ایران پرسمان - ایسنا / رئیس‌جمهور روسیه مطمئن است ارتش اوکراین پیش از اقتصاد روسیه از پای درمی‌آید و به همین دلیل حاضر نیست از خواسته‌های حداکثری خود عقب‌نشینی کند.
رسانه آمریکایی در مقاله‌ای با عنوان «پوتین شرط می‌بندد ارتش اوکراین قبل از اقتصاد روسیه سقوط می‌کند» به بررسی جنگ اوکراین پرداخته و آن را به مسابقه‌ای میان 2 ساعت شنی تشبیه کرده است: یکی نشان‌دهنده مدت زمانی است که ارتش خسته و فرسوده اوکراین قادر به ادامه مقاومت خواهد بود و دیگری نمایانگر زمانی است که اقتصاد روسیه می‌تواند هزینه‌های جنگ را بدون تهدید ثبات روسیه تحمل کند.
روزنامه «وال‌استریت ژورنال» می‌نویسد: تلاش‌های «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای دستیابی به صلح با این مشکل مواجه شده که پوتین معتقد است ارتش اوکراین زودتر از بین می‌رود. در چنین شرایطی، او می‌تواند شروط خود را تحمیل کرده و نامش را در کنار تزارهای فاتح تاریخ روسیه ثبت کند. به همین دلیل، کرملین در ماه‌های اخیر بارها از پذیرش پیشنهادهای ترامپ برای آتش‌بس مبتنی بر اعطای امتیاز ارضی سر باز زده و بر خواسته‌های حداکثری خود پافشاری کرده است؛ خواسته‌هایی که در عمل اوکراین را به یک دولت دست‌نشانده تبدیل کرده و توازن قدرت در اروپا را تغییر می‌دهد.
این مقاله یادآور شده که آخرین ضرب‌الاجل ترامپ برای نشان دادن جدیت مسکو در مذاکرات صلح به پایان رسیده و متحدان اروپایی اوکراین همچنان درباره اعزام نیروهای حافظ صلح گفت‌وگو می‌کنند؛ نیروهایی برای برقراری صلحی که هنوز وجود خارجی ندارد. به باور بسیاری از سیاست‌گذاران و تحلیلگران، غرب در حال حاضر برای تغییر محاسبات پوتین یک راهبرد هماهنگ ندارد و در شرایط کنونی، پوتین می‌تواند در این قمار پیروز شود.
اقتصاد مقاوم روسیه
وال‌استریت ژورنال نوشته است که اقتصاد روسیه با وجود تحریم‌ها در سال‌های 2023 و 2024 عملکرد خوبی داشت؛ عمدتاً به دلیل صادرات انرژی و محرک‌های مالی ناشی از هزینه‌های سنگین نظامی. با این حال، نشانه‌های ضعف آشکار شده است: رشد اقتصادی کند شده، درآمدهای نفت و گاز کاهش یافته و کسری بودجه رو به افزایش است.
با این وجود، این مقاله تأکید می‌کند که روسیه در آستانه فروپاشی نیست. «الکساندر گابویف» مدیر مرکز اوراسیا در موسسه کارنگی در برلین گفته است: «اگرچه مشکلات رو به افزایش است، اما اقتصاد روسیه به این زودی‌ها به بن‌بست نخواهد رسید.» او برآورد کرده که مسکو دست‌کم 18 تا 24 ماه دیگر می‌تواند هزینه‌های جنگ را تحمل کند. به گفته او، تشدید تحریم‌ها و کاهش بیشتر قیمت نفت می‌تواند این زمان را کوتاه کند، اما قطع کامل درآمد نفتی روسیه بسیار دشوار است.
این مقاله یادآور شده که چین و هند اکنون بخش اعظم نفت روسیه را خریداری می‌کنند. هند حتی اعلام کرده که با وجود تعرفه‌های آمریکا، به خرید نفت ادامه خواهد داد. ایالات متحده و اروپا نیز تاکنون تمایلی به مقابله مستقیم با چین نشان نداده‌اند؛ کشوری که در صورت بروز یک جنگ تجاری تمام‌عیار، ابزارهای گوناگونی در اختیار دارد.
حتی اگر وضعیت اقتصادی روسیه وخیم‌تر شود، این به معنای تغییر اولویت‌های پوتین نخواهد بود. به نوشته وال‌استریت ژورنال، رئیس‌جمهور روسیه برای تحقق اهداف تاریخی و سیاسی خود آماده است تا هزینه‌های غیرنظامی را کاهش داده و منابع بیشتری به ارتش اختصاص دهد. در صورت کاهش منابع مالی، نظام سربازگیری می‌تواند از مشوق‌های مالی به سمت بسیج اجباری تغییر کند.
«ماریا اسنگووایا» کارشناس مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی در واشنگتن نیز گفته است که پوتین کوشیده بخش زیادی از جامعه روسیه را از تأثیرات مستقیم جنگ دور نگه دارد و همین نشان‌دهنده حساسیت او نسبت به نارضایتی عمومی است. با این حال، پوتین تخمین زده که روسیه می‌تواند تا سه سال آینده جنگ را ادامه دهد، مگر اینکه تحریم‌ها به‌شدت تشدید شوند.
بازار ![]()
ارتش اوکراین در تنگنا
در سوی مقابل، اوکراین با مشکلات عمیقی روبه‌رو است. اگرچه حملات اخیر روسیه در شرق اوکراین تنها دستاوردهای محدود سرزمینی داشته، اما فرسایش مداوم نیروها و تلفات انسانی، ارتش اوکراین را تحت فشار قرار داده است. برخلاف روسیه، اوکراین توان جایگزینی سریع نیروهای از دست‌رفته را ندارد.
این مقاله توضیح داده که هدف اصلی مسکو اشغال کامل سرزمین‌ها نیست، بلکه تحلیل بردن توان رزمی اوکراین است تا کی‌یف مجبور به تسلیم شود. به باور گاردین، پوتین تنها در صورتی از خواسته‌های حداکثری خود کوتاه می‌آید که باور کند محبوبیت شخص وی در روسیه زودتر از ارتش اوکرین از بین خواهد رفت.
رسانه آمریکا ضمن تاکید بر لزوم ارسال مداوم تسلیحات و ادوات جنگی مانند پهپادها به اوکراین، تصریح کرده است که پهپادها به‌تنهایی نمی‌توانند این کشور را حفظ کنند. «سرهی ایگناتوخا» فرمانده یگان پهپادی در تیپ ریاست‌جمهوری اوکراین گفته است که نابرابری در سربازگیری بزرگ‌ترین مشکل ارتش اوکراین است. او گفته است که عمده بار جنگ بر دوش مردان میانسال روستایی و فقیر افتاده، در حالی که طبقه متوسط شهری و جوانان تا حد زیادی از این مسئولیت دور مانده‌اند.
این مقاله در انتها به انتقادها از سبک فرماندهی ارتش اوکراین اشاره کرده که به گفته بسیاری از نظامیان موجب تلفات غیرضروری شده و اعتماد عمومی را کاهش داده است. «الکساندر شیرشین» فرمانده یکی از گردان‌ها در تیپ 47 مکانیزه اوکراین تصریح کرده است که ارتش نیازمند اصلاحات اساسی در شیوه سازماندهی و مدیریت نیروهاست.