقوم در سطح رئیس و مدیران ارشد رسانه ملی تأمین شوند، این رسانه می‌تواند جایگاه واقعی خود را بازیابد.