چاپ

ایران پرسمان - ایسنا /اگر کلید کاهش درد مزمن نه مقابله با علائم، بلکه تنظیم احساساتتان باشد، چه خواهد شد؟ یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که بازآموزی مغز برای کاهش احساسات منفی و افزایش احساسات مثبت می‌تواند درمانی مؤثر برای درد مداوم و طولانی‌مدت باشد.
این مطالعه که توسط محققان دانشگاه نیو ساوث ولز (UNSW) و سیدنی و تحقیقات علوم اعصاب استرالیا (NeuRA) انجام شد، شامل 89 شرکت‌کننده در سراسر استرالیا با سن 26 تا 77 سال بود که از درد مزمن رنج می‌بردند. آنها در یک برنامه 9 هفته‌ای برای توسعه ذهن آگاهی، مهارت‌های تنظیم احساسات و تحمل پریشانی برای کمک به عبور از بحران عاطفی شرکت کردند.
به نقل از نیواطلس، ‌ محققان دریافتند که درد مزمن فقط یک حس جسمانی نیست، بلکه به وضعیت عاطفی بیماران نیز مرتبط است. حتی گزارش شده است که باعث افزایش اضطراب و افسردگی می‌شود و اختلال در تنظیم احساسات، یکی از ویژگی‌های معمول این بیماری در بین افرادی است که با آنها صحبت کردند. علاوه بر این، بسیاری از افراد اشاره کردند که درد آنها در مواقع استرس به طور قابل توجهی بدتر می‌شود. همچنین می‌تواند به یک چرخه معیوب منجر شود، به طوری که استرس درد بیشتری را به همراه داشته باشد و باعث استرس بیشتر شود.
برخی از این موارد معمولا شناخته شده هستند. با این حال، به تازگی یک مطالعه در سال 2021 تغییر قابل اندازه‌گیری در مغز ناشی از درد مزمن را نشان داد که با کاهش یک انتقال‌دهنده عصبی به نام گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در قشر جلوی مغز رخ می‌داد. این بخشی از مغز است که احساسات را کنترل می‌کند و گابا (GABA) ماده شیمیایی مغز است که به آرام کردن مدارهای مغزی کمک می‌کند. به همین ترتیب، محققان فرض کردند که اگر بتوانیم مغز را آرام کنیم، می‌توانیم از پریشانی عاطفی جلوگیری کنیم و درد مزمن را کاهش دهیم.
برنامه محققان، که درمان درد و احساسات نامیده می‌شود، به شکل هشت جلسه گروهی در زوم با شرکت‌کنندگان، یک کتابچه راهنمای پشتیبانی با اطلاعات و برگه‌های تمرین بیشتر و یک اپلیکیشن تلفن همراه برای راهنمایی بیماران در انجام وظایف در هر یک از مهارت‌های مورد نیاز برای توسعه تنظیم عاطفی بهتر بود.
گروه تحقیقاتی، به رهبری پروفسور سیلویا گاستین (Sylvia Gustin) از دانشگاه نیوساوث ولز و دکتر نل نورمن-نات (Nell Norman-Nott)، یک کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده انجام دادند که نیمی از شرکت‌کنندگان تحت این درمان قرار گرفتند و نیمی دیگر فقط درمان‌های معمول درد خود را دنبال کردند. وقتی آنها پس از 9 هفته و شش ماه ارزیابی شدند، افرادی که تحت درمان بازآموزی مغز قرار گرفتند، در مقایسه با گروه کنترل، بهبود قابل توجهی در اختلال تنظیم احساسات نشان دادند و همچنین از بهبود کیفیت خواب بهره‌مند شدند.
کسانی که تحت درمان درد و احساسات قرار گرفتند، شدت درد کمتری را نیز گزارش کردند. در این عامل، در عرض شش ماه، تفاوت قابل توجهی بین دو گروه وجود داشت. یکی از بیماران گزارش داد که اجرای این درمان آسان بوده و آن را در مقایسه با درمان شناختی رفتاری، با زندگی روزمره خود هسمو می‌داند. دیگری گزارش داد که توانسته است مصرف مورفین خود را برای کاهش درد و افزایش سطح انرژی کاهش دهد.
در حالی که نتایج منتشر شده در مجله پزشکی JAMA Network Open دلگرم‌کننده است، اما از یک کارآزمایی کوچک حاصل شده است. محققان قصد دارند کار خود را گسترش دهند و مرحله بعدی آزمایش‌ها از سال 2026 آغاز می‌شود.
اگر ثابت شود که این روش برای تعداد بیشتری از افراد مؤثر است، می‌تواند یک پیشرفت بزرگ برای 20 تا 30 درصد از جمعیت جهان باشد که ماه‌ها تا دهه‌ها از درد مزمن رنج می‌برند. گاستین و نورمن-نات همچنین تاکید می‌کنند که برنامه آنها می‌تواند از راه دور و آنلاین ارائه شود، به این معنی که می‌تواند بدون نیاز به فضاها یا تجهیزات خاص به افراد در مناطق دورافتاده و روستایی برسد و به طور بالقوه شرایط زندگی افراد بیشتری را بهبود بخشد.