ایران پرسمان - فرادید / «شبگرد گوش‌دراز بزرگ» با چشمان درشت رو به جلو و پرهایی شبیه گوش بیشتر به اژدها شبیه است تا پرنده. به‌دلیل ظاهر عجیب و خاصی که دارد، اغلب به آن لقب «اژدهای نوزاد» داده‌اند. از ویژگی‌های خاص این پرنده، صدای ترسناک و مرموز آن است.
شبگرد گوش‌دراز بزرگ که اندازه‌اش به 30 تا 40 سانتی‌متر می‌رسد، در جنگل‌های انبوه و کم‌ارتفاع جنوب و جنوب‌شرقی آسیا زندگی میکند. این پرندگان شب‌زی و گریزان، استاد استتار هستند و با پرهای قهوه‌ای، خاکستری و سیاه خال‌دار خود به‌خوبی با محیط کف جنگل هم‌رنگ می‌شوند. در طول روز، بی‌حرکت میان برگ‌های ریخته‌شده یا کنده‌های درختان پنهان می‌شوند و رنگ‌آمیزی بدنشان آن‌ها را از شکارچیان در امان نگه می‌دارد.
برخلاف بسیاری از پرندگان، این شبگرد گوش‌دراز بزرگ لانه‌ی سنتی نمی‌سازد. در عوض، یک تخم را مستقیم روی کف جنگل یا روی بستر کم‌عمقی از برگ‌ها می‌گذارد. دلیل دقیق این رفتار روشن نشده، اما شاید استتار طبیعی پرنده به‌تنهایی برای محافظت از تخم و جوجه کافی است.
بازار
زیستگاه آن‌ها معمولاً پر از درختان و پوشش گیاهی انبوه است که یافتن پرنده و تخم‌هایش را برای شکارچیان دشوار میکند. هر دو والد به‌نوبت تخم را گرم نگه می‌دارند تا جوجه سر از تخم بیرون آورد. پس از بیرون آمدن، جوجه روی زمین باقی می‌ماند و به لطف استتار خود، پنهان می‌ماند و والدین تا زمانی که جوجه بتواند از خود مراقبت کند، به او غذا می‌دهند. 
شبگرد گوش‌دراز بزرگ با وجود ظاهر اژدهاگونه‌اش، بیشتر از بیدها و سایر حشرات پرنده تغذیه میکند. این پرنده در ساعات گرگ‌ومیش با دهان بزرگ و باز خود حشرات را حین پرواز شکار میکند. پرواز او بی‌صدا و روان است و به او اجازه می‌دهد بدون جلب توجه شکارچیان، سریع و مؤثر شکار کند.
صدای شبگرد گوش‌دراز بزرگ عمیق و ترسناک است و هنگام غروب و سپیده‌دم در جنگل طنین‌انداز میشود. این صدا شامل صدای تیز «تسییک» میشود که با وقفه‌ای کوتاه و سپس صدای سوت‌مانند بلندتری دنبال میشود. نرها از این صدا برای تعیین قلمرو، جذب جفت و هشدار به دیگران استفاده می‌کنند.
