بزرگنمايي:

ایران پرسمان - فرهیختگان / روزنامه اصولگرای فرهیختگان مدعی شد در متن پیش نویس مذاکرات وین ، تیم مذاکره کننده وین تعهداتی را پذیرفته بود که در مواردی حتی در تعارض و تناقض با متن اصلی برجام است.
در قسمتی از گزارش روزنامه فرهیختگان آمده است:
...6دور نخست مذاکرات وین همزمان شده بود با روزهای پایانی دولت روحانی. در این 6دور روحانی و تیم مذاکره‌کننده تمام تلاش خود را می‌کردند تا برجام قبل از پایان‌یافتن عمر دولت احیا شود. هدف از این تلاش‌ها بیش از آنکه تامین منافع ملی و رفع کارآمد تحریم‌ها باشد، تامین منافع سیاسی دولت دوازدهم و بازسازی چهره رئیس این دولت در میان مردم بود، زیرا بعد از خروج آمریکا از برجام و به بن‌بست رسیدن این معاهده سرمایه اجتماعی و اعتبار سیاسی روحانی تا حد زیادی کاهش یافته بود و احیای برجام حتی اگر با منافع حداقلی برای ایران همراه بود، می‌توانست تا میزان قابل‌قبولی سرمایه اجتماعی ازدست‌رفته روحانی را در روزهای پایانی دولتش بازسازی کند. احیای توافق هسته‌ای 2014 در این مدت اندک باقی‌مانده تا پایان کار دولت دوازدهم شدنی نبود مگر با دادن تعهدات حداکثری و دریافت امتیازات حداقلی؛ بر همین مبنا تیم مذاکره‌کننده وقت به سرپرستی عباس عراقچی در ششمین دور از مذاکرات وین در خرداد 1400 تعهداتی را پذیرفته بود که در مواردی حتی در تعارض و تناقض با متن اصلی برجام است؛ مثلا در متن برجام در بخش مرتبط با اقدامات داوطلبانه ایران و گروه 1+5، به تعداد سانتریفیوژهای ایران اشاره شده و برای فعالیت‌های مرتبط با سانتریفیوژهای ایران از واژه کیپ(keep) استفاده شده است. مطابق معنای این واژه ایران حق دارد در فعالیت‌های هسته‌ای‌اش سانتریفیوژهای خود را حفظ کرده و غنی‌سازی مثلا 3.6 درصدی داشته باشد. در سند مرتبط با مذاکرات وین 6 این بند برجام مجددا نقل شده است، اما با یک تفاوت مهم، در متن وین 6 به جای کیپ از واژه returnبه‌معنی بازگشت برای سانتریفیوژها استفاده شده است؛ به‌عبارت ساده‌تر، مطابق این بند اصلاحی ایران اگر غنی‌سازی 60 درصدی انجام داده است، باید اورانیوم 60 درصد غنی‌شده خود و همچنین سانتریفیوژهای پیشرفته IR8 خود را Destroy (نابود) کند و بازگردد به غنی‌سازی 3.6 درصد.
درصورتی‌که طبق بند برجامی ایران می‌توانست تاسیسات خود را نهایتا تعطیل کند، بدون آنکه دست به نابودی اورانیوم 60 درصد غنی‌سازی‌شده خود بزند.
مطابق سند نهایی‌شده در وین6 در برابر دادن این تعهدات حداکثری، تیم مذاکره‌کننده ایران تنها به دریافت امتیازات حداقلی بسنده کرده است، به‌عنوان مثال طرف‌های غربی در وین6 متعهد شدند صرفا تحریم‌های برجامی ایران را ملغی کنند و پیرامون سایر تحریم‌های وضع‌شده بعد از برجام در دولت اوباما و ترامپ که منافع ایران از معاهده هسته‌ای را به حداقل می‌رساند هیچ تضمینی نداده‌اند، تحریم‌هایی که وجودشان باعث می‌شود حتی درصورت احیای مجدد برجام، این معاهده تبدیل به یک توافقنامه بی‌خاصیت برای ایران شود. این انفعال باعث شد در وین6 طرف غربی حتی صراحتا به تیم ایرانی بگوید که از جمهوری اسلامی توقع اجرایی‌کردن برجام به‌روز شده یا همان برجام‌پلاس را دارد.
محتوای برجام‌پلاس به‌گونه‌ای است که طبق آن محدودیت هسته‌ای ایران افزایش یافته و از طرفی با نقض بند25 معاهده هسته‌ای سال2014 چهار لایه تحریم علیه ایران به وجود می‌آید و درمقابل نیز امتیازات ایران از برجام به یک‌چهارم می‌رسد. علاوه‌بر این مورد پیرامون راستی‌آزمایی لغو تحریم‌های نفتی ایران نیز طرف غربی تنها متعهد شده بود به مدت یک‌روز به ایران امکان فروش نفت و راستی‌آزمایی بدهد. در بعد دیگر ماجرا همزمان باپایان یافتن مذاکرات وین6 حسن روحانی در تهران سعی می‌کرد با فضاسازی رسانه‌ای ضمن همراه‌کردن افکارعمومی با خود، به حاکمیت نیز برای پذیرش مفاد پیش‌نویس وین6 فشار آورد. در همین راستا روحانی در جلسه دوم تیرماه1400 هیات دولت با انتقاد از سنگ‌اندازی‌های سایر دستگاه‌ها به روند مذاکرات اظهار داشت: «اگر بخواهند همین امروز می‌توانیم تحریم را تمام کنیم. اختیار به عراقچی بدهیم همین امروز می‌رود و توافق را نهایی می‌کند. مردم الان نشاطی پیدا کردند، نمی‌خواهیم این نشاط از بین برود.»
با وجود این اظهارات و فضاسازی‌ها ازسوی روحانی، مذاکرات وین6 با مخالفت سایر ارکان حاکمیت هیچ‌گاه به نتیجه نهایی و احیای توافق هسته‌ای ختم نشد، زیرا همان‌طور که بررسی کردیم پیش‌نویس تهیه‌شده در این دور از مذاکرات نه‌تنها تامین‌کننده منافع ایران نبود بلکه حتی در تعارض و تضاد با معاهده برجام نیز بود.