بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آخرین خبر / یک روز فروشنده ی دوره گردی با پاهایی خسته و لباس های کهنه، از این روستا به آن روستا می رفت تا وسیله های از کار افتاده خانه های مردم را بخرد و یا این که وسیله ایی به آن ها بفروشد.
به هر حال، دوره گرد همانطور که می رفت به خانه ی مردی روستایی رسید، صاحب خانه که فرد پیری بود، او را به خانه اش دعوت کرد و به او احترام زیادی گذاشت و سعی کرد از او با چای خوش رنگ و خوش بو پذیرایی کند. دوره گرد هم در این فاصله بساط جنس هایش را پهن کرد. چند لحظه بعد ناگهان هنگامی که استکان چایی را به سمت دهانش برد چشمانش به یک کاسه ی سفالین قدیمی افتاد. کاسه روی تاقچه بود و گربه ی صاحب خانه کنار کاسه ایستاده، بود و از آن آب می خورد.
دوره گرد همان لحظه به فکر فرو رفت و با خودش گفت: «عجب کاسه ی قدیمی ای است احتمالا خیلی باید با ارزش باشد. حتما این مرد روستایی آدم بی سواد و ساده لوحی است و نمی داند که این کاسه عتیقه و باارزش است. چرا که مطمعناً اگر ارزش کاسه اش را می فهمید، به هبچ عنوان، آن را ظرف آب گربه اش نمی کرد.»
به هر حال دوره گرد خیلی هیجانی شده بود به همین خاطر تصمیمش را گرفته بود که هر طور شده کاسه را از چنگ صاحب خانه ساده لو در آورد. همان لحظه خواست از مرد روستایی بپرسد که کاسه ات را چند می فروشی؛ اما ترسید که مبادا با پرسیدن این سوال، روستایی بفهمد، که کاسه اش گرانبهاست و آن را نفروشد یا این که پول زیادی در ازای کاسه طلب کند.
بنابراین، از روستایی پرسید: «این گربه ی ناز و ملوس؛ چه با ملچ مولوچی آب می خورد، خیلی دوستش دارم» و بعد از چند لحظه گفت: « گربه را به من میفروشی؟» روستایی گفت: «قابل شما را ندارد. گربه مال شما» دوره گرد گفت: «نه این طوری که زشت است باید در ازای آن پول بگیری» روستایی گفت: «گفتم که قابلی ندارد. حالا اگر خیلی اصرار داری که پولی بابت آن بدهی، 100 تومان بدهی کافی است.»
دوره گرد خوشحال و خندان گربه را بلافاصله خرید و آن را بغل کرد و بعد وانمود کرد که میخواهد برود. اما باز کمی این پا و آن پا کرد. دستی به سرو گوش گربه کشید و گفت: «ای پیرمرد، بد نیست که این کاسه را هم به من بفروشی تا مثل تو با آن به گربه ام آب بدهم. کاسه ات را چند می فروشی؟» بعد، آن را برداشت و مشغول خواندن نوشته های روی آن شد.
مرد روستایی کاسه را از او گرفت و گفت: «این کاسه را من نمی فروشم. تو هم برای خواندن نوشته های آن به خودت زحمت نده. آنچه را که تو از رو می خوانی، من از برم، روی کاسه نوشته شده: کاسه ای را که باعث می شود هر روز یک گربه ی بی ارزش را به صدتومان بفروشی، از دست نده!»
در همان لحظه، دوره گرد فهمیده بود که گول خورده و مرد روستایی آن طور که فکر می کرد، ساده و احمق نیست. به هر حال دوره گرد هم مثل همه ی کسانی که به امید صاحب شدن کاسه ی گران قیمت، گربه ی روستایی را می خریدند گربه را بغل کرد و با ناراحتی از خانه ی او خارج شد.
از خانه مرد که فاصله گرفت، از گربه بدش آمد. با عصبانیت گربه را به سمت زمین زمین انداخت و گفت :«خودم کردم که لعنت بر خودم باد». گربه هم با عجله به خانه برگشت تا هم از آن کاسه ی گران بها آب بخورد، هم با صاحب زیرکش، منتظر مشتری بعدی باشد.
کاربرد ضرب المثل
از آن روزگار به بعد، هنگامی که بخواهند به کسی بگویند حیله گری ات را کنار بگذار چون که ما فهمیده ایم چه نقشه ای داری و به هیچ وجه گول حرف هایت را نمی خوریم؛ می گویند: «آنچه تو از رو می خوانی، ما از بریم.»