بزرگنمايي:

ایران پرسمان - خبرآنلاین/ برخی معتقدند عفو رهبری، «عفو نیست بلکه حکم حکومتی است». محسن برهانی حقوقدان با ذکر این مطلب تاکید می کند که مجریان با تبصره های «من درآوردی»، شیرینی این اقدام حکمیانه را نکاهند. و این دستور شامل تمامی مراحل از قبل از دستگیری، تا دادسرا و دادگاه و تجدید نظر است. اغلب حقوق دان ها نیز چنین استنباطی را به اشکال دیگر ارائه کرده اند.
حسین کنعانی مقدم دبیرکل حزب سبز، نیز عفو معترضان را آبی بر آتشی می داند که زیر خاکستر پنهان است. از این رو قادر است آرامش را به جامعه برگرداند. این گفت و گو از نظرتان می گذرد:
جناب کنعانی مقدم، به نظر شما آزادی و عفو زندانیان اعتراضات اخیر از سوی رهبری در سالگرد انقلاب اسلامی چه پیام سیاسی می تواند داشته باشد؟
به نظر من اقدام مذکور اقدام موثری در جهت ایجاد آرامش و به ویژه تاثیر بسیار مثبتی برای خانواده های اکثر زندانیان آزاد شده خواهد داشت. البته در این باره تقسیم بندی قوه قضاییه مبنی بر جداسازی بخش های اعتراضی از اغتشاشگر، معترضان شامل عفو مقام رهبری قرار گرفتند و این اقدام می تواند آبی بر آتشی باشد که در زیرخاکستر پنهان است، و می تواند آرامش را به جامعه برگرداند. نباید فراموش کنیم که در چنین ایامی که سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی هم هست، مناسبت خوبی بود که بر اساس آن قوه قضاییه درخواست خودش را انجام داد و رهبری هم همواره در این گونه مسایل پاسخ مثبت داده اند. ضمن این که کشور در انتظار عفو چنین گسترده ای از سوی مسئولان نظام بود.
فکر می کنید که آینده چنین اقدامی می تواند به یک آشتی ملی ختم شود؟
زمانی که آقای خاتمی بحث آشتی ملی را مطرح کرد، من عرض کردم که ملت با هم قهر نیستند تا نیازمند آشتی ملی باشند. از این رو بحث گفت و گوی ملی را مطرح و تاکید کردم، که کشور نیازمند یک گفت و گوی ملی است و باید همه گروه ها و مسئولان باید در یک بستر مناسب به گفت و گو بپردازند و از خلال آن پیشنهادهای خود را برای حل مسایل کشور ارائه بدهند تا مسایل کشور به اردوهای خیابانی کشیده نشود. از این رو برای تامین این منظور، حداقل در سطح احزاب، نیازمند گفت و گوی ملی برای برون رفت از این وضعیت هستیم.
احزاب مختلف در این باره چه ابتکاراتی می توانند در پیش بگیرند تا این فضای ناشی از عفو زندانیان و معترضان، به صورت پویا ادامه یابد؟
من قبلا گفته ام و به مسئولان هم پیشنهاد داده ام که کسانی که در احزاب و خارج از آن دارای مرجعیت سیاسی هستند، در یک فضای شیشه ای وشفاف در باره مهمترین مسایل کشور صحبت و بحث و در باره آن ها راه حل ارائه کنند. به این معنا این راه حل ها می تواند راه گشای مسیر دولتمردان برای آینده دشواری باشد که پیش رو دارند. احزاب هم با برگزاری کرسی های آزاداندیشی، و همچنین با گفت و گوی بین حزبی با احزاب رقیب خودشان این گام را به سمت آرامش و تثبیت فضا بردارند تا از خلال آن موقعیت مردم سالاری را که به عنوان ضروریات رشد سیاسی مردم است تحکیم یابد.
دولت در این باره چه وظایفی دارد؟ آیا دولت می تواند امنیت چنین فضاهایی را فراهم کند؟
ما پیش از این پیشنهادمان به وزارت کشور (به این دلیل که در این بخش دارای مسئولیت است) این بود که سه قانون انتخابات، احزاب و جرم سیاسی، چون در ارتباط متقابل یکدیگر هستند، باید به طور جامع با یکدیگر دیده بشوند، و مخاطرات و هزینه های مشارکت سیاسی مردم و شهروندان را کاهش بدهد. اکنون، مجلس در حال رسیدگی به قانون انتخابات است، بدون آن که به جرم سیاسی و جایگاه احزاب در کشور عنایت شود. به عبارت دیگر بدون آن که به قوانینی که ارتباط متقابل و اندرکنش با یکدیگر دارند، توجه کنیم به طور مجزا مسایل را مورد بررسی قرار می دهیم که باید بگویم در جلب اعتماد و مشارکت سیاسی مردم نمی تواند موثر باشد.
به نظر شما چه عواملی می تواند فضای حاضر را می تواند به هم بزند؟
به طور قطع بداخلاقی های سیاسی و تبدیل رقابت های سالم سیاسی به کشمکش ها و منازعات و اردوکشی ها، می تواند منتهی به تشدید فضای امنیتی می شود، در فضای امنیتی نیز، همه تلاش بر روی برقراری امنیت با همه ابزارهای ممکن است، و موارد دیگر به محاق می رود. از این رو ما باید فضای کشور را هم از منظر سیاسی به سوی شفافیت ببریم،و هم مردم با مشارکت کردن در ساختار سیاسی و مشارکت حداکثری، به سوی حل مشکلات قدم بردارند. در چنین وضعیتی است که امور روی ریل پیشرفت می افتد، در غیراین صورت، ممکن است، مقاومت منفی در برابر این وضعیت شکل بگیرد که عمدتا کسانی که دنبال تندروی، و مخالفت با ایجاد آرامش در کشور هستند، نمی توانند رقابت سالم سیاسی را در کشور تحمل کنند.
یادآوری می کنم که مردم ما به صورت یکپارچه به سوی پیروز ساختن انقلاب ورود پیدا کردند، از این رو باید زمان بسیار موثری را علاوه بر دولت سازی، روی مسایل اقتصادی و حل مشکلات مردم بگذاریم تا از رفاه و امکانات لازم برای زیست توام کرامت انسانی برخوردار باشند.