چاپ

ایران پرسمان - جهان نیوز/ بدخُلقی و عدم تحمل کوچک‌ترین مخالفت یا انتقادی از ویژگی‌های شخصیتی رضاخان بود. او که با توطئه چینی انگلیس و با کودتا به قدرت رسید، هرگونه فضای سیاسی را بست و دستاوردهای انقلاب مشروطه را بر باد داد.
در دوره سلطنت رضاخان به واسطه تندخویی وی یک دیکتاتوری تمام عیار در کشور حاکم بود. رضاخان با تکیه بر این تندخویی‌ها به راحتی به فحاشی و رفتارهای لات منشانه می‌پرداخت که البته بخشی از این سوء ظن، بدبینی نسبت به اطرافیان و بی‌حرمتی و فحاشی‌ها ناشی از بی‌سوادی و یا کم سوادی او بود.
رضاخان از داشتن رفتاری خشن و آمرانه همچون یک دیکتاتور نظامی با اطرفیان و زیردستان خود لذت می‌برد.
او حتی پیش از رسیدن به مقام رئیس‌الوزرایی نیز عادت داشت مدیران روزنامه‌ها را وحشیانه کتک بزند. گواه این ادعا وزیرمختار آمریکا «جوزف اس. کورنفلد» است:
«برای نشان دادن وحشیگری‌های رضاخان، به شرح دو موردی که همین اخیراً اتفاق افتاده است، بسنده می‌کنم. دو روز قبل، یکی از روزنامه‌ها جرئت کرد و نوشت که وزیر جنگ هم باید مثل همه وزرای دیگر لایحه بودجه‌اش را به مجلس بدهد.
[رضاخان] فوراً دستور داد مدیر روزنامه را به دفترش بردند، شخصاً کتک وحشیانه‌ای به او زد به نحوی که چند تا از دندان‌هایش شکست و سپس او را به زندان انداخت. یک آمریکایی که با چشم خودش شاهد این ضرب و شتم وحشیانه بود ماجرا را برایم تعریف کرد.
واقعه دوم را وزیر مختار بلژیک برایم تعریف کرده است، که خُلق و خوی رضاخان را روشن می‌کند. او گفت یکی از افسران قزاق به دفتر یک کارمند بلژیکی در وزارت مالیه می‌رود و به دستور وزیر جنگ تقاضای 3000 تومان پول می‌کند.
کارمند مزبور هم پول را نمی‌دهد و می‌گوید تا وزیر مالیه سند پرداخت را امضاء نکند، نمی‌تواند این پول را بدهد. افسر قزاق با شنیدن این حرف مأمور را زیر مشت و لگد می‌گیرد، او را در دفترش حبس می‌کند،‌ و آنقدر آنجا نگهش می‌دارد تا پول را به زور می‌گیرد و می‌رود.»