بزرگنمايي:

ایران پرسمان - شرق /متن پیش رو در شرق منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
«فکر نمی‏کردند من ثبت‌نام کنم»؛ شاید این مهمترین بخش صحبت‏های حسن روحانی در دیدار جمعی از وزیران و معاونان دولت خود باشد که دلیل هجمه ‏های اخیر به او را پس از ثبت‌نام در انتخابات مجلس خبرگان رهبری مشخص می‏کند. مهمترین گروه منتقدین، مهمترین رقیب او در انتخابات مجلس خبرگان رهبری همان‏ها هستند که با کلیدواژه خالص‌سازی به‌دنبال تسخیر تمامی صندلی‏های مدیریتی، اجرایی و حاکمیتی هستند. اگرچه حسن روحانی، در پی اتفاقاتی که به‌ویژه در دو سال پایانی دوران ریاست‌جمهوری‌اش رخ داد میزان محبوبیتش به شدت در بین مردم تحت‌الشعاع قرار گرفت و کاهش یافت، اما این حجم از نگرانی درباره حضور او در انتخابات مجلس خبرگان رهبری حاکی از آن است که حضور او معادلات اصولگراها را به هم خواهد زد.
بازار
حسن روحانی از دوره سوم مجلس خبرگان رهبری در سال 1378 تاکنون عضو آن است. یک دوره از استان سمنان و دو دوره از استان تهران در این مجلس حضور داشته و در دوره ششم نیز از همین استان ثبت‌نام کرده است. قدرت سیاسی با توجه به تجربه او در مقام ریاست‌جمهوری به ارتقای جایگاه‏ اش در بین مردم کمک چندانی نکرد اما با توجه به نحوه برخورد با ثبت‌نام او در انتخابات مجلس خبرگان رهبری، به نظر می‎رسد او در عرصه حاکمیتی و مقامات هنوز از اثرگذاری کافی برخوردار است. در دورانی که رئیس‌جمهور کنونی کشور ترجیح داد باز هم از استان خراسان جنوبی نامزد انتخابات این مجلس شود، رئیس‌جمهور قبلی استان تهران را برای این حضور مناسب‌تر دانست چراکه در صورت تاییدصلاحیت، او کاندیدای مشهورِ احتمالاً بی‌رقیب در تهران خواهد بود. همین موضوع نیز دلیل خوبی بر توضیح این خواهد بود که چرا حتی مجری تلویزیون مستقیماً از شورای نگهبان می‏خواهد به وظیفه خود عمل کند و او را ردصلاحیت کند.
هوشمندی روحانی در اظهارنظر در مورد اتفاقات اخیر، نکته دیگری است که دلیل هجمه ‏های رسانه ‏ای به او را مشخص می‏کند. او پس از ثبت‌نام در انتخابات مجلس خبرگان در بیانیه‌‌ای گفته بود که برای بن‌بست‌شکنی باید از دوگانه خانه و خیابان فراتر رفت. روحانی در بیانیه خود صراحتاً به جریان خالص‌ساز موجود طعنه زده بود که این یکدست‌سازی به براندازی دو اصل مشروعیت و کارآمدی نظام منجر می‏شود: «ایران سهم مشاع ایرانیان است و یک‏دست‏ سازی و انحصارطلبی یکی از عوامل براندازی دو اصل مشروعیت و کارآمدی نظام است. ایستادگی در برابر زیاده ‏خواهان، تلاشی ممکن برای بازگرداندن آینده به ایرانیان است.» هرچند که روحانی به‌خوبی می‏داند از چه جایگاهی به‌ویژه پس از وقایع گرانی بنزین و آبان 98، سقوط هواپیمای اوکراینی و موضع‌گیری‏های دوران کرونا در بین مردم برخودار است اما در بیانیه خود مردم را نیز خطاب قرار داده و از آنها پرسیده بود: «آیا به ‏عنوان عضوی از اکثریت واقعی جامعه مایلید تا حد امکان در سرنوشت جمعی خود فعالانه مشارکت کنید یا اینکه تسلیم انفعال و یأس می‏شوید و آینده خود و فرزندان‏تان را به اقلیتی مدعی اکثریت، واگذار می‏ نمایید؟ ممکن است بخشی از جامعه روی بگرداند و ناامید باشد؛ اما رسالت اکثریت، بن‏ بست‏ شکنی است.» همین صحبت‏های هدف‌دار روحانی دلیل دیگری برای تشدید حمله‏ ها به سوی او بوده است. مخالفان او از یک سو با انتشار بخش ‏هایی از اظهارات او درباره سند 2030 سعی کردند تا نظر حاکمیت را به نظر خود نزدیکتر کنند و از سوی دیگر با یادآوری اقدامات او در سال‏های پایانی دولت‌اش راه را از سوی مردم نیز بر او ببندند. اگرچه او با انتشار جوابیه تلاش کرد این حملات را خنثی کند و دست به شفاف‌سازی بزند اما به هر حال در این فضا باید دید آیا روحانی از سد مخالفان خود عبور خواهد کرد و به عرصه انتخابات راه خواهد یافت؟ و اگر این اتفاق رخ دهد او می‏تواند نظر مردم تهران را برای رفتن به پای صندوق رای جلب کند یا نه.