ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
انگار برخی فعالان سیاسی با خود عهد کرده‌اند که هر صبح و هر طلیعه روزی را با فحاشی و پرده‌دری آغاز کنند. این رویه به خصوص طی روزهای اخیر با حملات همه‌جانبه و هتاکی‌های دنباله‌دار علیه رییس جمهور و دولت ابعاد وسیع‌تری پیدا کرده است. کافی است سری به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها بزنید تا متوجه شوید تا چه اندازه واژگانی رکیک و سخیف و شرم‌آور از سوی تندروها علیه دولت و رییس‌جمهور به کار گرفته می‌شود. این در حالی است که دولت همواره اعلام کرده، آماده است پذیرای تندترین نقدهای عالمانه و سازنده باشد. اما تندروها نه تنها توجهی به اهمیت این انتقادات سازنده ندارند، بلکه در اغلب موارد با فحاشی و هتاکی تلاش می‌کنند توجه‌ها را به خود جلب کنند. «اعتماد» در این نوبت سراغ فعالان سیاسی رفته تا با آنان درباره این پروژه تخریب علیه دولت گفت‌وگو کند. اسماعیل گرامی‌مقدم و فاطمه راکعی دو چهره سیاسی و فرهنگی هستند که در این زمینه مخاطب پرسش‌های «اعتماد» قرار گرفتند. گرامی‌مقدم با تاکید بر اینکه روی آوردن به فحاشی از سوی تندروها نشان‌دهنده توفیق دولت و عجز و ناتوانی مخالفان دولت است از نهادهای مسوول می‌خواهد که اجازه ندهند رویه هتاکی و فحاشی در سیاست ایران زمین باب شود.
اسماعیل گرامی‌مقدم: همسویی مواضع هتاکان با اسراییل نگران کننده است
اسماعیل گرامی مقدم فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با «اعتماد» در خصوص جریان تخریبی که اخیرا علیه دولت و شخص رییس‌جمهور به راه افتاده می‌گوید: «توپخانه تخریب برخی افراد و گروه‌های تندرو این روزها مدام در حال شلیک به رییس جمهور و کابینه است و هر روز خبری تازه و اظهارنظر تندی درباره توهین و تخریب دولت و هتاکی به رییس‌جمهور منتشر می‌شود. اگر مساله نقد و تحلیل و ارزیابی باشد، هیچ ایراد و اشکالی ندارد. اتفاقا رییس‌جمهور و دولت هم از این انتقادات و ارزیابی‌ها و مخالفت‌ها استقبال می‌کنند. هر کسی آزاد است، نظر خود را در خصوص دولت بیان کند، نهایتا هم مردم و مخاطبان داوری خواهند کرد. اما اظهارنظرهای اخیر نشان می‌دهد، هدف توهین‌کنندگان تخریب دولت و مشکل‌سازی برای کشور است. »
بازار ![]()
گرامی‌مقدم ادامه می‌دهد: «کانون بیشتر این تخریب‌ها مربوط به افراد و جریاناتی است که کینه و عقده عمیقی از پزشکیان در انتخابات 1403 به دل گرفته‌اند و امروز فرصت را غنیمت دانسته‌اند تا به پزشکیان، اعضای کابینه و یاران رییس‌جمهور هتاکی کنند و با الفاظی دون شان ملت ایران، با دولت برخورد کنند. وقتی نامزد اصلی شکست خورده در انتخابات سال 1403 مذاکره‌کنندگان را گوساله‌پرست خطاب می‌کند، طرفداران مذاکره و تنش‌زدایی حق دارند جریان تندرو و رادیکال را طرفداران شیطان و شیطان‌پرست بدانند. هر جریانی که بر خلاف منافع ملی و منافع ایرانیان فعالیت و اقدامی صورت دهد، در واقع نیات شیطانی دارند و در راستای منافع اسراییل و امریکا فعالیت می‌کنند. سال‌هاست که تحلیلگران، فعالان سیاسی و افکار عمومی ایرانیان، نسبت به همسویی مواضع رادیکال‌های جریان راست با دشمنان ایران، هشدار داده و خواستار اصلاح این مواضع هستند. اما تندروها بدون توجه به تذکارها و هشدارها در راستای مواضع دشمنان ایران عمل می‌کنند. بر خلاف تصور سعید جلیلی تلاش برای رفع تحریم‌ها از طریق مذاکره و گفت‌وگو و حرکت در مسیر دیپلماسی و تنش‌زدایی که معیشت 90 میلیون ایرانی را بهبود می‌بخشد، هم در مسیر خدا و هم مورد حمایت خلق خداست. »
این فعال سیاسی با اشاره به اینکه عصبانیت تندروها و جریان پایداری از دولت به دلیل توفیقاتی است که دولت در بخش‌های گوناگون ثبت کرده، می‌گوید: «دولت چهاردهم، دولتی است که توانسته مشارکت مردم و انسجام ملی را که در زمان دولت سیزدهم به پایین‌ترین حد خود رسیده بود به بالاترین حد پس از جنگ 12روزه رسانده و تلاش می‌کند از طریق توافق‌سازی در درون و بیرون، زمینه رفع مشکلات معیشتی مردم را نیز فراهم کند. اینکه برخی افراد و جریانات به رییس‌جمهور و یاران نزدیکش فحاشی و هتک‌حرمت می‌کنند ناشی از عملکردی است که این دولت و اعضای کابینه از خود ثبت کرده‌اند. عملکردپزشکیان و یاران نزدیک او همواره در راستای منافع ملی، گفتمان اصلاحات و حل مشکلات مردم بوده است. چهره‌ای مانند الیاس حضرتی هم که مورد حمله روزنامه‌ها و جریانات تندرو قرار گرفته، همواره در راستای حل مشکلات مردم، ایجاد اتحاد ملی و انسجام ملی، آزادی زندانیان سیاسی، رفع حصر و... تلاش کرده و طبیعی است که یک چنین چهره‌هایی مورد غضب و خشم تندروها و مخالفان دولت قرار داشته باشند . »
او یادآور می‌شود: «مساله بعدی ریشه‌های این تندروی‌هاست. به نظر می‌رسد، دولت چهاردهم این روزها بیشتر از هر زمان دیگری در مسیر توافق‌سازی در درون و بیرون قرار دارد. اگر دولت بتواند این مشکلات را در حوزه بین‌الملل حل کند، معیشت و اقتصاد کشور بهبود پیدا می‌کند و مردم نفسی به راحتی می‌کشند. در این صورت دیگر تندروها امکان حضور در راس هرم نهادهای تصمیم‌ساز مانند مجلس و دولت و شوراها و... را نخواهند داشت. در واقع تلاش آنها تلاش برای استمرار حضور در عرصه سیاسی است. این تلاش‌ها، آخرین تلاش‌های مذبوحانه جریانی است که هم از دید مردم و هم از منظر ساختار سیاسی به آخر خط رسیده است. »
گرامی‌مقدم می‌گوید: «نباید فراموش کرد که امروز پزشکیان و دولت چهاردهم وارث مشکلاتی هستند که دولت اصولگرای قبلی و مهم‌تر از آن دولت اصولگرای نهم و دهم ایجاد کرده‌اند. جریاناتی که امروز علم توهین و مخالفت با رییس‌جمهور را برافراشته‌اند، مشکلات امروز کشور ماحصل عملکرد آنهاست. اما دولت چهاردهم تنها دولتی در میان دولت‌های دهه‌های اخیر است که بدون نگاه به گذشته تلاش می‌کند و بدون انداختن توپ مشکلات به زمین دولت‌های قبل، حل مشکلات را در دستور کار قرار داده است. معتقدم مردم بهترین قاضی و داور هستند. مردم می‌دانند چه کسانی در راستای اصلاح و بهبود امورات کشور گام بر‌می‌دارند و کدام افراد و جریانات با تندروی و تنش زایی برای کشور همواره بر حجم مشکلات افزوده‌اند.»
فاطمه راکعی: مشکلات امروز کشور نتیجه عملکرد تندروها و خالص‌سازان است
تندروها از طریق پروژه فشار بر دولت و رییس‌جمهور به دنبال دستیابی به برخی اهداف خاص هستند. آنها به خوبی دریافته‌اند که توفیق دولت در دستیابی به اهدافش و تحقق مطالبات مردم، تندروها را در حاشیه قرار داده و مهر پایانی بر فعالیت‌های مخرب آنها می‌زند. به این دلیل است که همه ظرفیت‌ها و توانایی‌های خود را وارد میدان کرده و با توهین و تخریب رییس‌جمهور تلاش می‌کنند از یک طرف تمرکز دولت را برای بهبود شاخص‌های اقتصادی و ارتباطی به هم بزنند و از سوی دیگر خود را مطرح سازند.
راکعی ادامه می‌دهد: « برای ارزیابی عملکرد دولت باید دید چه میراثی برای این دولت به یادگار مانده است. دولت چهاردهم در شرایطی روی کار آمد که شاخص‌های اقتصادی همگی در وضعیت نزولی قرار داشتند. جراحی اقتصادی دولت قبل، قیمت کالا و خدمات در کشور را به بالاترین سطح و مشارکت مردم را در پایین‌ترین حد قرار داد. ایده خالص‌سازی و خروج نیروهای نخبه از دستگاه‌ها باعث شد میزان مشارکت مردم در انتخابات پایین‌ترین سطوح را ثبت کند. بسیاری از ناترازی‌ها در بخش‌های انرژی و اقتصادی محصول مدیریت سال‌های قبل است و به دولت ارث رسیده است. از سوی دیگر در حوزه دیپلماسی هم دولت قبل از فرصت‌های موجود بهره‌برداری لازم را نکرد تا جایی که ایران حتی در سطح منطقه‌ای هم برخی نارسایی‌های ارتباطی را تجربه می‌کرد.»
این فعال سیاسی و فرهنگی اصلاح‌طلب با اشاره به اینکه دولت چهاردهم در یک چنین فضایی قدرت را به دست گرفت، می‌گوید: « رییس‌جمهور پزشکیان و کابینه ایشان برخلاف دولت‌های قبل هرگز اهل انداختن توپ مشکلات به زمین دولت قبل نبوده‌اند. پزشکیان مسوولیت تاریخی خود را شناخته و به دور از بهانه‌جویی‌های مرسوم و رفتارهای نمایشی و رویکردهای غیر شفاف به دنبال پیگیری پروژه پیشرفت کشور است. از طرف دیگر دولت چهاردهم با اجرای ایده وفاق تلاش کرده نیروهای شایسته را از جناح‌های گوناگون به کار بگیرد. این رویکرد رییس‌جمهور در به کار‌گیری افرادی از جناح‌های دیگر، او را در معرض انتقادات بسیاری از سوی هم حزبی‌ها و همفکر‌های ایشان قرار داد اما رییس‌جمهور هرگز از ایده وفاق و همبستگی و شعار دعوا نکنیم، عقب‌نشینی نکرد. »
راکعی یادآور می‌شود: «دستاوردهای دولت در طول یکسال گذشته هم دستاوردهای قابل توجهی است. دولت وعده اجماع نخبگانی، تنش زدایی، توافق‌سازی در درون و بیرون، شایسته سالاری، پایبندی به برنامه‌های بالادستی، به رسمیت شناختن سبک زندگی مردم، رفع فیلترینگ و... را داده بود. امروز که یکسال از عمر دولت گذشته، بسیاری از این ایده‌ها یا اجرایی شده‌اند یا در مسیر تحقق قرار دارند. باید توجه داشت که این دولت از روز ابتدای زعامتش با مساله ترور، تنش و تنازع از سوی رژیم صهیونیستی هم مواجه بوده است. جنگ 12روزه اوج این تنش‌های بیرونی بوده است. اما به اعتراف دوست و دشمن و تایید رهبر انقلاب، دولت توانست در زمینه مهار بحران‌های ناشی از جنگ 12روزه و ایجاد ثبات و آرامش و همبستگی در کشور نمره قبولی بگیرد.»
او ادامه می‌دهد: «اما مخالفان دولت در شرایطی که کشور بیش از هر زمان دیگری به انسجام و یک‌صدایی از درون نیاز دارد، بر طبل نفاق و دودستگی و دو‌قطبی‌سازی می‌کوبند. مشخص نیست این تلاش‌ها تا چه زمانی ادامه‌دار خواهد بود. متاسفانه ظاهرا مدعی‌العموم هم در برابر این توهین‌ها توجهی نداشته و اقدامی نمی‌کنند. توهین و هتک حرمت رییس‌جمهور در واقع هتک‌حرمت به مردم است. معتقدم بخشی از سرنخ‌های شبکه نفوذ را باید در این نوع تحرکات و تنش‌آفرینی‌ها جست‌وجو کرد. افراد و گروه‌هایی که مواضع آنها در راستای مطالبات دشمن صهیونی است، دانسته یا نادانسته در حال آب ریختن به آسیاب دشمنان هستند.»
راکعی در پاسخ به پرسش «اعتماد» در این خصوص که چه واکنشی باید به این رفتارها نشان داده شود؟ می‌گوید: « در وهله نخست مردم باید پشت رییس‌جمهور و دولتشان بایستند و اجازه ندهند برخی طیف‌های تندرو در اتحاد ملی و انسجام اجتماعی کشور خدشه ایجاد کنند. در وهله بعدی لازم است فضای شفاف فعلی ادامه پیدا کند و رییس‌جمهور مشکلات و مسائل و تندروی‌ها را با مردم در میان بگذارند و بگویند که این مانع تراشی‌ها تا چه اندازه پروسه رشد کشور را به تعویق می‌اندازد. نهایتا نیز همه باید در راستای رهنمودهای راس هرم تصمیم‌سازی کشور حرکت کنند تا آسیبی به کشور وارد نشود. »