ایران پرسمان -
آخرین خبر / زمان میانِ من و او جدایی افکنده ست
من ایستاده در اکنون و او در آینده ست
چه مایه گشتم و آینده حال گشت و گذشت
هنوز در پی آینده حال گردنده ست
به هر قدم قدَری گفتم از زمان کندم
کنون چو می‌نگرم او ز عمرِ من کنده ست
به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم
که راه دورتر از عمرِ آرزومندست
تو آن زمان به سرم سایه خواهی افکندن
که پیشِ پای تو ترکیبِ من پراکنده ست
به شاهراهِ طلب بیم نامرادی نیست
زهی امید که تا عشق هست پاینده ست
ز دورباشِ حوادث دلم ز راه نرفت
بیا که با تو هنوزم هزار پیوندست
به جان سایه که میرنده نیست آتش عشق
مبین به کشته عاشق که عاشقی زنده ست
هوشنگ ابتهاج
برگرفته از @ziba_beshnavim