ایران پرسمان - فرادید / نمایندگان موزه بوهم شرقی در بیانیه‌ای اعلام کردند این محل، از دید وسعت و ویژگی در بوهم بی‌نظیر است و گنجینه‌های باستانی فراوانی از جمله کهربا و سفال‌های نفیس در آن یافت شده است. این محل استحکامات دفاعی نداشته و این ویژگی نشان می‌دهد ساکنان آن نقش مهمی در تجارت منطقه‌ای داشته‌اند. این سکونتگاه را باستان‌شناسانی کشف کردند که پیش از ساخت یک بزرگراه در حال بررسی منطقه بودند. افزون بر دست‌سازه‌های ارزشمند، بقایای ساختمان‌هایی مانند خانه‌های مسکونی، کارگاه‌های تولیدی و دست‌کم یک نیایشگاه هم کشف شده است.
توماش مانگل، استاد باستان‌شناسی دانشگاه هرادتس کرالووه و سرپرست مشترک این حفاری گفته که این محل نزدیک شهر هرادتس کرالووه در شمال‌مرکزی جمهوری چک، وسعتی حدود 25 هکتار دارد.
به گفته مانگل، برخی از سکه‌های یافت شده به صورت پراکنده در این سکونتگاه از نقره و برخی دیگر از طلا هستند. گرچه هنوز شمار دقیق سکه‌های کشف‌شده روشن نشده، به نظر می‌رسد صدها عدد باشند. جواهرات کشف‌شده شامل سنجاق‌سینه‌های برنزی و آهنی، تکه‌هایی از بازوبندها، اجزای فلزی کمربندها، مهره‌های شیشه‌ای و بازوبندهای شیشه‌ای می‌شود.
قدمت این مکان به دوره فرهنگ لا تِن (La Tène) بازمی‌گردد؛ فرهنگی از عصر آهن که از حدود 450 تا 40 پیش از میلاد در بخش‌هایی از اروپا شکوفا شد. این فرهنگ همواره با سلت‌ها پیوند دارد و آثار هنری و صنایع‌دستی آن به‌ویژه با طرح‌های انسان‌نما، شباهت‌هایی با دیگر نمونه‌های شناخته‌شده دارد.
مانگل معتقد است این کشف تازه به ما کمک می‌کند درک بهتری از سازماندهی سکونتگاه‌ها میان سده سوم تا سده اول پیش از میلاد داشته باشیم.
بازار
در این محل قطعه‌ای سفالی با نقش اسب پیدا شده است. به نظر می‌رسد مردم آنجا سفال‌های لوکسی تولید می‌کرده‌اند که چه‌بسا برای تجارت استفاده میشده است.
این مکان باستانی حدود 25 هکتار وسعت دارد.
چه کسانی اینجا زندگی می‌کردند؟
در گذشته، سلت‌ها گروه‌های گوناگونی بودند که در سراسر اروپای قاره‌ای می‌زیستند، از جمله گال‌ها در فرانسه و سِلت‌ایبری‌ها در شبه‌جزیره ایبری. از دید سنتی، این باور وجود داشت که سلت‌های ساکن بوهم از قبیله‌ای به نام بویی (Boii) بودند. اما مانگل می‌گوید نمی‌توان با اطمینان گفت قبیله بویی در محل کشف‌شده می‌زیسته‌اند، چراکه گروه‌های سلت دیگری هم در این منطقه بوده‌اند و هیچ نوشته یا کتیبه‌ای در محل پیدا نشده که هویت ساکنان را روشن کند.
این سکونتگاه باستانی که حدود 2200 سال قدمت دارد، در مسیر یکی از شاهراه‌های تجاری کهربا قرار داشته است.
دالان مسیر کهربا
کشف آثار ارزشمندی مانند کهربا و سفال‌های نفیس نشان می‌دهد ساکنان این منطقه احتمالاً کهربا و دیگر کالاها را از مسیرهای عبوری از اروپا، معامله می‌کرده‌اند. این احتمال هم مطرح شده که سفال‌های لوکس در همین محل برای اهداف تجاری ساخته می‌شده‌اند.
ماچی کاروفسکی، باستان‌شناس دانشگاه وین که در این حفاری شرکت نداشته، گفته: «این سکونتگاه تازه‌کشف‌شده بسیار جالب است و شباهت‌هایی با دیگر سکونتگاه‌های واقع در امتداد دالان کهربا دارد.» دالان کهربا شبکه‌ای تجاری بود که کهربا را از دریای بالتیک و دریای شمال به اروپای مرکزی منتقل می‌کرد.