بزرگنمايي:

ایران پرسمان - فرارو / سازمان فضایی آمریکا امیدوار است ربات‌های انسان‌نما بتوانند به بشر در اکتشاف ماه و مریخ کمک کنند.
یک شرکت کوچک در ایالت تگزاس آمریکا طرف قرارداد ناسا قرار گرفته است تا با توسعه یک ربات به اسم «آپولو»، دهه‌ها کار آژانس فضایی ایالات متحده برای توسعه ربات‌های انسان‌نما را ادامه دهد. چنین ربات‌هایی ممکن است به زودی به مدار یا حتی سیارات دیگر فرستاده شوند تا به فضانوردان در کارشان کمک کنند.
به گزارش یورونیوز، در واقع ناسا ایده تبدیل شدن ربات‌ها به دستیاران فضانوردان را در سر دارد و می‌خواهد کاری کند که آن‌ها کمک دست انسان در سفر‌های فضایی ماه و مریخ باشند. شرکت آپترونیک (Apptronik) با طراحی این ربات کوشش کرده است سازگاری آن را برای انجام وظایف لجستیکی برجسته کند.
آپولو که 73 کیلوگرم وزن دارد، با هر بار شارژ توانایی 4 ساعت کار را دارد و می‌تواند هر دفعه 25 کیلوگرم وزن را جابجا کند. بهره‌وری بالای این ربات در عملیات تجاری خرده‌فروشی، انبارداری و تولید در روی زمین، علاقه ناسا را برانگیخته است تا از آن در ماموریت‌های فرازمینی استفاده کند.
سازمان فضایی آمریکا، اما خواهان تکامل و انعطاف‌پذیری بالاتر این ربات است به نحوی که بتواند آن را در خدمت فضانوردانش قرار دهد. برای این منظور، ناسا چندین دهه تخصص خود در زمینه رباتیک را برای کمک به توسعه آپولو در زمینه‌هایی مانند رباتیک و اصول طراحی نرم افزار برای تعامل ایمن انسان و ربات به کار گرفته است.
شان عظیمی، رئیس تیم رباتیک در مرکز فضایی جانسون ناسا، در این باره می‌گوید: «با استفاده از تخصص ناسا در ربات‌های انسان‌نمای متحرک در پروژه‌های تجاری، با هم می‌توانیم به نوآوری در این زمینه مهم کمک کنیم.»
ربات‌ها در حال حاضر به شکل فرودگرها، مریخ‌نورد‌ها و حتی پهپاد‌ها در حال حاضر در جهان‌های فرازمینی فعالیت می‌کنند، اما این ربات‌های همه‌منظوره کاملاً موضوع دیگری هستند.
در واقع چنین ربات‌هایی می‌توانند کار‌های خسته‌کننده یا خطرناک را در سطح ماه یا مریخ بسیار راحت‌تر و ایمن‌تر از یک انسان انجام دهند. وجود چنین ربات‌هایی به فضانوردان و کارشناسان فضایی در زمین این امکان را می‌دهد تا بر فعالیت‌های علمی مهم‌تر متمرکز شوند.
این ربات‌ها همچنین می‌توانند در بهره‌برداری و نگهداری تاسیسات معدنی و زیرزمینی در جهان‌های فرازمینی، که می‌توانند منابع کانی و غیرکانی بومی را در محل استخراج کنند، یاریگر انسان باشند. فعالیتی که به طور چشمگیر هزینه این ماموریت‌ها را برای ناسا کاهش خواهد داد.
از این گذشته یک زیستگاه انسانی ساخته شده از سنگ‌های کره ماه به مراتب از ساختن همان زیستگاه فضایی از بتنی که باید از زمین ارسال شود، ارزان‌تر تمام خواهد شد. از این جهت وجود ربات‌ها در مأموریت‌های آینده برنامه آرتمیس ناسا برای ایجاد حضور پایدار انسان در ماه و مریخ حیاتی است، پس طبیعتاً تعجبی ندارد که ناسا به شدت مشغول پروژه‌های ربات‌سازی است.
ربات انسان‌نمای فعلی ناسا، «والکری»، در آزمایشات امیدوارکننده ظاهر شده و آژانس فضایی ایالات متحده روی آن حساب ویژه‌ای باز کرده است.
این در حالی است که ناسا همزمان با آن، پروژه موسوم به «کو-استار» را در دست اجرا دارد که کار اصلی آن طراحی ربات‌های تجاری برای حرکت در روی سطح ماه و زیر سطح مریخ است. این سازمان همچنین ماموریت «دراگون‌فلای» را هم برای نشاندن یک کاوشگر خودران در روی سطح بزرگترین قمر زحل، تیتان، در سال 2034 در دست اجرا دارد.
کارشناسان می‌گویند سرمایه‌گذاری ناسا بر علم رباتیک می‌تواند به صورت غیرمستقیم منافع تجاری بلندمدتی برای عموم مردم داشته باشد. آن‌ها برای مثال از فناوری رایانه‌های هدایت فضاپیمای آپولو صحبت می‌کنند که سرانجام به رایانه‌های شخصی میلیون‌ها نفر از مردم در سراسر جهان راه پیدا کردند.
به گفته آنان صرف نظر از اینکه سرانجام چه زمانی ربات‌های انسان‌نمای فضایی در مقیاسی انبوه مورد استفاده قرار خواهند گرفت، عزم ناسا برای پیشبرد فناوری رباتیک فضایی می‌تواند تاثیراتی قابل ملاحظه در آینده جامعه انسانی داشته باشد.