بزرگنمايي:

ایران پرسمان - فرارو /متن پیش رو در فرارو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
کیسینجر برای چندین دهه با این تصور که او و نیکسون در سال 1972 میلادی شرایط صلحی را در مورد ویتنام پذیرفتند که در سال 1969 میلادی قابل دستیابی بود و در نتیجه آن تعلل باعث کشته شدن ده‌ها هزار امریکایی و طولانی‌تر شدن جنگ ویتنام شدند مورد انتقاد قرار گرفته بودند.
 فاصله سال‌های 1969 تا 1977 میلادی در دوران ریاست جمهوری "ریچارد نیکسون" و "جرالد فورد" نفوذ گسترده‌ای بر امور جهانی اعمال کرد و همزمان هم مورد انتقاد شدید منتقدان اش قرار گرفت و جایزه صلح نوبل را نیز دریافت کرد.
به گزارش فرارو به نقل از آسوشیتدپرس؛ در ادامه به پنج نکته درباره زندگی او و نقش اش خواهیم پرداخت:
اقدامات هنری کیسینجر
به مدت هشت سال او ابتدا در مقام مشاور امنیت ملی و سپس به عنوان وزیر خارجه و برای مدتی در هر دو منصب نقشی مسلط در سیاست خارجی ایالات متحده داشت. او دیپلماسی شاتل* را در تلاش برای صلح خاورمیانه راه اندازی کرد. او از مذاکرات محرمانه برای احیای روابط بین ایالات متحده و چین استفاده کرد. او مذاکرات پاریس را آغاز کرد که در نهایت ابزاری برای نجات ایالات متحده از جنگ در ویتنام فراهم کرد. در نهایت، کیسینجر مسیر تنش زدایی امریکا با اتحاد جماهیر شوروی را دنبال کرد که منجر به توافق نامه کنترل تسلیحات شد.
رئیس او
قدرت کیسینجر در جریان آشفتگی ناشی از رسوایی واترگیت افزایش یافت، زمانی که آن دیپلمات هماهنگ از نظر سیاسی نقشی شبیه به نیکسون رئیس جمهور تضعیف شده را برعهده گرفت. کیسینجر بعدا درباره نفوذش در دوران واترگیت نوشت: "بدون شک غرور من برانگیخته شد، اما احساس غالب پیش بینی فاجعه بود". به گفته "والتر آیزاکسون" نویسنده زندگی نامه کیسینجر در سال 1992 میلادی کیسینجر به همکاران اش در کاخ سفید گفت که او تنها کسی بود که نیکسون "آن دیوانه مست" را از انجام کار‌هایی که "جهان را منفجر می‌کرد" باز داشت.
زندگی اجتماعی او
کیسینجر به عنوان مردی چاق و نامرتب در دولت مستحکم نیکسون ظاهر متفاوتی داشت. کیسینجر زنان را انحراف و سرگرمی نامیده بود. آیزاکسون نوشه بود که عوامل هالیوود مشتاق بودند تا او با ستاره‌ها بر روی صحنه دیده شود. در نتیجه، بازیگرانی، چون جیل سنت جان، شرلی مک لین، مارلو توماس، کندیس برگن و لیو اولمان او را همراهی کردند. نتیجه یک نظرسنجی در سال 1972 میلادی نشان داد که زنان امریکایی کیسینجر را به عنوان مردی انتخاب کردند که دوست دارند با او قرار ملاقات داشته باشند. توضیح کیسینجر برای آن نتیجه این بود:" قدرت غریزه جنسی نهانی است".
منتقدان او
کیسینجر برای چندین دهه با این تصور که او و نیکسون در سال 1972 میلادی شرایط صلحی را در مورد ویتنام پذیرفتند که در سال 1969 میلادی قابل دستیابی بود و در نتیجه آن تعلل باعث کشته شدن ده‌ها هزار امریکایی و طولانی‌تر شدن جنگ ویتنام شدند، مورد انتقاد قرار گرفته بودند. او هم چنین به دلیل صدور مجوز استراق سمع تماس‌های تلفنی خبرنگاران و کارکنان شورای امنیت ملی امریکا برای جلوگیری از افشای اخبار درون کاخ سفید به شدت مورد انتقاد قرار گرفته بود. او هم چنین به دلیل موافقت با بمباران کامبوج در آوریل 1970 میلادی مورد انتقاد قرار گرفته بود بمبارانی که هدف آن قطع خطوط تدارکات ویتنام شمالی برای نیرو‌های کمونیست در ویتنام جنوبی بود. آن "تهاجم" آن گونه که نیکسون و کیسینجر با این اصطلاح از آن یاد کردند به گفته منتقدان کیسینجر باعث شد کامبوج تحت کنترل شورشیان موسوم به خمر‌های سرخ قرار گیرد.
سال‌های پایانی
کیسینجر شهرت یک دولتمرد بزرگ و مورد احترام را پرورش داد، سخنرانی کرد و به روسای جمهور جمهوری خواه و دموکرات مشاوره داد و در سفر به نقاط مختلف جهان یک تجارت مشاوره جهانی پرسود را مدیریت کرد. با این وجود، پس از انتشار سوابق مربوط به دوران زمامداری نیکسون افشاگری‌هایی صورت گرفت که به ضرر او بود. کیسینجر توسط منتقدان داخلی و خارجی تحت فشار قرار گرفت. آنان استدلال می‌کردند که او باید به خاطر سیاست هایش در قبال کشور‌های جنوب شرق آسیا و حمایت از رژیم‌های سرکوبگر در آمریکای لاتین پاسخگو باشد. به همین خاطر کیسینجر پیش از سفر به برخی از کشور‌ها باید دو بار فکر می‌کرد تا اطمینان کسب کند که توسط قضاتی که به دنبال بازجویی از او در مورد اقدامات دوران نیکسون بودند احضار نخواهد شد.
*دیپلماسی رفت و برگشت اصطلاحی است به معنی میانجی گری بین طرفین متخاصم از طریق رفت و آمد نمایندگان میانجی بین پایتخت‌های دو کشور به منظور حصول یک راه حل قطعی.
بازار