چاپ

ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
درباره حسین دهقان، نظامی اجرایی
حسین دهقان متولد 1335 در استان اصفهان است و علاوه بر فعالیت پررنگ در نهادهای نظامی، سابقه تدریس در دانشگاه‌های دفاعی و نظامی را نیز دارد. او از جمله دانشجویان پیرو خط امام(ره) بود که در تسخیر سفارت امریکا در تهران نقشی فعال داشت. بعد از تسخیر لانه جاسوسی، به همراه بسیاری از دانشجویان خط امام با توجه به آموزش‌هایی که دیده بودند به سپاه پیوست. در زمان جنگ به عنوان فرمانده سپاه تهران منصوب و تا سال 1361 در این سمت به فعالیت پرداخت. مدیرکلی بنیاد تعاون سپاه، رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران، مشاور علی لاریجانی در زمان ریاست بر مجلس ، مشاور محمد باقر قالیباف در شهرداری، معاون وزیر دفاع وقت در دولت اصلاحات و سکانداری وزارت دفاع در دولت حسن روحانی را در کارنامه خود دارد. از برهه‌های زمانی قابل توجه در سال‌های اخیر درباره حسین دهقان تصمیم او به کاندیداتوری در انتخابات 1400 بود. وقتی دهقان به عنوان فرمانده ارشد سپاهی که وجه نظامی‌اش بسیار پررنگ‌تر از سابقه سیاسی‌اش است، خبر داد که برای حضور در عرصه رقابت‌های ریاست‌جمهوری کاندیدا شده است، واکنش‌هایی درباره موضوع حضور نظامیان در سیاست بر سر زبان‌ها افتاد. در دوره‌های پیشین چهره‌هایی نظامی، با داشتن سابقه فرماندهی در سطوح عالی سپاه همچون علی شمخانی، محسن رضایی، علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف نامزد ریاست‌جمهوری شده بودند. با کاندیداتوری دهقان در سال 1400 نیز دوباره منتقدان حضور نظامیان در سیاست انتقادات خود را بیان کردند و در مقابل نیز حامیان حضور نظامیان در عرصه‌های سیاسی به ویژه در قوه مجریه تاکید کردند که عبور از بحرانی که گریبان کشور را گرفته است فقط با مدیریت جهادی چهره‌های نظامی میسر است. او در همان زمان واضح و قاطع در واکنش به این اظهارات گفت که «همان‌گونه که رای دادن نظامیان، حق شهروندی آنها محسوب می‌شود، نامزدن شدن فرد نظامی در هر انتخاباتی هم حق شهروندی اوست» و در گفت‌وگویی کوتاه با خبرگزاری ایسنا تاکید کرد که «قانون هیچ منعی برای حضور یک فرد نظامی در انتخابات ندارد». او همچنین با شفاف‌سازی درباره انگیزه‌های حضور خود در انتخابات گفته بود که «آنچه موجب نگرانی داوطلب شدن فرد نظامی در انتخابات می‌شود و البته من هم این نگرانی را دارم زمانی است که نظامیان سازمان یافته بخواهند یک جایگاه سیاسی را اشغال کنند که شدیدترین نوع آن کودتا و در حداقل‌ترین سطح روی کارآمدن یک نظامی به کمک سایر نظامیان است که هر دو حالت مذموم و غیرقابل قبول است و قطعا من چنین وضعیتی را تایید نمی‌کنم» .او همچنین تاکید کرد که «در ایران نه می‌توان کودتا کرد و نه شرایط کشور به گونه‌ای است که نظامیان سایرین را کنار بگذارند و فرد منتخب خود را جایگزین کنند». او در فروردین سال 1400 نیز در توییتی محتوای بخشی از سریال معروف نون خ را دستمایه نقدی سیاسی به شعارهای انتخاباتی قرار داد و نوشت: «دولت‌ها و نامزد‌ها نباید بازی «دوغ و نوشابه » راه بیندازند و در نهایت همان دوغی که دارند را به مردم عرضه کنند.اگر وعده‌ای به مردم داده می‌شود باید عملی شود و آنچه امکان اجرایش نیست عنوان نشود». با این وجود دهقان در نهایت تصمیم گرفت در این عرصه باقی نماند و با شأن نظامی خود به نفع ابراهیم رییسی از کاندیداتوری انصراف داد. تعصب دهقان به شأن نظامی‌اش به اندازه‌ای است که در معدود واکنش‌های سیاسی که در عرصه داخلی نشان داده در دفاع از سپاه است. او در اردیبهشت سال 1400 در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایلنا در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر اینکه «شما سابقه عضویت در نهادی را دارید که نسبت به فعالیت اقتصادی آن شائبه‌هایی مطرح می‌کنند، آقای احمدی‌نژاد از اسکله‌هایی سخن می‌گوید که دولت بر آنها نظارتی ندارد»، گفت: نه من این را قبول ندارم. اگر اسکله‌ای وجود دارد که از آنجا قاچاق می‌شود، یا دولت بر آن حاکم است یا نیست؟ اگر حاکم است باید محکم جلوی این کار را بگیرد. هیچ کس در این کشور شهامت این را ندارد و هم اینکه مردم اجازه نمی‌دهند که بخواهد مخالف قانون و مقررات عمل کند. غیراز اینکه کسی که می‌خواهد قانون را اجرا کند خودش قانون را زیر پا بگذارد. آقای نقدی در زمان آقای احمدی‌نژاد شد رییس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و موادمخدر، آقای قالیباف هم در زمان آقای خاتمی، خب یعنی اینها خودشان انجام می‌دادند؟ ما ناتوانی، بی‌عرضگی و مسوولیت‌ناشناسی خودمان را با فرافکنی حل می‌کنیم. راحت‌تر بگویم، یک آبکش درست کرده‌ایم، اگر این را ببندیم، درست می‌شود. اکنون همه می‌خواهند استفاده کنند و در این میان اگر یکی را گفتی نکن، صدایش درمی‌آید. می‌خواهم بگویم بده بستان تعریف شده‌ای وجود دارد که رعایت هم را می‌کنند، این کار را نکنیم و بگوییم قانون و رعایت حال مردم را بکنیم، حل می‌شود»؟
پرویز فتاح، مدیر بنیادی و ستادی
کارنامه پرویز فتاح در سه دهه گذشته مملو از مدیریت در نهادهایی است که حکم‌شان را توسط رهبری دریافت می‌کنند. اگر فتاح هم همانند دهقان با لباس سپاه در دهه 60 فعالیت خود را آغاز کرده اما حضور او در بنیادها و ستادهای استراتژیک جمهوری اسلامی کارنامه‌ای قابل توجه و مرور را برای وی گردآوری کرده است؛ کارنامه‌ای که در میانه این سوابق و بخش مهم جانشین فرماندهی قرارگاه خاتم‌الانبیاء، وزارت دولت احمدی‌نژاد در حوزه نیرو را هم در خود جای داده است. اگرچه نامش در دولت دهم در لیست حذفی‌های احمدی‌نژاد بود و آن زمان از دولت به سپاه بازگشت و ریاست بنیاد تعاون سپاه را برعهده گرفت اما مجموعه این تجارب باعث شده فتاح هم به عنوان مدیر اجرایی شناخته شود هم چهره شاخص مدیران بنیادی و ستادی.
فتاح متولد 1340 است. هنوز لهجه زادگاه خود یعنی آذربایجان را دارد. در دوره‌های مختلف در سپاه مسوولیت‌های فرماندهی داشته است. به‌رغم پیوند جدی با چهره‌های جبهه پایداری، مورد اقبال طیف‌های مختلف اصولگرا است و حتی اصلاح‌طلبان نیز هرگز نقد جدی در مورد او و احتمال حضورش در عرصه‌های کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری نداشتند.
در مقابل اصرار اصولگرایان و نهادهای انتخاباتی آنها همچون جمنا هرگز کاندیدا نشد و بارها به صراحت اعلام کرد که وارد چنین عرصه‌ای نمی‌شود. یک‌بار تاکید کرد که کسی که از رهبر انقلاب حکم می‌گیرد نباید وارد عرصه کاندیداتوری و رقابت شود. وقتی در سال 1399 در مقابل خبرسازی‌ها درباره احتمال کاندیداتوری‌اش قرار گرفت تاکید کرد که «حکم رهبر انقلاب را با دنیا و آخرت عوض نمی‌کنم».حامیان فتاح از اثرگذاری او بر هر مجموعه‌ای می‌گویند که زیر سایه مدیریتی وی برود. از قرارگاه خاتم و پیشبرد قابل توجه پروژه‌های آن در ایام حضور فتاح در این قرارگاه به عنوان جانشین فرمانده تا حضور در کمیته امداد امام خمینی و بنیاد مستضعفان.
به عنوان نمونه با آغاز ریاست فتاح بر کمیته امداد امام خمینی(ره) در فروردین 1394، اقدامات وی به‌گونه‌ای قابل توجه در رسانه‌های اصولگرا و صداوسیما مورد توجه قرار گرفت؛ فروش ساختمان کمیته امداد در «شمال» شهر تهران و انتقال دفتر رییس به جنوب پایتخت، پرداخت مستمری مددجویان قبل از پرداخت حقوق پرسنل و مدیران، کاهش همایش‌های کمیته امداد و حتی سفرهای وی به شعبه‌های کمیته امداد در استان‌ها از جمله این موارد بود.
البته فتاح سعی داشت در کمیته امداد طرح‌هایی نو در اندازد که عملی نشد. او به دولت پیشنهاد داد یارانه نقدی را فقط به نیازمندان اختصاص دهد و از اساس از منتقدان شیوه پرداخت یارانه نقدی ذیل اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد بود. او در دیداری که در کسوت رییس کمیته امداد در سال 1394 با مصباح‌یزدی داشت تاکید کرد که «منطق اسلامی ایجاب می‌کند دولت در پرداخت یارانه‌های نقدی تجدید نظر کرده و با کاهش دهک‌های بالای جامعه، آن را در مسیر جامعه هدف و محرمان سوق دهد».چند سال بعد، بعد از اتمام کار دولت احمدی‌نژاد و در دولت اول حسن روحانی، در گفت‌وگویی با خبرآنلاین تجربه پرداخت یارانه نقدی را «درس عبرتی برای دولتمردان» خواند و با بیان اینکه «پرداخت یارانه به 75 میلیون نفر، پررنگ کردن بیش از حد یارانه‌ها در جامعه و مسبب ایجاد رخوت و تنبلی است»، گفت: «آن دولت این کار را انجام داد و این دولت از آن انتقاد کرد اما چرا همین دولت هم این کار را کرد؟ آن دولت به 60 میلیون یارانه می‌داد ولی چرا این دولت به 75 میلیون یارانه می‌دهد؟ این نشان می‌دهد که وقتی به بحثی دامن می‌زنیم، عواقبش را خود آن دولت هم نمی‌تواند کنترل کند».
حضورش در بنیاد مستضعفان با افشاگری بی‌سابقه درباره املاک این بنیاد همراه شد. افشاگری که با یورش بی‌سابقه علیه او و عقب‌نشینی سریعش نیز همراه بود. با این وجود همچون ادوار گذشته جابه‌جایی‌اش از بنیاد مستضعفان به ستاد اجرایی فرمان امام با استقبال بخش مهمی از اصولگرایان مواجه شد تا جایی که روزنامه اصولگرای جوان، درباره حکم انتصاب پرویز فتاح و حسین دهقان در این دو نهاد اقتصادی هدف از انتقال فتاح به ستاد اجرایی را تلاش برای نجات این ستاد از برخی حواشی و خمودگی‌ها برشمرد.
بازار