بزرگنمايي:

ایران پرسمان - فارس / روزنامه «رأی الیوم» خبر داد که قاهره و تل‌آویو اخیرا به صورت اولیه توافق کرده‌اند که تغییرات حساسی در پیمان «کمپ دیوید» اعمال کنند و اوضاع امنیتی در صحرای سیناء را تغییر دهند و نظارت بر مرزهای غزه را به شکل دیگری دنبال کنند.
مصر اولین کشور عربی است که پس از جنگ‌های کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، در سال 1979 با انعقاد پیمان کمپ دیوید با تل‌آویو توافق کرد و این رژیم را به رسمیت شناخت.
روزنامه رأی الیوم به نقل از چند منبع مسئول در مصر گزارش داد که از چند هفته پیش، تل‌آویو و قاهره در حال اعزام هیأت‌های سیاسی و امنیتی هستند و قصد دارند برخی از بندهای پیمان کمپ دیوید را بازنگری کنند و آن را متناسب با شرایط سیاسی و امنیتی کنونی تغییر دهند.
بنابر گفته این منابع، اکثر تغییراتی که قرار است در این پیمان اعمال شود، مربوط به مفاد امنیتی و برای کنترل مناطق بیشتر و تقویت حضور در این مناطق است که منطقه مرزی با نوار غزه و سیناء سهم عمده‌‌ای از آن خواهند داشت.
منابع یادشده اضافه کردند که هر دو طرف تمایل دارند که حضور نیروهای امنیتی خود به‌ویژه در منطقه مصری «رفح» را افزایش دهند و با رایزنی‌های دوجانبه که تمام آن با نظارت دولت آمریکا انجام می‌شود، هر گونه مانعی را که در مسیر این توافق قرار دارد، از میان بردارند.
این منابع می‌گویند که قاهره بر تغییرات امنیتی که قرار است در مفاد پیمان کمپ دیوید اعمال شود، بسیار پافشاری دارد به‌ویژه با گره زدن این تغییرات به اوضاع میدانی نسبتا آرام در نوار غزه و امکان دست‌یابی به توافقی طولانی‌مدت برای آتش‌بس که شاید تا بیش از ده سال به طول بیانجامد.
رأی الیوم در ادامه به نقل از منابع مذکور خبر داد که نتایج نهایی این نشست‌ها در آینده نزدیک اعلام خواهد شد و دو طرف در کنفرانسی مطبوعاتی رسما از اعمال تغییرات در پیمان کمپ دیوید و برداشتن گام‌هایی عملی خبر خواهند داد به‌نحوی که ممکن است صحرای سیناء با واقعیت‌های جدیدی مواجه شود.
«جیمی کارتر» رئیس‌جمهور آمریکا در دسامبر 1978 از «انور سادات» رئیس‌جمهوری وقت مصر، «مناخیم بگین» رئیس‌ وقت اسرائیل، دعوت کرد تا به کمپِ دیوید که در 100 کیلومتری واشنگتن قرار دارد، بیایند.
سران سه طرف به مدت 13 روز با یکدیگر گفت‌وگو کردند و در نهایت قرارداد صلحی به امضای آن‌ها رسید که به پیمان صلح کمپ دیوید معروف شد. 
توافقنامه کمپ دیوید دارای بندهای بود که براساس آن طرف مصری بسیاری از حقوق خود را از دست داد و قرار شد تا تعداد سربازان خود را در صحرای سیناء کاهش دهد. همچنین این توافقنامه دارای بندی سری بود که به موجب آن، مصر می‌بایست از هر گونه همکاری نظامی با دیگر کشورهای عربی علیه تل‌آویو خودداری می‌کرد.
در عین حال، انور سادات ملزم شد که برای شناسایی پایگاه‌های مقاومت فلسطین با تل‌آویو همکاری کند و به مبادله اطلاعات امنیتی با دستگاه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بپردازد.
در توافقنامه دوم که میان سادات و کارتر به امضاء رسید قرار شد تا ٥٠٠٠ نیروی نظامی و فنی آمریکا برای همکاری با نیروهای نظامی مصر وارد این کشور شوند و در قبال آن آمریکا از حکومت انور سادات حمایت و پشتیبانی کند. پیرو توافقنامه سومی که بین آمریکا و رژیم صهیونیستی به امضا رسید، قاهره و تل‌آویو برای پیگیری مذاکرات به منظور امضای یک توافقنامه دفاعی مشترک به توافق رسیدند.