چاپ

ایران پرسمان - خراسان / احسنت صیغه مفرد مخاطب ماضی از مصدر احسان و به معنای «نیکو کردی» یا «نیکو گفتی» و اصطلاحاً به معنای «آفرین» است. این واژه را نباید با احسن که صفت تفضیلی و به معنای «نیکوتر» و «زیباتر» است، یکی دانست.
بیدق/ بیرق
این دو واژه را نباید با هم اشتباه کرد. بیدق به معنای «پیاده» و نیز «مهره پیاده در بازی شطرنج» است، اما بیرق نخست به معنای «پارچه رنگارنگی که بر سر عَلَم می‌بندند» بوده و سپس به خودِ «عَلَم» اطلاق شده است.
زادبوم
به معنای «زادگاه». این ترکیب به همین صورت صحیح است. غالباً آن را به غلط با واو عطف و به صورت «زاد و بوم» می‌نویسند و تلفظ می‌کنند.
زباناً
زبان واژه فارسی است و ترکیب آن با تنوین قیدساز جایز نیست. به جای زباناً می‌توان گفت: «زبانی» یا «شفاهی».
برگرفته از کتاب «غلط ننویسیم»
ابوالحسن نجفی