ایران پرسمان - همشهری / «روایتی از آنچه به رئیس‌جمهور گفتم و شنیدم» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم محسن مهدیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در دیدار مدیران رسانه‌ها با رئیس‌جمهور محترم، نکاتی را مطرح کردم و در پایان، پاسخی از ایشان شنیدم که در ادامه آمده است.
آنچه خدمتشان عرض کردم:
ما هم به شعار وفاق این دولت اعتقاد داریم و هم به صداقت حضرت‌عالی باور داریم، اما نگرانیم که از این شعار برداشت‌های انحرافی صورت گیرد.
موضوع وفاق و وحدت همواره مورد توجه رهبر انقلاب بوده است. ایشان سال‌ها پیش درباره وحدت فرمودند که این کار نیازمند تنازل سلیقه‌ها برای رسیدن به اصول مشترک است، اما برخی این تنازل را تا حد تعطیل‌کردن اصول پیش برده‌اند.
بازار ![]()
کمااینکه درباره همین انسجام در جنگ مقدس 12روزه نیز برخی دچار سوءتفاهم شدند؛ درحالی‌که این انسجام برآمده از هویت اصیل ملی و اسلامی مردم ما بوده است.
با این توضیح، مسئله من مواردی است که به بهانه وفاق، مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته و تعطیل شده است. ازجمله این موارد، قانون حجاب است.
مستحضرید که براساس مجموع نظرسنجی‌ها و پیمایش‌های ملی، بیش از 70درصد مردم به ضرورت حجاب در کشور اعتقاد دارند. البته حضرت‌عالی اشکالاتی به قانون حجاب دارید که طبیعی است؛ حتی برخی از نقدهای شما به این قانون هم منطقی است. ایرادی ندارد، اما چرا قانون را اصلاح و اجرا نمی‌کنید؟
این مطالبه جامعه است و اتفاقا ضرورت وفاق ایجاب می‌کند که مطالبه این بخش از جامعه مورد توجه و اعتنا قرار گیرد.
آنچه رئیس‌جمهور محترم فرمودند:
من و خانواده‌ام معتقد به حجاب هستیم و خود من در دوران مسئولیت در دانشگاه، در موارد مربوط به رفتارهای خلاف شئون، تذکر می‌دادم و با جدیت و قاطعیت پیگیری می‌کردم.
با این حال، حتی خانواده خودم را که حاضرند در کنار من جان دهند، نمی‌توانم مجبور کنم چه لباسی بپوشند یا نپوشند. با اجبار نمی‌توان مردم را باحجاب کرد.
برای اصلاح وضعیت حجاب، کارهای انجام‌نشده‌ای داریم که باید هم‌اکنون از طریق مساجد، محله‌ها و مدارس، به‌صورت فرهنگی پیگیری کنیم.
البته برهنگی و افرادی که آن را ترویج می‌کنند، باید مانع شد؛ همانگونه که در همه جای دنیا نیز چنین می‌شود.
حرف‌های باقیمانده:
در ادامه، به‌طور طبیعی فرصت برای گفت‌وگو فراهم نشد. با این حال، نکاتی داشتم که اگر هم فرصت بود ترجیح می‌دادم عبور کنم. اما تمایل داشتم 2جمله را خدمت رئیس‌جمهور عرض کنم.
آنچه ترجیح دادم از آن عبور کنم:
مستحضرید که میان «اجبار» و «الزام قانونی» تفاوت است و این موضوع منحصر به حجاب نیست، بلکه ما در همه عرصه‌ها الزام قانونی داریم. البته الزام، مربوط به امور اجتماعی است نه مسائل فردی و حجاب، امری اجتماعی است.
و اما آنچه تمایل داشتم طرح کنم:
آقای رئیس‌جمهور، همان 2نکته‌ای که در پایان فرمودید، دقیق است؛ همان‌ها را عمل کنید.
یکم ـ کار فرهنگی: دولت محترم تصمیم بگیرد ـ حسب فرمایش رئیس‌جمهور ـ در این حوزه نقش‌آفرینی کند.
دوم ـ باز همان سخن بجای رئیس‌جمهور: هر کسی که به‌دنبال برهنگی است، باید مانع شد؛ همانگونه که در همه جای دنیا چنین می‌شود.
با هر روشی که صلاح می‌دانید و براساس همان سطح پوششی که خود به‌عنوان رئیس‌جمهور متدین قبول دارید، قانون را اجرا کنید؛ یا آن را اصلاح کنید، یا لایحه جدید ارائه دهید یا....
خلاصه همان که فرمودید....