بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا /«امبرسون‌های باشکوه» اثر بوث تارکینگتون با ترجمه سیروس نورآبادی منتشر شد.
در معرفی این کتاب عنوان شده است: بوث تارکینگتون (1946-1869) نخستین نویسنده‌ای است که در تاریخ جایزه‌ پولیتزر، دو بار آن را از آن خود کرد: ابتدا در سال 1919 برای «اَمبرسون‌های باشکوه» و دومین‌بار در سال 1922 برای «آلیس آدامز». تارکینگتون در دهه‌های 1910 و 1920، به‌عنوان رمان‌نویسِ بزرگِ آمریکایی، در رده‌ مارک توآین شمرده می‌شد. سال 1921 در نظرسنجی‌ هفته‌نامه‌ «پابلیشرز ویکلی»، به‌عنوان «مهم‌ترین نویسنده‌ معاصر آمریکایی» رای آورد. و در سال 1922، در لیستِ دوازده‌نفره‌ بزرگ‌ترین چهره‌های پُرنفوذِ آمریکایی قرار گرفت. تارکینگتون تا پایان عمرش، عنوانِ پرفروش‌ترین نویسنده را در میانِ خوانندگانِ آمریکایی حفظ کرد.
«اَمبرسون‌های باشکوه» یکی از کلاسیک‌های ادبی است که از نظر چاپ طولانی‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین و نیز اساسی‌ترین کارِ بوث تارکینگتون است. به تعبیر اورسن ولز «یک شاهکار ادبی که زوالِ خانواده‌ای اشرافی را با لطافت و ظرافتِ بی‌نظیری روایت می‌کند.» هرچند این رمان بیش‌تر از طریقِ فیلمِ اورسن ولز (1942) با بازی آن بَکستر در نقش لوسی، تیم هولت در نقش جُرج، جوزف کاتن در نقش یوجین مورگان، و دولورس کاستلو در نقش ایزابل امبرسون شناخته شد، اما همان‌طور که استنلی کافمن منتقدِ شهیر آمریکایی می‌نویسد، «زمانِ آن فرارسیده که این رمان دوباره ظاهر شود تا بدونِ تحت‌الشعاع قرارگرفتن از قدرتِ نبوغِ ولز، به‌تنهایی عظمتِ واقعی‌ِ خود را نشان دهد.» جان آپدایک، نویسنده‌ آمریکاییِ برنده‌ پولیتزر نیز همین عقیده را دارد: «امبرسون‌های باشکوه اثری است که شاید در زمان خود به‌دلیلِ زیباییِ روایت و نگاهِ انسانی به تحولات اقتصادی-اجتماعی ستایش شد، اما همچنان قدرتِ خود را در کشفِ ظرافت‌های روابطِ انسانی حفظ کرده است.»
«اَمبرسون‌های باشکوه» سرنوشتِ متغیرِ سه نسل از خانواده‌ آمریکایی را روایت می‌کند. این داستان در یک شهرِ خیالی در ‌غربِ میانه و در نیمه‌ دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم جریان دارد. قهرمانِ داستانِ درامِ تاریخیِ بزرگِ تارکینگتون، جُرج امبرسون مِینِفر، وارثِ متکبرِ ثروتِ امبرسون‌ها است که عاشقِ لوسی مورگان می‌شود، اما با سقوطِ تدریجی‌اش، داستان سویه‌ دیگری در هزارتوی مدرنیته‌ قرنِ بیستمِ آمریکا می‌گیرد...
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
وقتی لوسی به خانه برگشت آن‌قدر از پاییز گذشته بود که بوی برگ‌های سوخته به مشام می‌رسید و سرمقاله‌ سالانه در روزنامه‌ها نوشته شده بود. نوبت غبار پاییزی، برگ‌های طلایی، میوه‌های سرخ و لذت پیاده‌روی‌های طولانی در جنگل قهوه‌ای رسیده بود. جُرج خبر برگشت لوسی را نشنیده بود و بعدازظهرِ روزی که به خانه‌ شارون‌ها دعوت بود و به امید پنهانیِ شنیدن خبر از او رفته بود، لوسی را دید. جینی شارون به‌اش گفته بود که شنیده لوسی بعد از گذراندن «اوقات بسیار خوش» به‌زودی به خانه برمی‌گردد؛ اطلاعاتی که جُرج از شنیدنش خیلی خوشحال نشد، و بعد لوسی، موجود ریزه‌میزه‌ای که لباس پاییزه‌ مناسبی به رنگ سبز و قهوه‌ای پوشیده بود وارد اتاق شد...
«امبرسون‌های باشکوه» شاهکار بوث تارکینگتون با مقدمه ناما سَندرو و ترجمه سیروس نورآبادی در 380 صفحه و بهای 450 هزار تومان از سوی نشر افکار جدید منتشر شده است.