بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سیناپرس / نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد:عامل بیماری طاعون اواخر نوسنگی و عصر برنز به نام Yersinia pestis، احتمالاً در حدود 4 هزار سال پیش به بریتانیا سرایت کرده است.
این مطالعه نشان می دهد؛دلایل گسترش طاعون در روزگار باستان دقیقا چه عاملی بوده است.
 محققان در مطالعات جدید خود به ریشه یابی دلایل گسترش طاعون در روزگار باستان پرداختند. این یافته‌ ها نشان ‌دهنده قدیمی ‌ترین شواهد تا به امروز از بروز طاعون در دنیای باستان و به ویژه منطقه امروزی بریتانیا است و نشان می ‌دهد که این همه گیری مخوف به اروپای عصر برنز محدود نمی‌ شد.
گفتنی است تاکنون میکروب منقرض شده Yersinia pestis در بقایای چندین فرد باستانی از اوراسیا بین 5 هزار تا 2500 سال پیش شناسایی شده است. مطالعات پیشین نشان داده بود یکی از این میکروب ها که طاعون نسل نو سنگی پسین و عصر مفرغ نامیده می‌شود، با گسترش گروه‌ های انسانی از استپ اوراسیا به اروپا گسترش یافته است. با این حال، زمان دقیق انتشار این بیماری در بریتانیا تا کنون نامشخص باقی مانده است.
طی این مطالعات جدید پوجا سوالی، پونتوس اسکوگلند، توماس بوث و همکارانشان هنگام تجزیه و تحلیل نمونه‌هایی از 34 فرد دفن شده در دو سایت باستانی در بریتانیا در دوران برنز اولیه، متوجه وجود طاعون شدند. در ادامه محققان این تیم مطالعاتی سه ژنوم Yersinia pestis را توالی یابی کردند که همگی مربوط به 4 هزار سال پیش هستند. یافته های این تجزیه و تحلیل نشان داد: دو نفر که در یک دفن دسته جمعی غیرمعمول در سایت چارترهاوس وارن پیدا شدند و یک اسکلت کشف شده از یک دفن منفرد زیر یک بنای یادبود در منطقه لونز، کامبریا دارای نشانه هایی از ابتلا به این نوع از طاعون هستند.
هر سه ژنومی که در این مطالعه توالی یابی شده متعلق به یک زیر سویه هستند که قبلاً در افرادی از عصر برنز از اروپای مرکزی مشاهده شده بود که هنوز ژن ymt را به دست نیاورده بودند.
 این یافته نشان می دهد:این نوع خاص از طاعون نقش مهمی در انتقال بیماری با واسطه کک داشته است. نکته جالب توجه این است که این زیر سویه کشنده و بسیار واگیردار طاعون بعدها در حدود 2800 سال پیش در آسیای مرکزی یافت شد.
یافته‌ ها نشان می ‌دهد: سویه طاعون LNBA Yersinia pestis بین 4700 تا 2800 سال پیش در سراسر اوراسیا گسترده بوده و از بریتانیا تا آسیای شرقی را در بر می ‌گیرد. در حالی که شدت بیماری در حال حاضر نامشخص است، توزیع جغرافیایی گسترده در طی چند قرن حاکی از قابلیت انتقال قابل توجه این سویه از طاعون دارد.
به گزارش سیناپرس،شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.