بزرگنمايي:

ایران پرسمان - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
مدیر یک اندیشکده آمریکایی معتقد است مواضع متناقض و سردرگم مقامات آمریکایی در مذاکرات با ایران کمکی به مذاکرات نمی‌کند و توقعات دولت آمریکا هم در این زمینه غیر واقع‌بینانه است.
داریل کیمبال می‌گوید مدیر اجرائی «انجمن کنترل تسلیحات» در واشینگتن در پاسخ به این سؤال رادیو فردا که آیا ما شاهد یک تغییر رویکرد در دولت آمریکا در زمینه انتظارات از مذاکره با ایران هستیم؟، گفت: فکر می‌کنم چیزی که ما می‌بینیم پیام‌های ضدونقیضی است که دولت ترامپ در زمینه درخواست‌هایش از ایران می‌فرستد و این به روند کمکی نمی‌کند. مذاکره‌کنندگان ایرانی نیز گفته‌اند که این مفید نیست. ترامپ از قبل از روز تحلیف، پیوسته گفته که می‌خواهد با ایران به توافق برسد تا از ایران مسلح به سلاح هسته‌ای جلوگیری کند. او گفته که این جایگزین بهتری برای جنگ است، اما درباره این‌که آمریکا از این توافق چه می‌خواهد کمی تغییر می‌بینیم.
ما از استیو ویتکاف شنیده‌ایم که ایالات متحده ممکن است مایل به توافقی باشد که توانایی ایران برای غنی‌سازی را به حداکثر 3.67 درصد محدود کند، که سطح بسیار پایینی است و برای سوخت هسته‌ای تجاری استفاده می‌شود.
از سوی دیگر، ما شنیده‌ایم که مارکو روبیو، وزیر خارجه، و سپس ترامپ در آخر هفته گفته‌اند که به چیزی کمتر از برچیدن کامل برنامه هسته‌ای ایران رضایت نخواهند داد، که به نظر من غیرواقع‌بینانه است. این هدفِ برخی از دولت‌های جمهوری‌خواه از اوایل سال 2000 بوده است. هرگز چیزی نبوده که ایران با آن موافقت کرده باشد یا فکر می‌کنم با آن موافقت کند.
وی افزود: برجام یک توافق مؤثر بود که توانایی ایران برای تولید مواد کافی برای فقط یک بمب هسته‌ای را به بیش از یک سال افزایش داد و دولت ترامپ غیرعاقلانه و بدون هیچ برنامه‌ای، از آن توافق خارج شد و شرایط سختگیرانه‌تری را از طرف ایران خواستار شد. ایران آن را رد کرد و از آن زمان ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم خود را افزایش داده و دسترسی آژانس به سایت‌ها را کاهش داده است. بنابراین ما در وضعیت بدتری هستیم، زیرا دولت ترامپ برجام را رد کرد.
اگر ایران ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم را نداشت، از دیدگاه عدم اشاعه ایده‌آل بود، اما واقعیت موجود این نیست. ایران تقریباً بیست سال است که چنین ظرفیتی را در سطوح مختلف دارد. این گزینه‌ای است که به عنوان عضوی از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، تا زمانی که به تعهدات پادمانی خود عمل کند، در اختیار دارد.
لذا ایران بر داشتن مقداری قابلیت غنی‌سازی اورانیوم اصرار خواهد کرد. اما البته خطر این است که این می‌تواند در مقطعی در آینده گسترش یابد. این فناوری می‌تواند به صورت مخفیانه برای انباشت اورانیوم در سطح لازم برای ساخت بمب استفاده شود. در نتیجه، این خطر وجود دارد، اما می‌توان غنی‌سازی اورانیوم ایران را به سطوح بسیار پایین محدود کرد، بازرسی‌ها و پادمان‌های بسیار سختگیرانه‌تری را اعمال کرد و ایران را در توافق نگه داشت.
کیمبال گفت: توافق برجام در این زمینه یک توافق مؤثر بود. این توافق محدودیت‌هایی را در طول زمان اعمال می‌کرد که ارزش آن را در ده سال اول حفظ می‌کرد، اما دولت ترامپ نتوانست از آن استفاده کند و آن را ادامه دهد و به آن اضافه کند. در عوض، آن‌ها کل آن را رد کردند. بنابراین اکنون ما دوباره به نقطه شروع رسیده‌ایم و نمی‌دانم که آیا این موضوع برچیدن کامل برنامه، سرآغاز صحبت است و بعد به یک مصالحه واقع‌گرایانه می‌رسند، یا این‌که خواسته‌ای است که از آن عقب نخواهند نشست. این چیزی است که دولت ترامپ باید روشن کند. آن‌ها به شدت مبهم و غیردقیق صحبت کرده‌اند. من نمی‌دانم پاسخ این سؤال چیست. اگر به مارکو روبیو گوش کنیم، که او کمی بیش از دونالد ترامپ در سخنانش محتاط است، می‌گوید ایران می‌تواند یک برنامه هسته‌ای غیرنظامی داشته باشد اما اجازه غنی‌سازی نخواهد داشت. بنابراین من فرض می‌کنم منظور او از برچیدن، برچیدن ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم ایران است. این بسیار غیرواقع‌بینانه است و اگر این چیزی است که دولت ترامپ بر آن اصرار دارد، پیش‌بینی می‌کنم که ایران آن را رد خواهد کرد و احتمالاً به بن‌بست منجر خواهد شد. این به نوبه خود می‌تواند ایران را به خروج از پیمان ان‌پی‌تی سوق دهد و دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به حداقل برساند. این به نوبه خود می‌تواند منجر به نگرانی‌های عمیقی شود که ایران در حال رقابت برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای است.
بازار