بزرگنمايي:

ایران پرسمان - مجله ایلیاد /حیات حدود 3.5 میلیارد سال پیش بر روی زمین شروع شده است. بزرگ‌ترین موجوداتی که تا کنون بر روی زمین شناخته شده هستند و منقرض نشده‌اند، نهنگ‌ها هستند. نهنگ‌ها پستانداران 150 تُنی 30 متری هستند، ولی این شک و تردید وجود دارد که آیا امکان حیات حیوانات بزرگ‌تر بر روی زمین وجود داشته است؟
برای اینکه بدانیم موجودات بزرگ‌تر از نهنگ وجود داشته‌اند یا خیر، باید بدانیم که بزرگ‌ترین سلول‌هایی که امکان وجود داشته‌اند چه اندازه‌ای دارند.
به‌جز چند مورد استثنا، برای دیدن همه‌ی سلول‌‌هایی که دارای قابلیت تکثیر هستند، باید از میکروسکوپ استفاده شود. دلایل مهمی برای این واقعیت وجود دارد که همگی ریشه در شیمی و هندسه‌ی سلولی دارند.
به‌عنوان مثال، نسبت مساحت سطح یک سلول به حجم آن‌را در نظر بگیرید. همچنانکه یک جسم سه‌بعدی مانند سلول بزرگ‌تر می‌شود، نسبت مورد نظر کمتر می‌شود که معنی دیگر آن این است که مواد موجود در مرکز سلول سریع‌تر از لایه‌های بیرونی آن رشد می‌کنند. داشتن مساحت سطح کم باعث می‌شود میزان ورودی مواد مغذی و گازها به سلول کم شود و در رشد سلول محدودیت ایجاد شود.
تنها همین محدودیت نیز وجود ندارد. مسائلی مربوط به ساختار سلولی نیز وجود دارد. سلول‌های بزرگ برای تکثیر نیاز دارند که بتوانند غشاها و دی‌ان‌ای خود را به چند تکه تقسیم کنند. مکانیک این فرآیند در اکثر چیزهای زنده با تکیه بر ساختار خاصی انجام می‌شود که اسکلت سلولی محسوب می‌شود و وسیله‌ی حرکت سلول است. این ساختار باعث می‌شود سلول از یک اندازه‌ی خاص بزرگ‌تر نشود.
البته علی‌رغم محدودیت‌های ذکر شده برای بزرگ‌تر شدن موجودات زنده، تکامل همیشه چیزهای جدیدی در چنته دارد که می‌تواند محدودیت‌ها را کنار بزند. به‌عنوان مثال، جلبک «تاکسیفولیا» بسیاری از قوانین را زیر پا گذاشته است. این جلبک تا حدود 80 سانتی‌متر نیز قد می‌کشد، ولی تنها از یک سلول ساخته شده است. این جلبک در عین حال دارای چندین هسته است و از نوعی باکتری برای به‌دست آوردن مواد مغذی خود استفاده می‌کند. اگر در مقیاس سلولی به موضوع نگاه کنیم، تاکسیفولیا هیولا محسوب می‌شود.
گیاهان تا چه اندازه‌ای می‌توانند بزرگ شوند؟
درختی در ایالت کالیفرنیای آمریکا وجود دارد که 2،500 سال عمر دارد و تقریباً 80 متر طول و 1،500 مترمکعب چوب دارد. البته درخت 119 متری و 2،550 مترمکعبی نیز در دنیا وجود داشته است که در سال 1905 در اثر طوفان از بین رفته است. درختان از محدودیت‌هایی که بر سر راه بزرگ‌تر شدن خود داشته‌اند با روش‌های مختلف عبور کرده‌اند.
آیا گودزیلا امکان وجود داشته است؟
بزرگ‌ترین حیوانی که تا کنون بر روی زمین زندگی کرده است، شاخه‌ی ساروپودها از درخت خانوادگی دایناسورها است. طول این حیوانات تا 40 متر هم می‌رسید و وزن آن‌ها از 70 تُن نیز بیشتر بوده است.
زمانی که حجم یک موجود زنده دو برابر می‌شود، جرم آن 8 برابر می‌شود. بنابراین برای اینکه حیوانات بزرگ وجود داشته باشند، باید استخوان‌ها به نحوی تکامل یابند که بتوانند تحمل وزن بالای حیوان را داشته باشند. ماهیچه‌ها نیز باید بتوانند جابه‌جایی این جرم وحشتناک را انجام دهند. علاوه بر اینها وزن بالا فشار زیادی نیز به قلب و ریه وارد می‌کند. ساروپودها برای اینکه بر این مشکل غلبه کنند، از روش‌های جالبی در نحوه‌ی غذا خوردن و رژیم غذایی خود استفاده می‌کرده‌اند.
بزرگ‌ترین دایناسور گوشتخوار احتمال قریب به یقین از اسپینوساروس‌ها بزرگ‌تر نبوده‌اند. اسپینوساروس‌ها تا 15 متر طول داشته‌اند. این دایناسورها معمولاً در مسیر رودخانه می‌ایستاده‌اند و منتظر شکار ماهی می‌مانده‌اند.
به نظر می‌رسید اسپینوساروس‌ها نهایت اندازه برای حیوانات شکارچی را داشته باشند. با این حال شواهدی که از این دایناسورها و نهنگ‌های کنونی وجود دارد، نشان می‌دهد که تکامل می‌تواند بر اغلب مشکلات غلبه کند. با این حال، برای اینکه گودزیلاها وجود داشته باشند باید گرانش زمین کمتر باشند، عمق دریاها بیشتر باشد و اتمسفر زمین نیز ضخیم‌تر باشد. بنابراین به طور کل نمی‌توان امکانی برای وجود گودزیلاها متصور بود.