بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سیناپرس / پرفیوژن نورموترمیک که در آن خون اکسیژن دار به درون کلیه پمپ می شود تا جریان خون در یک اندام شبیه سازی کند، می تواند به نجات جان صدها نفر کمک کند.
یک موسسه خیریه فاش کرد که روش جدیدی برای حفظ کلیه های اهدایی می تواند امید و زمان لازم را برای نجات بیماران محتاج به این عضو افزایش دهد.
مرکز تحقیقات کلیوی بریتانیا اعلام کرد که حدود 100 کلیه به طور بالقوه می توانند هر سال پس از بازیابی از اهداکنندگان برای پیوند ذخیره شوند. 
این موسسه خیریه داده‌ های سه ساله را بررسی کرد تا تعداد کلیه ‌هایی را که از نظر بالینی برای استفاده نامناسب می ‌دانند، تعیین کند. با این حال، یک روش جدید برای حفظ بهتر کلیه‌ ها قبل از جراحی می‌ تواند حیات آنها را افزایش داده و تعداد کلیه‌ های موجود برای پیوند را بیشتر کند.
دکتر جان استون (John Stone) و پروفسور جیمز فیلدز (James Fildes) از آزمایشگاه ‌های بیوتکنولوژی پبل در آلدرلی پارک، پیشرفت چشمگیری در حفظ کلیه‌ های بازیابی شده برای مدت طولانی داشته ‌اند.
تحقیقات آنها از پرفیوژن نورموترمیک بهره می برد که در آن خون اکسیژن دار به درون کلیه پمپ می شود تا جریان خون در یک اندام شبیه سازی شود. در حال حاضر نگهداری کلیه در دمای سرد روش استاندارد است، اما با طولانی تر شدن زمان در این روش احتمال آسیب به کلیه بیشتر می ‌شود. بنابراین پرفیوژن می تواند راه حلی برای ذخیره سازی بافت اهدایی ارائه دهد که بر روی زنده ماندن اندام تأثیری ندارد.
به گفته محققان، دستورالعمل های فعلی توصیه می کنند: پرفیوژن فقط باید برای آزمایش عملکرد کلیه استفاده شود. با این حال، در یک محیط آزمایشگاهی، تیم تحقیقاتی پروتکل جدیدی را با استفاده از کلیه‌ های خوک، بدون شواهدی از آسیب در 24 ساعت توسعه دادند و در حال حاضر پژوهشگران در تلاشند تا پرفیوژن را به زمان چند روز گسترش دهد.
دکتر استون می ‌گوید: به محض اینکه کلیه ‌ای را از بدن یک اهدا کننده خارج می ‌کنید، باید توجه داشته باشید که گذر زمان باعث مرگ عضو می شود و زمان بسیار کمی برای پیوند دارید. مراکز پیوند تحت فشار زیادی هستند تا اطمینان حاصل کنند که عضو اهدایی از بین نمی ‌رود، اما با چالش‌ های عملیاتی مانند کمبود منابع و اشتراک اتاق‌های عمل با سایر بخش‌ها مواجه هستند، به این معنی که علی‌ رغم بهترین تلاش ‌ها، جراحان به سادگی وقت خود را از دست می دهند. 
دکتر استون در ادامه افزود: تا کنون، ما توانسته ‌ایم یک کلیه را به مدت بیست و چهار ساعت بدون ایجاد آسیب در مدار پرفیوژن حفظ کنیم. با دستورالعمل ‌های فعلی که فقط سه تا شش ساعت پرفیوژن را توصیه می‌ کنند، روش ‌های ما می ‌توانند زمان بیشتری را در اختیار بیماران بگذارند و اندام ‌های ارزشمند کمتری هدر بروند.