ایران پرسمان - همشهری / «ویرانی از 1967 شروع شد نه 7 اکتبر» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم محمدعلی حسننیا است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
جنگ و ویرانی در غزه از صبح شبات شروع نشده، بلکه باید برای کنکاش این خشونت انباشتهشده به 1948بازگشت؛ سالی که فلسطین اشغال شد. این ویرانی در باریکه کوچک غزه از 1967 و بعد از جنگ 6روزه به اوج خود رسید.
ایلان پایه، یکی از مورخان و نویسندگان معروف اسرائیلی کتابی درباره مصائب غزه دارد. او در نوشته خود به این موضوع اشاره میکند که مردم غزه سالهاست در یک پادگان بزرگ قرار دارند. تحریم، بیکاری، گرسنگی، نداشتن امنیت و ممنوعیت عبور و مرور سالهاست که گریبان مردم این باریکه را فشرده است. آنها قبل از 7اکتبر سال2023 زیر بمباران فشارهای تحریم و دارو و خیلی موارد دیگر بودند.
روزانه 40هزار کارگر از غزه به سرزمینهای اشغالی کوچ میکردند؛ فقط برای بهدستآوردن یک لقمه نان خالی. بین این راه برای رسیدن به معیشت روزانه بارها مورد تمسخر و آزار و اذیت قرار میگرفتند. قبل از 7اکتبر نزدیک به 60درصد کودکان این باریکه دچار کمخونی بودند. روزنامه عبریزبان هاآرتص سال96 در توصیف این باریکه نوشته بود که در پی تحریمهایی که دولت اسرائیل علیه نوار غزه اعمال کرده، این منطقه به بزرگترین زندان انفرادی در جهان تبدیل شده است.
قبل از جنگ مردم غزه با بالاترین نرخ بیکاری در جهان روبهرو بودند. 42درصد از جمعیت بالغ و توانمند غزه بدون کار و دستمزد زندگی میکردند. برای افراد بین 15تا 29سال، نرخ بیکاری به 62درصد افزایش یافته است. این موضوع فراتر از مسائل دیگر بود. مردم غزه تا قبل از جنگ بیش از 2 تا 4ساعت برق مداوم نداشتند. مردم غزه نمیتوانستند بهراحتی به خارج از کشور بروند. کسانی که به درمان پزشکی تخصصی نیاز داشتند باید برای ترک غزه از دولت اسرائیل اجازه میگرفتند. بسیاری از درخواستها رد میشدند یا در بهترین حالت به تعویق میافتادند و بسیاری حین انتظار با خطر مرگ مواجه میشدند.
بازار ![]()
درست چند سال قبل از جنگ در اکتبر 2017، سازمان بهداشت جهانی گزارش داد که تنها 55درصد از درخواستهای ترک غزه برای درمان پزشکی پذیرفته شد. همین موارد نشاندهنده یک فاجعه بزرگ در این باریکه بود؛ انباشتی از خشونت علیه مردم غزه که عملیات طوفانالاقصی بخش کوچکی از بیرونزدگی مصائب این مردم است؛ مردمی که برای نشاندادن اعتراض 80ساله خود دست به عملیاتی زدند تا دنیا بداند که آنها هستند و از این آپارتاید بزرگ خسته شدهاند و نسبت به آن معترضند.