ایران پرسمان - ایرنا / معاون دبیرکل سازمان ملل متحد درباره بحران گرسنگی و قطحی در جهان هشدار داد و گفت: در غزه و سودان وضعیت وخیم است.
خانم «امینه محمد» روز دوشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت در مورد ناامنی غذایی افزود: در سودان، بزرگترین بحران گرسنگی جهان، خشونت باعث تداوم قحطی در دارفور و کردفان شده است. در غزه، جایی که قحطی در ماه اوت تایید شد، وضعیت همچنان وخیم است.
وی افزود: در سراسر هائیتی، یمن، ساحل و جمهوری دموکراتیک کنگو، میلیونها نفر همچنان در چرخه معیوب گرسنگی و درگیری گرفتار هستند.
بازار ![]()
این مقام ارشد سازمان ملل تصریح کرد: جنگ و گرسنگی اغلب دو تصویر یک بحران هستند. واقعیت زندگی صدها میلیون نفر که در مناطق جنگی گرفتار شدهاند، این موضوع را به شکل بیرحمانهای تأیید میکند.
محمد خطاب به شورای امنیت گفت: وظیفه این شورا حفظ صلح و امنیت بینالمللی است و در جایی که مردم گرسنه هستند، نه صلحی میتواند وجود داشته باشد و نه امنیتی که گرسنگی باعث درگیری شود.
وی با بیان مثال هایی افزود: درگیری مسلحانه باعث ناامنی غذایی حاد در 14 کانون از 16 کانون گرسنگی در سراسر جهان شده است. سال گذشته، 295 میلیون نفر با گرسنگی حاد مواجه بودند که 14 میلیون نفر بیشتر از سال گذشته است
معاون دبیرکل سازمان ملل افزود: تعداد افرادی که گرسنگی فاجعهبار را تجربه میکنند، بیش از دو برابر شده و به 1.9 میلیون نفر رسیده است.
محمد تصریح کرد: در جهانی به هم پیوسته زندگی میکنیم که در آن درگیری در یک منطقه، امواج شوک را به سراسر قارهها میفرستد. جنگ در اروپا صادرات غلات را مختل کرد که باعث بحرانهای غذایی در سراسر آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا شد.تورم در بازارها افزایش یافت و میلیونها نفر گرسنه شدند.
معاون دبیرکل سازمان ملل گفت: وقتی به سیستمهای غذایی حمله میشود و از آنها به عنوان سلاح استفاده میشود، تاثیر آن، جهانی است.
وی درباره استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح هشدار داد و گفت: غذا از طریق تاکتیکهای عمدی گرسنگی که اغلب شاهد آن هستیم، از جمله اخیرا در غزه به سلاح تبدیل شده است.
این مقام ارشد سازمان ملل با اشاره به تخریب سیستماتیک سازو کارهای کشاورزی تصریح کرد: این اقدامات عمدی، ویرانگر و نقض قوانین بشردوستانه بینالمللی هستند و ما به جای پایان دادن به گرسنگی، همچنان در هزینههای نظامی سرمایهگذاری میکنیم.
محمد در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد : کل هزینههای نظامی جهان در طول دهه گذشته، 21.9 تریلیون دلار تخمین زده شده است، اما پایان دادن به گرسنگی تا سال 2030 هزینه بسیار کمتری دارد که هزینه آن 93 میلیارد دلار در سال است.
وی با بیان اینکه تغییرات اقلیمی این بحران را با سرعتی مرگبار تسریع میکند، افزود: ما عواقب آن را در سودان و غزه میبینیم، جایی که دسترسی بشردوستانه حتی با وجود قحطی همچنان به شدت محدود است. سیستمهای غذایی که باید جمعیت غیرنظامی را حفظ کنند، به میدان نبرد تبدیل شدهاند.
معاون آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد ادامه داد: قطعنامههای 2417 و 2573 که این نهاد به ترتیب در سالهای 2018 و 2021 تصویب کرد، با محکوم کردن گرسنگی به عنوان روشی برای جنگ، ارائه درخواست حفاظت از غیرنظامیان و الزام دسترسی بشردوستانه بدون مانع، چارچوبی را در اختیار ما قرار میدهند.
وی تاکید کرد: سالها بعد از تصویب این قطعنامه ها ، بحرانها ویرانگرتر از همیشه هستند. آنچه ما نیاز داریم، اجرای [قوانین] است. این به معنای گسترش تعامل فراتر از دولتها است و باید شامل سازمانهای جامعه مدنی که شاهد شرایط میدانی هستند، بازیگران منطقهای که پویاییهای محلی را درک میکنند و شرکای ملی که از نفوذی برخوردارند که جامعه بینالمللی فاقد آن است، بشود. ما باید با همه آنها همکاری کنیم تا اجرای طرح ها را پیش ببریم و خواستار پاسخگویی در قبال تخلفات شویم.
معاون دبیرکل سازمان ملل تصریح کرد: آتشبس و وقفههای بشردوستانه به عنوان ضرورتهای استراتژیک برای حفاظت از سیستمهای غذایی که مردم به آنها وابسته هستند، عمل میکنند. زمانی که طرفین به جای استفاده از انکار به عنوان سلاح، دسترسی را تسهیل کنند، فضایی برای بهبودی ایجاد می شود و مسیر صلح پایدار ایجاد شکل می گیرد.