بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سیناپرس / محققان کپسولی ساخته اند که می تواند از سد مخاطی عبور کرده و در دستگاه گوارش جریان پیدا کند و برای تجویز خوراکی داروهای پروتئینی بزرگ مانند انسولین استفاده شود.
یک کپسول دارویی پروتئینی بزرگ که اخیراً در موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، ایالات متحده ساخته شده است، می تواند از سد مخاطی که دستگاه گوارش را می پوشاند عبور کند. معمولاً این نوع داروها به سختی به صورت خوراکی تجویز می شوند زیرا نمی توانند از سد مخاطی که دستگاه گوارش را می پوشاند عبور کنند.
این کپسول دارای یک کلاهک رباتیک است که وقتی به روده کوچک می رسد در سد مخاطی چرخیده و تونل حفر می کند و به داروهایی که توسط کپسول حمل می شود اجازه می دهد به سلول های روده بروند.
محققان در مطالعات خود نشان دادند که می توانند از این روش برای تحویل انسولین و همچنین وانکومایسین، یک پپتید آنتی بیوتیکی است که در حال حاضر باید تزریق شود، استفاده کنند.
کپسول روبوکپ (RoboCap) محموله دارویی خود را در یک مخزن کوچک حمل کرده و ویژگی های تونل زنی را در بدنه و سطح اصلی خود حمل می کند.
این کپسول با ژلاتین پوشیده شده و می تواند تنظیم شود تا در pH خاصی حل شود. هنگامی که پوشش حل می شود، تغییر در pH باعث می شود یک موتور کوچک در داخل کپسول شروع به چرخش کند. این حرکت به کپسول کمک می کند تا داخل مخاط تونل حفر کرده و آن را جابجا کند. کپسول همچنین با میخ های کوچک پوشیده شده است که مخاط را از بین می برد. حرکت چرخشی همچنین به فرسایش محفظه ای که دارو را حمل می کند کمک می کند که به تدریج در دستگاه گوارش آزاد می شود.
در آزمایشات روی حیوانات، محققان از این کپسول برای تحویل انسولین یا وانکومایسین که یک آنتی بیوتیک پپتیدی بزرگ که برای درمان طیف وسیعی از عفونت ‌ها از جمله عفونت ‌های پوستی و همچنین عفونت‌ های مؤثر بر ایمپلنت‌های ارتوپدی است، استفاده کردند. با استفاده از این کپسول، محققان دریافتند که می توانند 20 تا 40 برابر بیشتر از یک کپسول مشابه بدون مکانیسم تونل زنی دارو را تحویل دهند.
به گفته محققان، هنگامی که دارو از کپسول آزاد شود، کپسول خود به خود از دستگاه گوارش عبور می کند. در ادامه محققان پس از عبور کپسول هیچ نشانه ای از التهاب یا تحریک در دستگاه گوارش پیدا نکردند و همچنین مشاهده کردند که لایه مخاطی در عرض چند ساعت پس از جابجایی توسط کپسول اصلاح می شود.
روش دیگری که برخی از محققان برای افزایش انتقال داروهای خوراکی استفاده کرده اند: دادن آنها به همراه داروهای اضافی است که به عبور آنها از بافت روده کمک می کند. با این حال، این تقویت کننده ها اغلب فقط با داروهای خاصی کار می کنند. محققان می گویند که از آنجایی که رویکرد جدید آنها صرفاً بر اختلالات مکانیکی در سد مخاطی متکی است، می تواند به طور بالقوه برای مجموعه وسیع تری از داروها اعمال شود.
 در حالی که کپسول مورد استفاده در این مطالعه محموله خود را در روده کوچک آزاد کرد، همچنین می ‌توان از آن برای هدف قرار دادن معده یا روده بزرگ با تغییر pH که در آن پوشش ژلاتینی حل می ‌شود، استفاده کرد.
پژوهشگران همچنین قصد دارند؛ امکان تحویل داروهای پروتئینی دیگر را که گاهی برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می شود، بررسی کنند. این کپسول ها همچنین می توانند برای ارائه داروهای موضعی برای درمان کولیت اولسراتیو و سایر بیماری های التهابی با به حداکثر رساندن غلظت موضعی داروها در بافت برای کمک به درمان التهاب استفاده شوند.
شرح کامل این دارو و نتایج استفاده از آن اخیراً در مجله تخصصی Science Robotics منتشر شده است.