سه شنبه ۳۱ تير ۱۴۰۴
جهان ما

گاردین: مهاجران در زندان میامی مجبور می‌شوند برای غذاخوردن «مانند سگ» زانو بزنند

گاردین: مهاجران در زندان میامی مجبور می‌شوند برای غذاخوردن «مانند سگ» زانو بزنند
ایران پرسمان - شفقنا / بر اساس گزارشی که روز دوشنبه منتشر شد، پناه‌جویان بازداشت‌شده در یک زندان مهاجرتی در میامی با دست‌های بسته به پشت و در حالی که زنجیر شده بودند، مجبور ...
  بزرگنمايي:

ایران پرسمان - شفقنا / بر اساس گزارشی که روز دوشنبه منتشر شد، پناه‌جویان بازداشت‌شده در یک زندان مهاجرتی در میامی با دست‌های بسته به پشت و در حالی که زنجیر شده بودند، مجبور می‌شدند مانند سگ‌ها از بشقاب‌ها غذا بخورند. این گزارش به بررسی شرایط سه مرکز شلوغ و پُرجمعیت در جنوب فلوریدا پرداخته است.
به گزارش گاردین، این حادثه در یک بازداشت‌گاه فدرال واقع در مرکز شهر میامی، تنها یکی از موارد متعدد سوءرفتارها در زندان‌های تحت مدیریت سازمان مهاجرت و گمرک (ICE) در این ایالت از ژانویه تاکنون است. این موارد توسط گروه‌های مدافع حقوق بشر و بر اساس مصاحبه با بازداشتی‌ها ثبت شده‌اند.
بر اساس این گزارش، ده‌ها مرد برای ساعت‌ها در یک سلول نگهداری شده و تا حدود ساعت 7 عصر از دریافت ناهار محروم بودند. آن‌ها همچنان در حالی که دست‌هایشان بسته بود، مجبور بودند از غذایی که روی صندلی‌های مقابلشان قرار داشت، بخورند.
پدرو، یکی از بازداشت‌شدگان، گفت: مجبور بودیم مثل حیوانات غذا بخوریم.
این گروه‌ها اعلام کردند که رفتارهای تحقیرآمیز توسط نگهبانان در هر سه زندان رایج است. در مرکز پردازش خدمات کروم شمالی در غرب میامی، زنان بازداشت‌شده مجبور بودند در معرض دید مردان از توالت استفاده کنند و از دریافت مراقبت‌های جنسیتی مناسب، دسترسی به دوش یا غذای کافی محروم بودند.
برخی از بازداشت‌شدگان که به این زندان منتقل شده بودند، گزارش دادند که این مرکز آنقدر پرجمعیت بود که آن‌ها بیش از 24 ساعت در یک اتوبوس در پارکینگ نگهداری شدند. مردان و زنان با هم در یک مکان محبوس بودند و تنها زمانی که نیاز به استفاده از تنها توالت موجود داشتند، زنجیرهایشان باز می‌شد که خیلی زود این توالت نیز گرفتگی پیدا کرد.
یکی از مردان گفت: اتوبوس به شدت کثیف شد. این نوع توالت معمولاً فقط برای ادرار استفاده می‌شود، اما چون ما برای مدت طولانی در اتوبوس بودیم و اجازه خروج نداشتیم، برخی مدفوع کردند. به همین دلیل، تمام اتوبوس بوی شدید مدفوع می‌داد.
وقتی بالاخره این گروه به داخل ساختمان منتقل شدند، بسیاری از آن‌ها تا 12 روز در یک اتاق پذیرش سرد که آن را «لا هیرِلا» (یخچال) نامیده بودند، نگهداری شدند—بدون تخت یا لباس گرم، و مجبور بودند روی زمین سرد بتنی بخوابند.
بر اساس این گزارش، در زندان کرومه آنقدر فضا کم و شمار بازداشت‌شدگان بالا بود که از هر اتاق موجود برای نگهداری تازه‌واردها استفاده می‌شد.
آندریا، یکی از زنان بازداشتی، گفت: وقتی من آنجا را ترک کردم، تقریباً تمام اتاق‌های ملاقات پُر بودند. در برخی از آن‌ها آنقدر شلوغ بود که مردان حتی نمی‌توانستند بنشینند و همه مجبور بودند بایستند.»
در سومین مرکز، برووارد ترنزیشنال سنتر در پامپانو بیچ، جایی که یک زن 44 ساله اهل هائیتی به نام ماری آنژ بلز در آوریل درگذشت، بازداشت‌شدگان گفتند که به طور معمول از دریافت مراقبت‌های پزشکی و روانی کافی محروم بودند.
این گزارش اشاره می‌کند که برخی از آن‌ها با تأخیر در درمان آسیب‌ها و بیماری‌های مزمن مواجه شدند و با واکنش‌های سرسری یا خصمانه کارکنان روبه‌رو شدند.
در یک حادثه در ماه آوریل در زندان مرکز شهر میامی، کارکنان دوربین مداربسته را خاموش کردند و یک «تیم کنترل اغتشاش» با بازداشت‌شدگانی که به عدم رسیدگی پزشکی به یکی از آنها که خون سرفه می‌کرد، اعتراض داشتند، به شدت برخورد کرد. یکی از بازداشت‌شدگان دچار شکستگی انگشت شد.
بازار


نظرات شما