بزرگنمايي:

ایران پرسمان - هم میهن / «این پرونده را باز نکنید» عنوان یادداشت روز در روزنامه به قلم است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
آقای علم‌الهدی امام جمعه مشهد در آخرین نماز جمعه گفت: «این حادثه (بندرعباس) قابل پیشگیری بود و در واقع این سهل انگاری از جنایت هم بدتر است. سال گذشته، حادثه تلخ سقوط بالگرد رئیس‌جمهور را داشتیم، امسال نیز با وقوع حادثه انفجار در بندرعباس، اردیبهشت تلخی را داشتیم. سال گذشته پس از وقوع حادثه سقوط بالگرد و شهادت رئیس‌جمهور، سال سختی بر مردم گذشت.»
سخنان آقای علم‌الهدی در نماز جمعه مشهد از برخی جهات کاملا درست بود و از یک زاویه مبهم و از یک جهت نیز ناقص می‌نمود. آن چه درست بود اشاره به سختی سال گذشته بود.
بازار
ادامه سیاست‌های دولت قبل همچنان موجب سختی می‌شد که شده بود. همچنین با این گزاره که حادثه بزرگ و زیان‌بار بندرعباس می‌توانست رخ ندهد باید با ایشان هم‌راهی کرد. بطور قطع می‌توان از حکومت و نه فقط دولت، خواست که رسیدگی شفاف به این خسارت بزرگ و به قول ایشان بدتر از جنایت را در دستور کار قرار خود دهد.
البته باید شفاف و ریشه‌ای بررسی شود. برای نمونه مسئولیت کسانی که به هر طریقی دست مدیران را در انتصاب افراد کاردان بسته‌اند نیز معلوم شود. ولی از جهاتی هم مبهم است که باید رفع ابهام شود.
اگر سقوط بالگرد این قدر مهم بوده که موجب این مشکلات شده چرا اقای امام جمعه چنین گزاره‌ای را درباره آن حادثه نمی‌گوید؟ آیا ایشان قبول ندارد که آن حادثه ناشی از قصور و تقصیر دست‌اندرکاران سفر آقای رئیسی بوده است؟ خوب بفرمایید آنان را به عنوان مشارکت در حادثه‌ای بدتر از جنایت بازداشت و محاکمه کنند. چرا یک سال است در این مورد سکوت کرده‌اید؟
نقص این سخنان، در توصیف سختی سال گذشته برای مردم نیست، بلکه در نگفتن نکات بسیار مثبت این سال است. از جمله مهمترین انتخاباتی خوب بود که بدون ابهام برگزار شد و روح امیدی که سال های سال از میان رفته بود را دوباره در کالبد سیاست بی‌رمق ایران دمید. به همین دلیل مهمترین تحول رخ‌داده در سال گذشته همین احیای امید و جوانه زدن نهال آن در کویر سیاست بود که امیدواریم کم کم به باغی پر درخت تبدیل شود. 
از همین زاویه می‌توان امسال را سال امید مردم به بهبود امور کلی کشور بر مدار عقلانیت و تطابق با خواست عموم مردم نامید. امری که ابتدای سال گذشته تحقق آن رویایی دست‌نیافتنی می‌نمود. این مهمترین نقص خطبه‌های مزبور در توصیف وضع جامعه ایران است.
اگر از این نکته بگذریم یک مسأله بسیار روشن است. همه می‌دانیم که ایشان چه می‌خواهد بگوید. ایشان و دیگران هم فهمیدند که این سرمقاله در مقام بیان چه نکته‌ای است. ولی یک نکته را فراموش نکنید. کشاندن مجادلات سیاسی در سطحی‌ترین شکل آن به نمازهای جمعه؛ نه تنها کمکی به آباد شدن دین و نماز جمعه نمی‌کند، بلکه مردم را نسبت به اخلاق سیاسی آن بدبین‌تر از این که هست می‌کند.
آقای علم‌الهدی! آقای رئیسی هر چه که بود و هر چه که کرد گذشت و از خداوند برای همه درگذشتگان طلب آمرزش و مغفرت باید کرد. حالا اگر آقای پزشکیان درست یا نادرست(و به نظر ما درست) در باره گذشته چیزی نمی‌گوید دلیلی ندارد که دیگران اصرار به گشودن کارنامه ناموفق سه سال گذشته کنند.
اتفاقا باید از جهاتی وضع موجود را فرصتی برای فراموشی گذشته بدانید و الا امروز با کارنامه ساخت مسکن در حد یک درصد از وعده‌های داده شده مرحوم رئیسی؛ و نیز تورمی که در سه سال بجای وعده داده شده مبنی بر نصف و سپس تک رقمی شدن، همیشه بالاتر از تورم دوره روحانی بود، چه پاسخی باید می‌دادید؟
آن ماجرا گذشت. بازکردن پرونده آن را به عهده اهل تاریخ بگذاریم. دست مخالفان آن دولت برای نقد آن صد برابر بازتر و پرتر از موافقان آن است. ولی باز کردن این پرونده سودی برای جامعه ندارد پس شما آغازگر این کارزار نباشید چون علاوه بر جامعه، برای خودتان هم زیان‌بار است.