چاپ

ایران پرسمان - فارس / خبرگزاری رسمی امارات (وام)، امروز (جمعه)، اعلام کرد که «خلیفه بن زاید آل نهیان» رئیس این کشور درگذشته است.
خبرگزاری رسمی امارات نوشت: «وزارت امور ریاستی به مردم کشور امارات و امت عربی و اسلامی و تمام جهان درگذشت رهبر میهن و حافظ راه کشور، اعلی‌حضرت شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان رئیس کشور را تسلیت می‌گوید.»
طبق اعلام وام، خلیفه بن زاید آل نهیان امروز جمعه، سیزدهم ماه می، درگذشته است. وزارت امور ریاستی امارات همچنین در این کشور سه روز عزای عمومی اعلام کرد و خبر داد که به مدت 40 روز پرچم این کشور به حالت نیمه‌افراشته در خواهد آمد و سازمان‌ها و ادارات دولتی و خصوصی این کشور به مدت 3 روز تعطیل خواهد بود.
خلیفه بن زاید بزرگ‌ترین فرزند «زاید بن سلطان آل نهیان» مؤسس دولت امارات و ولی‌عهد او بود و پس از فوت پدرش حاکم ابوظبی شد و شورای عالی اتحاد امارات در تاریخ 3 نوامبر 2004 او را به عنوان رئیس امارات انتخاب کرد.
او در سال 1948 در منطقه الشرقیه امارت ابوظبی به دنیا آمد و تحصیلات پایه خود را در شهر العین به پایان رساند، او دومین رئیس دولت امارات از زمان تأسیس این کشور در تاریخ 2 دسامبر 1971 و شانزدهمین حاکم امارت ابوظبی است.
خلیفه دارای هشت فرزند اعم از دو پسر به نام‌های سلطان و محمد و شش دختر است.
او در تمام مراحل زندگی راه پدرش را ادامه داده و اولین منصب رسمی که عهده‌دار شد، نماینده حاکم در منطقه الشرقیه و رئیس دادگاه‌‌های این منطقه بود. خلیفه بن زاید در تاریخ 1 فوریه 1969 نیز به عنوان ولی‌عهد ابوظبی و رئیس دایره دفاع منصوب شد و فرماندهی نیروی دفاعی امارات را بر عهده گرفت و نقش اساسی در توسعه و تبدیل آن از یک نیروی حفاظتی کوچک به نیروی بزرگ دارای وظایف متعدد و مجهز به تجهیزات مدرن، ایفا کرد.
در تاریخ 1 ژوئیه 1971 خلیفه ریاست نخستین شورا وزیران محلی امارت ابوظبی را بر عهده گرفت و علاوه بر آن منصب وزیر دفاع و دارایی این شورا را بر عهده داشت که پیش از تأسیس دولت فدرال امارات بود. در فوریه 1974 به دنبال منحل شدن شورای وزیران محلی، خلیفه به عنوان رئیس شورای اجرایی که به جای شورای وزیران امارت ابوظبی تشکیل شده بود، منصوب شد.
وی همچنین رئیس شورای نفت امارات شد که تا پیش از مرگش این منصب را حفظ کرده بود. او در ماه می 1976 منصب جانشین فرمانده عالی نیروهای مسلح را بنا به دستور شورای عالی فدرال عهده‌دار شد. نیروهای دفاع محلی هر یک از هفت امارت شیخ‌نشین تحت فرماندهی واحد ادغام شده و امور دفاعی یکی از مسئولیت‌های دولت فدرال شد.