بزرگنمايي:

ایران پرسمان - دینو/ عصبانیت، اضطراب، پنهان‌‌کردن احساسات واقعی و اعتمادبه‌نفس پایین ویژگی‌های هستند که برخی از خانواده های سمی به فرزندان خود منتقل می‌کنند. خودخواهی و بی‌تفاوتی والدین نسبت به احساسات فرزندانشان در دوران کودکی تأثیر زیادی بر شکل‌گیری شخصیت آنها می‌گذارد. در نتیجه، بچه‌ها شروع به سرزنش‌کردن خود می‌کنند، احساس درماندگی دارند و در زندگی اجتماعی خود دچار مشکل می شوند.
در این مطلب، به بررسی تأثیر یک خانواده سمی بر شکل‌گیری شخصیت افراد می‌پردازیم. این بررسی به ما کمک می‌کند تا دنیای درونی خود را بیشتر درک کنیم. دانستن دلایل ترس و اضطراب ما می‌تواند به درمان آن کمک کرده و زندگی‌مان را بهتر کند.
شما در یک خانواده سمی بزرگ شده‌اید،اگر :
1. از کنترل شدن می‌ترسید
اغلب اتفاق می‌افتد که والدین در خانواده‌های سمی سعی می‌کنند که سایر اعضای خانواده را کنترل کنند. این رفتار طبیعی نیست و در طولانی‌مدت به آزار عاطفی تبدیل می‌شود. این رفتار باعث می‌شود که احساس کنید کمتر به اطرافیان خود اعتماد دارید. همچنین، شما را از داشتن روابط جدید بازمی‌دارد. این احساس که دائماً توسط خانواده‌تال کنترل می‌شوید ممکن است منجر به رفتار اجتنابی نیز شود.
2. در تعاملات اجتماعی و اعتماد به دیگران مشکل دارید
وقتی شخصی در یک فضای متشنج، در اطراف کنترل‌گری‌ها و سایر آزارهای ذهنی بزرگ می‌شود، احساساتش تحت تاثیر قرار می‌گیرد. برخی از والدین ممکن است نتوانند حمایت لازم را برای فرزند خود فراهم کنند. در سناریویی دیگر نیز ممکن است فرد در خانواده‌ای زندگی کند که احساس می‌کند همیشه باید مراقب باشد. و بعدها نیز تغییر این احساس که دائماً باید مراقب باشید، دشوار خواهد شد. در آخر هم با مشکلاتی در زمینه اعتماد به دیگران و صمیمی‌شدن با آنها روبرو خواهید شد.
مشکلا عاطفی این افراد معمولاً حاد هستند. آنها با دیدن و تجربه مداوم آزار جسمی و عاطفی، بدرفتاری و بی‌توجهی، تصویر خود از روابط را شکل می‌دهند. این افراد ممکن است ارتباط مراقبتی و سالم بین افراد را درک نکنند. آنها همیشه ناخودآگاه منتظرند که اطرافیانشان بیش از حد واکنش نشان دهند، مطالبه کنند، آنها را به خاطر چیزی سرزنش یا ناامید کنند.
3. با شکست‌خوردن به راحتی کنار نمی‌آیند
کودکانی که در یک محیط سمی بزرگ می‌شوند ممکن است دائماً احساس کنند که همیشه به اندازه کافی خوب نیستند یا حتی بی‌ارزش هستند. آنها با خواسته‌های بیش از حد روبرو می‌شدند و اگر انتظارات والدینشان را برآورده نمی‌کردند، همیشه مورد سرزنش قرار می‌گرفتند. این افراد اصولاً عزت‌نفس پایینی دارند و به خودشان اهمیت نمی‌دهند. به همین دلیل است که کوچکترین اشتباه یا شکست می‌تواند آنها را به وحشت انداخته و منجر به عصبانیت‌شان شود.
4. احساس کمبود هویت دارند
وقتی در مورد سلامت روان خود صحبت می‌کنیم، مورد احترام قرار گرفتن در خانواده برای ما یک عامل حیاتی است. این مورد به اندازه‌ احساس دوست داشته‌شدن و تعلق داشتن مهم است. اگر رابطه بین کودک و والدینش توهین‌آمیز باشد، ممکن است کودک با دنیای درونی، هویت و عزت‌نفس خود دچار مشکل شود. این تجربه‌ها منجر به اثرات منفی مانند اضطراب و حتی افسردگی می‌شود.
5. خیلی از خودتان انتقاد می‌کنید
عزت‌نفس پایین یکی از یادگاری‌هایی که از والدین سمی برای فرزندان باقی می‌ماند. این کودک همواره احساس می‌کند احمق و بی‌لیاقت است و شایسته بدست آوردن هیچ چیز بهتری نیست. این کودکان در هر کاری که انجام می‌دهند، از خود انتقاد می‌کنند، تردید دارند و به فکر عواقب کار هستند. آنها پذیرفته‌اند که بدتر از دیگران هستند و این باعث می‌شود از نظر روحی رنج ببرند. اما قادر نیستند که شرایط را تغییر دهند، زیرا حمایت روحی لازم را دریافت نمی‌کنند.
6. احساسات خود را سرکوب می‌کنید
والدینی که به صورت کلامی یا فیزیکی کودک را آزار می‌دهند، احساسات او را نادیده می‌گیرند. علاوه بر این، اگر بچه ها سعی کنند احساسات خود را ابراز کنند، ممکن است منجر به بدرفتاری بیشتر خانواده شود. در نتیجه، بچه‌ها عادت می‌کنند که درد، رنجش و عصبانیت خود را پنهان کنند. در ادامه مسیر زندگی خود، ممکن است شروع به اولویت دادن احساسات دیگران بر احساسات خود کنند.
سرکوب عواطف تأثیراتی منفی بر شناخت فرد از خودش می‌گذارد. درک اینکه چه کسی هستند، چه احساسی دارند و در زندگی خود چه می‌خواهند برای آنها دشوار می‌شود. بنابراین، آنها نمی‌توانند را در حوزه‌هایی از زندگی که برایشان مهم است، پیشرفت کنند. زیرا از نظر ذهنی، همیشه بوسیله احساساتی مانند عدم اطمینان و عدم آشنایی قبلی کنترل می‌شوند.
7. همیشه احساس می‌کنید کودکی درمانده هستید
گاهی اوقات والدین سمی از پذیرفتن فرزند خود به عنوان بزرگسال خودداری می‌کنند. مهم نیست که یک کودک چقدر بزرگ می‌شود، این والدین ممکن است همیشه سعی کنند با آنها مانند یک کودک ناتوان رفتار کنند. آنها می‌خواهند همواره کودک را کنترل کنند. اگر هم با مقاومتی روبرو شوند، با رفتاری توهین‌آمیز واکنش نشان می‌دهند تا فرزندشان احساس گناه کند.
اگر کودک اجازه نداشته باشد خودش تصمیم بگیرد و مستقل باشد، حریم خصوصی او مورد تهاجم قرار می‌گیرد‌. این مورد می‌تواند برای سلامت روان او مضر باشد. این کودکان ممکن است دچار اضطراب شوند، از شروع کاری جدید بترسند و نتوانند در جامعه جا بیفتند.
8. اغلب مضطراب هستید
کودکانی که در خانواده های سمی بزرگ شده‌اند اغلب درگیر اختلالات اضطراب می‌شوند. این مورد به دلیل بی‌ثباتی خانواده، بدرفتاری روحی و جسمی و نبود امنیت اتفاق می گ‌افتد. کودکان مبتلا به اضطراب با مشکلاتی در تمرکز مواجه می‌شوند. آنها ممکن است احساس تحریک‌پذیری، بی‌قراری، نگرانی و تنش را تجربه کنند.
آیا هیچ یک از این ویژگی‌ها را در والدین خود مشاهده کرده‌اید؟ خود شما کدام یک از این علائم را تجربه کرده‌اید؟ تجربیات و پیشنهادات خود را با دینو به اشتراک بگذارید.