بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایران / « 7 محور سفر نخست‌وزیر عراق به ایران » عنوان یادداشت روزنامه ایران به قلم عماد هلالات است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
روی کار آمدن محمد شیاع السودانی به عنوان نخست‌وزیر در عراق به یک سال بن‌بست سیاسی در این کشور خاتمه داد. محمد شیاع السودانی در قالب یک برنامه بلندمدت همه‌جانبه به دنبال ایجاد ثبات در حوزه‌های مختلف در این کشور است. یکی از مؤلفه‌های اساسی که محمد شیاع السودانی دنبال می‌کند، گسترش روابط با کشورهای منطقه بخصوص کشور‌های محور مقاومت است. در همین راستا السودانی قرار است بعد از سفر چند روز قبل به کشورهای اردن و کویت، در یک سفر راهبردی به تهران سفر کند. با توجه به تحولات اخیر جاری در سطح منطقه و مرزهای غربی ایران، سفر محمد شیاع السودانی به ایران در یک دوره بسیار حساس و استراتژیک صورت می‌گیرد که محورهای مهمی را در پی خواهد داشت:
محور اول: فیصله دادن به حضور گروه‌های تروریستی و تجزیه‌طلب غرب و شمال غرب ایران. دیدگاه مشترکی بین ایران و دولت عراق درباره مسأله تروریسم و حضور گروه‌های تجزیه‌طلب وجود دارد. بعد از اینکه جمهوری اسلامی طی چند سال اخیر به دولت‌های مختلف عراق درباره حضور گروه‌های تروریستی و تجزیه‌طلب در مرزهای غربی و شمال‌غربی کشور تذکر و اطلاعات مختلف داده بود، به نظر می‌رسد دیدگاه دولت عراق با آمدن محمد شیاع السودانی به ایران نزدیک شده و طبق مصوبه شورای امنیت ملی عراق، مقرر است نیروهای مرزبانی عراق به همراه نیروی‌های پیشمرگه اقلیم کردستان در طول خطوط مرزی ایران و عراق و عراق و ترکیه مستقر شوند؛ هرچند این امر منوط به همکاری دولت اقلیم کردستان است که در صورت محقق شدن این امر، یک دستاورد بسیار مهم برای دولت عراق و ایران خواهد بود. دولت مرکزی عراق می‌تواند بعد از سال 1991 بر اقلیم کردستان اعمال حاکمیت کند و دستاوردی برای دولت السودانی برای ادامه روند اصلاحات خواهد بود. از سوی دیگر کنترل مرزها از سوی دولت مرکزی عراق موجب امنیت و ثبات در مرزهای غرب و شمال‌غرب ایران خواهد بود.
محور دوم: مبارزه با تروریسم داعش. ایران از همان آغاز یورش تروریسم داعش به شهر‌های مختلف عراق در قالب حضور نیروهای مستشاری و پشتیبانی لجستیک، از دولت مرکزی عراق حمایت کرد. دولت جدید عراق به دنبال این است که روابط ایران و عراق در این زمینه گسترش یابد و ایران به حمایت و هماهنگی با دولت عراق برای مبارزه با تروریسم ادامه دهد.
محور سوم: معاهدات گازی و برق. دولت عراق یکی از وارد‌کننده‌های اصلی گاز و برق از ایران است. السودانی به دنبال این است که قراردادها را در این زمینه گسترش دهد و ایران به‌عنوان یک پشتیبان اصلی در این زمینه معرفی خواهد شد. هرچند عراق به دنبال این است که برق را از سایر کشور‌های منطقه‌ای وارد کند، اما ایران یکی از تأمین‌کنندگان اصلی برق و گاز عراق است.
محور چهارم: گسترش روابط اقتصادی تا سقف 20 میلیارد دلار. ایران و ترکیه از جمله کشورهای تأمین‌کننده کالاهای اساسی در عراق هستند. ایران در طول سال‌های اخیر روابط اقتصادی گسترده با کشور عراق داشته است. بر این اساس کالاهای ایرانی به وفور در عراق یافت می‌شوند، اما با وجود این با توجه به ظرفیت دو کشور، ایران و عراق می‌توانند مبادله تجاری 20 میلیاردی داشته باشند. یکی از محور‌های سفر السودانی به ایران، گسترش روابط اقتصادی ایران و عراق خواهد بود.
محور پنجم: راه‌آهن خرمشهر- بصره. یکی از خطوط ترانزیتی مهم در بین کشورهای محور مقاومت، اتصال خط راه‌آهن خرمشهر به بصره است. این خط راه‌آهن سپس به استان الانبار امتداد خواهد یافت و با عبور از استان دیر‌الزور سوریه به بنادر سوریه در دریای مدیترانه خواهد رسید. اتصال این خط راه‌آهن یکی از سیاست‌های اصلی دولت سیزدهم است که به نظر می‌رسد با آمدن محمد شیاع السودانی این امر با سرعت بیشتری با رفع موانع دنبال خواهد شد.
محور ششم: نقش واسطه‌گری عراق در برقراری ثبات در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا. عراق به دنبال این است که دوره‌های مذاکراتی ایران و عربستان با میزبانی عراقی‌ها ادامه داشته باشد و این امر به سایر کشور‌ها هم سرایت کند. براین اساس عراق به دنبال این است که روابط ایران با مصر و ایران با اردن از سر گرفته شود. عراق می‌خواهد نقش میانجیگری خود را ادمه دهد تا تنش‌ها در منطقه غرب آسیا کاهش یابد.
محور هفتم: حضور تروریست‌های سنتکام در عراق و پرونده ترور سردار سلیمانی و همراهان خود. به نظر می‌رسد با روی کار آمدن محمد شیاع السودانی موضوع حضور نیروهای امریکایی در عراق وارد مرحله‌ای‌جدید و پرونده ترور در فرودگاه بغداد بار دیگر به یکی از پرونده‌های مهم در عراق تبدیل خواهد شد.
سفر محمد شیاع السودانی و دیدار با مقامات بلندپایه ایرانی در این برهه، یکی از سفرهای تاریخی سران عراق به ایران خواهد بود و باعث می‌شود دیدگاه‌های دو طرف بیش از گذشته به هم نزدیک‌تر شود. این امر می‌تواند باعث گسترش روابط دو کشور شود.