چاپ

ایران پرسمان - ایسنا / موزه بوهمی شرقی در شهر «هرادتس کرالووه» واقع در جمهوری چک اعلام کرد که یک گنجینه طلا مربوط به قرن بیستم به ارزش بیش از 340 هزار دلار کشف شده است.
در ماه فوریه، دو کوهنورد در دامنه‌های کوه‌های «کرکونوشه» واقع در شمال شرقی کشور چک پیاده‌روی می‌کردند که به جعبه‌ای آلومینیومی برخوردند که در نزدیکی یک مزرعه متروکه قرار داشت. درون این جعبه، 600 سکه طلا به‌صورت منظم در 11 ستون جداگانه چیده شده و در پارچه‌ای نازک و سیاه پیچیده شده بود. در نزدیکی آن، جعبه‌ای آهنی نیز پیدا شد که شامل 16 جعبه سیگار، 10 دستبند، یک شانه، یک زنجیر و یک جعبه لوازم آرایش بود. تمام این اشیاء از فلز زردرنگی ساخته شده‌اند که هنوز ترکیب دقیق آن مشخص نشده است.
این گنجینه که وزن آن حدود 7 کیلوگرم است، بلافاصله به موزه بوهمی شرقی در جمهوری چک تحویل داده شد و باستان‌شناسان از آن زمان در حال بررسی آن هستند. منشاء این سکه‌های طلا به کشورهای متعددی همچون فرانسه، بلژیک، روسیه، ایتالیا، رومانی، امپراتوری اتریش ـ مجارستان و امپراتوری عثمانی بازمی‌گردد. نکته جالب توجه، نبود سکه‌های آلمانی و چکسلواکیایی در میان این گنجینه است.
بررسی‌های نشان می‌دهد بیشتر سکه‌ها فرانسوی هستند و به‌ طور کلی بین سال‌های 1808 تا 1915 میلادی ضرب شده‌اند، به جز سکه‌های اتریش ـ مجارستان.
علامت‌های روی این سکه‌ها، که به آنها نشانه‌گذاری ثانویه گفته می‌شود، نشان می‌دهد که این سکه‌ها در سال 1921 دوباره در منطقه‌ای از یوگسلاوی، احتمالاً در محدوده صربستان و بوسنی و هرزگوین امروزی ضرب شده‌اند.

ایران پرسمان

بازار

«Vojtěch Brádle» کارشناس سکه موزه بوهمی شرقی گفت: «این گنجینه بیش از صد سال در دل خاک پنهان بود. مسلم است که در سال 1921، دست‌کم بخشی از این سکه‌ها نمی‌توانسته در خاک کشور ما باشد. آنها باید در آن زمان هنوز در بالکان بوده باشند.»
کارشناسان معتقدند دلایل زیادی وجود دارد که چرا فردی در چکسلواکی ممکن بود بخواهد در نیمه اول قرن بیستم اشیای قیمتی را مخفی کند. گنجینه ممکن است در آغاز جنگ جهانی دوم در سال 1938 یا در زمان تبعید جمعیت‌های یهودی و چک در طول جنگ، یا در جریان اخراج آلمانی‌ها در پایان جنگ دفن شده باشد. به گفته «میروسلاو نوواک» (Miroslav Novák)، رئیس بخش باستان‌شناسی موزه احتمال دیگر می‌تواند اصلاحات پولی سال 1953 میلادی تحت فشار اتحاد جماهیر شوروی باشد.

نوواک گفت: «مخفی کردن اشیای ارزشمند در دل زمین از زمان ماقبل تاریخ یک رفتار رایج بوده است. این اقدام به دلیل ارزش اسمی سکه‌ها یا توان خرید آن‌ها نبوده، بلکه به دلیل فلز گران‌بهایی بوده که در ساخت آن‌ها به کار رفته است.»
این گنجینه همچنان در دست بررسی است و باستان‌شناسان امیدوارند با کمک اسناد آرشیوی بتوانند داستان پشت پردۀ آن را کشف کنند. موزه قصد دارد در آینده، این مجموعه را به‌طور کامل در معرض دید عموم قرار دهد.