بزرگنمايي:

ایران پرسمان - امسال در حالی نوروز باستانی را جشن می گیریم و این سنت باستانی و اصیل ایرانی را ارج می نهیم که تلاقی بهار طبیعت و بهار قرآن رنگ و بویی نو و عرفانی و الهی به لحظات و ساعات پیش روی ما قرار داده است.

امسال در حالی نوروز باستانی را جشن می گیریم و این سنت باستانی و اصیل ایرانی را ارج می نهیم که تلاقی بهار طبیعت و بهار قرآن رنگ و بویی نو و عرفانی و الهی به لحظات و ساعات پیش روی ما قرار داده است. به یک معنا این تلاقی، تداعی همنشینی ارزش های ملی و آموزه های اسلامی و دینی را تبیین می نماید و جان های ما را در نسیم بهار و عطر رمضان می نوازد.
از بهار سخن های زیادی در زبان و بیان و ادبیات ما رفته است. سخنانی که گاه در مثنوی جلال الدین بلخی نمود پیدا کرده است.
گاه در کلام شیرین و دل انگیز شیخ اجل سعدی بروز پیدا کرده است و گاهی دیگر در صلابت و لطافت جادوی شعر لسان الغیب حافظ شیراز تعین یافته است.
در هنگامه و میانه تحول طبیعت، کشور ما از پس تلاطم و التهاب هایی که در چند ماه گذشته به وقوع پیوست در حالی علی رغم وجود مشکلات و موانع و کاستی ها به آرامش و ثباتی مقتدرانه رسیده است که نام پرآوازه ایران با وجود دشمنی و هجمه های دشمنان خط عبری غربی در سایه مدیریت و سیاست های دور اندایشانه رهبری انقلاب در سراسر گیتی و بر زبان ملت ها و مردم منصف و آگاه جهان به نیکی و احترام جاری و ساری است .
طبعا حمله به ثبات و آرامش کشور که از سوی نیرو ها و چهره های دست چندم و بی اعتباری که پیش از آنکه بازیگر و نیروی سیاسی دارای پایگاه و جایگاه در خوری باشند ابزار و مهره هایی در صحنه و صفحه شطرنج کشور های متخاصم هستند و در قامت تجزیه طلبی خائنانه ، سلطنت طلبی مرتجعانه و سکولاریسم بنیادگرایانه و خشن صورت می گیرد در حالی که اسطوره ها و قهرمانانی پر آوازه و نامدار از مهدی باکری تا قاسم سلیمانی و از احمد کاظمی تا ابراهیم همت که عصاره فضائل ایران و ایرانی بودند جان عزیز خود را فدای وطن و ثبات و آرامش ایرانی کردند راه به جایی نمی برد.
بهار واقعی ما روزگاری رقم می خورد که رشد آگاهی و توسعه فکری در حدی ارتقا یابد که عدم تقابل اسلام گرایی و آزادی خواهی ، عدم رویارویی خط مقاومت و پایداری ادبیات دفاع مقدس با مردم سالاری و جمهوری خواهی با کمترین تنافر و تضادی در ترمینولوژی فردی و اخلاقی ما تحدید و تعریف شود و ضدیت آن با توسعه و پیشرفت بیش از پیش رنگ ببازد.
ما در نبرد ایدئولوژی با ایدئولوژی قرار نداریم بلکه در نزاع عقل و هیجان قرار داریم. در میانه مصاف مذهب و توسعه موضع نگرفته ایم بلکه در آوردگاه تدبیر دلسوزانه و حکیمانه و تخدیر زودگذر و منفعت طلبانه و غیر انسانی جریان های ضد مردم و ضد انسانی قرار گرفته ایم که به نام آزادی، استبداد و به اسم دموکراسی ، بنیادگرایی را ترویج می کنند.
این ترویج و تبلیغ فریبکارانه در لوا و پناه کشور هایی در حال انجام است که در ظاهر پرچمدار حقوق بشر و دموکراسی اند و در باطن و ماهیت سردمدار ذبح انسان و فضیلت انسانی در پای سرمایه داری هار و استبدادی اند .
ما حق نداریم از یاد ببریم مخاطب سردار صلح طلب و ملی و اسطوره ای ما قاسم سلیمانی هنگامی که ایران را حرم می دانست دولت و ملت ایران بود که در مرام و مشی و گفتمان وی برای استقلال و توسعه کشور یک صدا و همدل و همراه حتی همسنگ بودند.
زمان آن رسیده است که به گزاره و نمایه ای اشاره کنیم که عنوان بهار سیاست برای آن برازنده و شایسته است.
گزاره مورد ادعای نگارنده در واژه " بهنگام " تعریف و تبیین می شود. بهنگام در سیاست خارجی، در سیاست داخلی در راهبرد ها و تصمیم سازی های کلان و راهبردی که این روزها در کلام و رفتار و ادبیات رهبر معظم انقلاب نمایان است و چون گذشته و در مقاطع پیشین دوراندیشی و ژرف نگری رهبری انقلاب دشمنان کینه توز و دوستان ناآگاه و غافل را متحیر کرده است.
انتهای پیام
آنچه به عنوان گام دوم انقلاب مطرح شد به زعم بنده بهار سیاست بود که گرایش ها و سطوح نظری و عملی آن در آینده و در تحولات پیچیده پیش رو ظهور پیدا می کند.
در این کانتکست شکاف ها و مشکلات داخلی به رسمیت شناخته می شود در عین اینکه طراحی ها و برنامه ریزی های امنیتی و سیاسی دشمن هم رصد می شود.
در این تکست صبر کلید واژه ای استراتژیک است که معنای انفعال نمی دهد بلکه مفهوم حلم و شجاعت و ژرف بینی از آن تفسیر می شود.‌
در این عرصه است که می توان به این‌سوال پاسخ داد که چرا بالاترین نرخ مشارکت اجتماعی در تحولات سیاسی و ملی ایران در تاریخ معاصر ایران در هشت سال جنگ تحمیلی رخ داده است و چگونه می توان از درون پاسخ این سوال برای عبور از بحران ها چاره جست و راهکار دقیق، عقلانی و مستدل معطوف به بهبود یافت.‌
بهار در تکامل صبر و حلم در رفتار فردی و اجتماعی و در اخلاق عمومی معنا پیدا می کند.
در روند توسعه و رفاه و استقلال و آزادی پرش تاریخی بی معناست باید به تدریج و روند و مشی صبورانه و متکی به قانون و ارزش های جمهوری اسلامی ایران متعهد و وفادار بود. تورج فرهادی